VMA_ΠΑΘΟΣ #4

30.1

ΡΑΜΟΝ

«Οι επιλογές σου είναι το πρόβλημα». Έκανε ξανά να φύγει και της έκλεισα ξανά τον δρόμο. «Δεν τελειώσαμε, άγγελέ μου».

«Επιτρέπεται να γαμιέστε με όποια θέλετε αλλά είναι πρόβλημα να ανοίγουμε τα πόδια μας;»

«Δεν εννοούσα αυτό».

«Αυτό λες» φώναξε και με έσπρωξε. «Αυτές τις εικόνες έχω και αυτό κάνετε. Λέτε ψέματα σε όλους και για όλα. Δεν διαφέρεις από κανέναν, Ραμόν. Είσαι ίδιος με αυτούς».

Δεν είχε την τάση να διαστρεβλώνει τα λόγια μου, προσπαθούσε να ερμηνεύσει την κατάσταση με βάση τα όσα ήξερε για τη δομή της σχολής. Τα εσωτερικά προβλήματα στη Βι.Εμ.Έι. είχαν διογκωθεί τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα, όσοι ήταν μέσα της να επηρεάζουν σημαντικά τους γύρω τους. Ακόμα και ο δίδυμος αδερφός της Σέιτον είχε αρραβωνιαστεί εικονικά με τη Λόρα λόγω μιας αποστολής. Η Λουάν ζούσε την ίδια ζωή με εμένα μπλεγμένη σε μια υπηρεσία που με ευκολία την είχε πετάξει στην υπόθεση και περίμενε αποτέλεσμα με κάθε κόστος. Με πολλούς ρόλους και άπειρα ψέματα.

«Γι' αυτό δεν κάνεις σχέσεις;» ερώτηση και κατάφαση μαζί. Πέρασα τα χέρια πάνω από το κεφάλι μου έκανα πίσω βήματα γιατί πνιγόμουν. Ήταν θέμα εμπιστοσύνης. «Γι' αυτό σε βόλευε η κατάσταση με τον Ντέιμον. Γι' αυτό η όλη φάση με τον Στιβ;»

Η προσοχή της μεταφέρθηκε στην οθόνη του κινητού μου.

«Δεν ήσουν δουλειά για εκείνη» είπε κι αυτή τη φορά έκανε την κίνηση να φύγει και την άφησα.

Βρίζοντάς, απενεργοποίησα την κλήση και το έχωσα στην τσέπη. Είχα ξεκαθαρίσει τη θέση μου προς τη Μαριλού κι αν επέμενε επανάληψη, ήταν δικό της θέμα. Δεν ήμουν υπεύθυνος για όσα καταλάβαιναν οι άλλοι αλλά για όσα έλεγα. Ας έβγαζαν ό,τι νόημα ήθελαν, στα αρχίδια μου. Έδωσα κάποια μέτρα αέρα στη Λουάν πριν την ακολουθήσω μέχρι το καμαρίνι, όπου ευτυχώς ήμασταν μόνοι.

«Δεν με νοιάζει τι θέλει η Μαριλού και το ξέρεις».

«Δεν το ξέρω, δεν με ενδιαφέρει».

Πήρε μια κρεμάστρα και τη σταμάτησα καθώς περνούσε από μπροστά μου.

«Της το έχω ξεκόψει».

«Δεν φαίνεται».

Τινάχτηκε και την άφησα.

Περίμενα κάμποσο να αλλάξει πίσω από το δοκιμαστήριο κι όταν εμφανίστηκε έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Το στήθος της πιεζόταν από ένα μαύρο κορμάκι που διέγραφε τα πάντα και δεν έκρυβε τίποτα. Έσφιξα τα δόντια χαμένος. Τόση ώρα μιλούσαμε για μια γκόμενα που δεν θα ξαναγαμούσα κι όχι για το πιθανό ραντεβού της με τον μαλάκα-Στιβ.

«Είσαι...»

«Φύγε».

Πλησίασε τη μεριά του καθρέφτη, την είδα από πίσω και κατάπια το σάλιο μου.

«Θα βρεθείτε;»

«Αν μείνεις λίγο ακόμα θα τη δεις».

«Ποια;»

«Τη δουλειά σου».

Έπιασε τα μαλλιά της κοτσίδα και στη θέα της πλάτης της τον ένιωσα να κινείται. Να ανασαίνει, να φουσκώνει επικίνδυνα. Ήμουν καυλωμένος κι όμως θα μπορούσα να την κάνω να λιώσει χωρίς να ζητήσω το παραμικρό αντάλλαγμα.

«Δεν έχεις λόγο να τη ζηλεύεις».

«Είναι αλήθεια πως τελείωσες γρήγορα;» Δεν κατάλαβα τι εννοούσε κι όταν το βλέμμα μας διασταυρώθηκε στην αντανάκλαση του καθρέφτη, πρόσθεσε: «Είπε πως δεν δυσκολεύτηκε να σε ικανοποιήσει».

«Τελείωσα κατευθείαν» παραδέχτηκα.

Το σαγόνι της σφίχτηκε με την απάντηση. Δεν της άρεσε αλλά αυτό είχε γίνει. Είχα δύο χρόνια να νιώσω γυναίκειο άγγιγμά κι όταν με πήρε στο στόμα της δεν χρειάστηκε να κάνει και πολλά.

«Τόσο καλή ήταν;»

«Έχω να πάω με γυναίκα δύο χρόνια...». Έφερα το χέρι της πίσω στο παντελόνι μου, το βλέμμα μας διασταυρώθηκε ξανά στον καθρέφτη. «Κοίτα πώς με έχει κάνει». Το σώμα της σχημάτισε τόξο κι όταν ένιωσα να με κλείνει στη χούφτα της, την έπιασα από τη μέση και την κόλλησα επάνω μου να νιώσει πόσο καυλωμένος ήμουν. Μου έλειπε, την ήθελα, κι εκείνη είχε δώσει μεγάλη σημασία σε ό,τι στον διάολο της είχε πει η χορεύτρια και ο αδερφός της. «Δεν υπάρχει άλλη, Λουάν. Με έχεις καταστρέψει». Έκανα στην άκρη το ύφασμα και της έβαλα δάχτυλο. Έριξε το κεφάλι της στον ώμο μου κι άρχισα να τη γαμάω αργά.

«Ραμόν...»

«Εδώ είμαι μωρό μου».

Δάγκωσα το χείλος της, έμπλεξα τη γλώσσα μου με τη δική της και έχασα κάθε έλεγχο. Με τη γεύση της να κυριαρχεί στο στόμα μου έγινα επιθετικός και τέρμα εγωιστής σε ό,τι διεκδικούσα. Ήταν η απόλυτη αίσθηση, δεν συγκρινόταν στο ελάχιστο από όσα θυμόμουν. Τη μετέφερα στη γωνία του πάγκου κι όταν την ακούμπησα με την πλάτη στον τοίχο φρόντισα να γίνω ξεκάθαρος με τη συνέχεια. Θα της έδινα αυτό που ήθελε, ξανά και θα επαναλάμβανα τι περίμενα από εκείνη.

«Θέλω αποκλειστικότητα».