23.1

335 47 11
                                    

ΡΑΜΟΝ

Κατέβηκε από το αυτοκίνητο και μπαίνοντας ξανά στην κυκλοφορία έτρεμα. Πριν από τρία χρόνια το πάθος έλεγχε το μυαλό και τις κινήσεις μου. Οι επιπτώσεις με είχαν αφήσει τσακισμένο στο ξύλο, αιμόφυρτο σε μία γωνία του γραφείου μου και δεν το μετάνιωνα αλλά τώρα... Τώρα, όλα ήταν μπερδεμένα χειρότερα. Με έναν άγγελο έτοιμο να με διαλύσει και με πουτάνα αποστολή να τρέχει με πορεία προς τον θάνατο το μεταξύ μας ήταν επικίνδυνο. Όχι για εμένα αλλά για εκείνη.

Σταμάτησα στο φανάρι και απάντησα στην κλήση της Λόρα.

«Γιατί άργησες να τη φέρεις; Πού ήσασταν;» μου επιτέθηκε κατευθείαν.

Είχε σκοπό να μου πρήξει τον πούτσο η κοκκινομάλλα;

«Μπλέξαμε».

«Δεν είναι απάντηση, Σιέγκα».

«Αυτή έχω, Έιμς».

Διανύαμε μόλις λίγες εβδομάδες από την επίσημη έναρξη της αποστολής και είχαμε ήδη αναποδιές. Όσο περνούσε ο καιρός θα πιεζόμασταν χειρότερα κι εφόσον δεν ήταν η μόνη που είχε βαρύ πρόγραμμα, έπρεπε να ελέγξει την τσίτα της πριν τη στείλει βελάκι στον οποιοδήποτε.

«Έχω την ευθύνη της εδώ πέρα».

«Τότε, βρες τη και μπείτε στο αμφιθέατρο».

«Είναι αδερφή του Βίκτορ, ο Κωδικός σου και δουλεύει για την υπηρεσία» συνέχισε το παραλήρημα και συγκρατήθηκα στην ερώτηση γιατί στα κομμάτια τα πετούσε όλα στο τραπέζι; Γιατί χτυπούσε καμπανάκια χωρίς λόγο;

«Τελείωσες;»

«Όχι».

Κατέβασα το παράθυρο και άναψα τσιγάρο με σκοπό να ακούσω τι στα κομμάτια ήθελε και να με αφήσει ήσυχο.

«Το βράδυ έχουμε πάρτι».

«Έχω κανονίσει για το βράδυ, Λόρα».

«Δεν νομίζω να αρέσει η απουσία σου στον Ντέιμον».

Έβρισα στρίβοντας στον περιφερειακό δρόμο.

«Θα ανακοινώσει πως η Μίλερ ανήκει στην Οικογένεια» συνέχισε τον χαβά της. «Χρειάζεται κάλυψη και θέλει να είμαστε όλοι εκεί. Υποχρέωσή μου είναι να σας ενημερώσω και-».

«Έχω δουλειά» τη διέκοψα. Ό,τι ανέφερε μπορούσε να το διαχειριστεί μόνος του. «Πες του να μην με υπολογίζει».

«Από πότε υπάρχει επιλογή στη συμμετοχή;»

«Γάμησέ μας, Έιμς. Δεν θα έρθω».

«Η Λουάν θα έρθει και δεν είναι δουλειά μου να την προσέχω».

Από πού κι ως πού μπλεκόταν η Λουάν με το χαζοπάρτι;

«Γιατί δεν το ανακοινώνει μια κι έξω;»

«Συνεργάζεσαι με τον Κωδικό σου και είναι η εξαίρεση στον κανόνα» είπε και μου το έκλεισε στα μούτρα.

Σκατά.

Απέκτησα εκκρεμότητα, άλλαξα κατεύθυνση κι αντί για το συνεργείο πάρκαρα στην Κορύφωση.

Πλησίαζε δέκα το πρωί όταν πέρασα την είσοδο των εισιτηρίων και μπήκα στον κεντρικό χώρο του μαγαζιού. Ως συνήθως κάποιοι υπάλληλοι τακτοποιούσαν τα πόστα τους. Η προσωπική ζωή του Ντέιμον μπορεί να φαινόταν μπάχαλο αλλά κάθε γρανάζι της αποστολής, συμπεριλαμβανόμενου και του προσωπικού της Κορύφωσης λειτουργούσε ρολόι. Ο Ντέιμον ήταν κολλημένος με τον προγραμματισμό, λες και το κεφάλι του αποτελούταν από κουτάκια που απαγορεύονταν να μετακινηθούν ακόμα κι όταν ο ίδιος έπεφτε σε τρύπα. Η παύση που έκανε το μυαλό του μετά από κάθε κραιπάλη, συνοδευόμενη με ή χωρίς ναρκωτικά. Ελπίζοντας να μην έχει προηγηθεί μια τέτοιου είδους χαοτική νύχτα, ώστε να συνεννοούμασταν μια κι έξω, έφτασα στο επίπεδο Άις. Πριν στρίψω στον διάδρομο αγριοκοίταξα τον Στιβ -έναν από τους μπράβους. Δουλειά του ήταν να ασχολείται με ό,τι στο διάολο έπρεπε κι όχι να την πέφτει στις χορεύτριες.

Συγκεκριμένα στη Λουάν.

VMA_ΠΑΘΟΣ #4Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt