ΡΑΜΟΝ
Με αυτά και με αυτά μπήκα φτιαγμένος στο γραφείο και με την πρώτη ανάσα ανακατεύτηκα.
«Δεν σου είπα να περάσεις, Βραζιλιάνε;»
«Δεν ζήτησα άδεια, αρχηγέ». Ο χώρος χρειαζόταν ξέπλυμα με πιεστικό μηχάνημα και στα καπάκια απολύμανση. «Βρομοκοπάει εδώ μέσα».
«Φύγε ή καθάρισε».
Πέταξα κάποια ρούχα από την καρέκλα στον καναπέ, κάθισα και έβαλα μια οδοντογλυφίδα στο στόμα.
«Χαίρομαι που βολεύτηκες» μουρμούρησε και στα καπάκια με έγραψε στα αρχίδια του. Κάλυψε με τον μάλλινο σκούφο τα μάτια του, έπλεξε τα χέρια στο στέρνο κι άρχισε να ανασαίνει βαριά.
Γαμώτο, ήταν έτοιμος να τον πάρει ο ύπνος.
«Θέλω να μιλήσουμε, Κολτ». Τεντώθηκα και του σκούντηξα τα πόδια που απλώνονταν πάνω στο τραπέζι. Αν ήθελε να ξεκουραστεί έπρεπε να σοβαρευτεί για κανένα δεκάλεπτο.
«Έχω συνάντηση με τον Μαξ». Χασμουρήθηκε, τον σκούντηξα ξανά και τότε άνοιξε ξενερωμένος τα μάτια. «Πες μου πως δεν ήρθες να με ζαλίσεις προκαταβολικά, Σιέγκα;»
«Τι τρέχει με τον Ζισκάρ;»
Ξεφυσώντας κάθισε κανονικά και έκλεισε προς το μέρος μου. «Πέρα από τη μαλακία που στριφογυρίζεις στο στόμα μου μήπως έχεις και κανένα τσιγάρο;»
Του έδωσα το πακέτο, ξαναρώτησα.
«Τα συνηθισμένα: κρατάει τα αρχίδια μου πρησμένα».
«Νέες εντολές;»
Έσπρωξε την καρέκλα και σηκώθηκε.
«Δεν ξέρω, φίλε. Νέες εντολές, νέοι φάκελοι, του έλειψα και θέλει να τον γαμήσω; Ιδέα δεν έχω, πάντως θα είναι εδώ σε λίγο».
Ο Μαξ δεν έπρεπε να εμφανιστεί στην Κορύφωση πόσο μάλλον μεσημεριάτικα όπου δεκάδες μάτια θα μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν και να μας συνδέσουν. Για να το κάνει, το θέμα ήταν σοβαρό και δεν είχα την παραμικρή όρεξη να τον συναντήσω.
«Μην μας υπολογίζεις για το βράδυ» μπήκα στο θέμα μου.
«Μας» είπε τραγουδιστά και μπήκε στο μπάνιο.
Δεν έκλεισε την πόρτα οπότε τον μισοέβλεπα να κάνει τη δουλειά του χαζογελώντας.
Ο μαλάκας.
«Εμένα και τη Λουάν».
«Την πηδάς;»
«Όχι, όπως ούτε κι εσύ».
«Έχει ζήτηση η Μόρντορ ε;» Άκουσα να τρέχει το καζανάκι, ύστερα η βρύση και μετά τον είχα πάλι μπροστά μου. «Έμαθα για τη νάρκωση του Λιόν. Είναι πολλά αυτά που δεν ξέρω για τον Κωδικό σου κι αναρωτιέμαι γιατί στον πούτσο δεν είμαι ενήμερος;»
«Δεν είμαι ο κατάλληλος για απαντήσεις». Σε λίγη ώρα θα είχε απέναντί του τον Μαξ, ας ζόριζε εκείνον. «Το βράδυ θα είμαι εκτός πόλης».
«Δεν γίνεται να το ακυρώσεις;»
Το αρνήθηκα και σηκώθηκα να φύγω.
«Πριν αλλάξεις πόλη φρόντισε να σιγουρευτείς για την προστασία της» με διέταξε.
Το αποδέχτηκα και στα καπάκια βρέθηκα να έχω σφήνα συνάντηση με τον Βίκτορ. Αφού με ενημέρωσε τι είχε προκύψει και τι βοήθεια ήθελε, του ξεκαθάρισα πως δεν χρειαζόταν να αλλάξω το πρόγραμμά μου για κάτι που μπορούσα να χειριστώ από απόσταση.
Είχε σχεδόν μεσημεριάσει όταν χωριστήκαμε και διάβασα το μήνυμά της της Λουάν 'Θα πάω στο πάρτι με τη Λόρα' έγραφε.
Έλεγξα τον πομπό της και πήγα καρφί στο συνεργείο.
YOU ARE READING
VMA_ΠΑΘΟΣ #4
Teen FictionΒιβλίο 4ο Ραμόν Σιέγκα "Καλώς ήρθες στην κόλαση, άγγελέ μου".
