VMA_ΠΑΘΟΣ #4

28.1

ΡΑΜΟΝ

Τέσσερις ώρες αργότερα παίζαμε χαρτιά στη βεράντα. Είχε μοιράσει ο Ντομ όταν την είδα να κινείται προς την κουζίνα. Πήγα πάσο και σηκώθηκα με πρόφαση να φέρω μπίρες αλλά όταν τη βρήκα τεντωμένη μπροστά από τον πάγκο, καρφώθηκα στο κέντρο της πλάτης της και ξέμεινα από σφυγμούς. Στην προσπάθειά της να φτάσει το ψηλό ράφι το φόρεμα μετά βίας κάλυπτε κώλο της.

«Άσε με να σε βοηθήσω». Έκανε στην άκρη κι όταν κατέβασα ό,τι στα κομμάτια ήθελε, ήταν στρυμωγμένη στη γωνία. «Δεν νομίζεις πως είναι κοντό;»

«Σου αρέσει;» απάντησε ειρωνική με ερώτηση.

Δαγκώθηκα και κατάπια το σάλιο μου ανίκανος να τραβήξω τα μάτια μου από το σώμα της. Ήταν ένα μικροσκοπικό, μαύρο, στράπλες φόρεμα που διευκόλυνε κάθε πρόσβαση. Ήταν το κατάλληλο ρούχο, στο κατάλληλο σώμα, στη γυναίκα που ήθελα.

«Ναι».

«Άρα, είναι ό,τι πρέπει για την περίσταση. Λοιπόν; Επιτρέπεται να βγω μαζί του;»

Σε σχέση με την περίσταση είχα θεματάκι με τον αποδέχτη.

Την κοίταξα από πάνω μέχρι κάτω χωρίς να μετακινηθώ εκατοστό από τη θέση μου. «Από όσο ξέρω έχεις ήδη την απάντηση από τον αδερφό σου, οπότε ναι, μπορείς να βγεις με τον Στιβ» είπα και έκλεισα προς το μέρος της. Πέρα από εμένα είχε ενημερώσει και τον Βίκτορ που με τη σειρά του είχε επικοινωνήσει μαζί μου. Σταμάτησα μια ανάσα από το πρόσωπό της. «Αλλά θέλω να το ακυρώσεις και να μην γαμηθείς μαζί του μόνο και μόνο για να ισοφαρίσεις ό,τι έγινε με τη Μαριλού».

«Είσαι αστείος αν πιστεύεις κάτι τέτοιο».

«Είμαι;»

Ακόμα κι αν δεν ήθελε να το παραδεχτεί, ήμουν σίγουρος πως είχε ζηλέψει όσο κι εγώ όταν είχα μάθει πως τραβιόταν με τον Ντέιμον από επιλογή. Δάγκωσε το χείλος της και δεν χρειάστηκε να κάνει κάτι επιπλέον για να καταλάβω πως είχα δίκιο και πως την επηρέαζα. Μείωσα την απόσταση κι όταν βρέθηκα στην καμπύλη του λαιμού της το άρωμα καρύδας κυριάρχησε τις αισθήσεις μου. Αυτή τη φορά δεν ρώτησα. Την έγλυψα κι ένιωσα κατευθείαν το σώμα της να τινάζεται στην επαφή. Με μια ανοδική πορεία στο πρόσωπό της έφτασα στο αυτί της. «Θέλω να τελειώσεις στο χέρι μου».

Η ανάσα της βγήκε κοφτή πριν με αγγίξει στο στέρνο με μια κίνηση που δεν είχε αποφασίσει την τελική της πρόθεση. Να με σπρώξει ή να με κολλήσει επάνω της.

«Κάποτε έκανες το σωστό, Ραμόν».

«Ακόμα το σωστό κάνω, άγγελέ μου». Την έπιασα από τους μηρούς και την έφερα στον καβάλο μου. Με το όνομά μου να ξεφεύγει αδύναμα από τα χείλη της, τύλιξε την άκρη της μπλούζας μου να με φρενάρει. Δίσταζε, μπλόκαρα. «Άσε με να συνεχίσω» την παρακάλεσα και χαλάρωσε. Πέρασα το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια της, αναστέναξε και τη βρήκα μούσκεμα.

«Γαμώτο... θα με τρελάνεις».

Ένιωθα υποτακτικός και γαμημένα κυρίαρχος.

Βογκώντας έριξε πίσω το κεφάλι της σχηματίζοντας ένα τέλειο τόξο που έφερε το στήθος της καρφί μπροστά στο στόμα μου. Όπως ακριβώς το είχα φανταστεί, το φόρεμα μου πρόσφερε την απόλυτη δίοδο στη μόνη γυναίκα που ήθελα απεγνωσμένα να ικανοποιήσω. Το έπιπλο έφερνε την τέλεια αντίσταση στους μηρούς της, μια κόντρα που με προκάλεσε να σπρώξω ακόμα ένα δάχτυλο μέσα της. Έχωσε τα νύχια της στο δέρμα μου και με κομμένη την ανάσα κύρτωσε προς το μέρος μου απολαμβάνοντας τη δουλειά μου. Ήμουν καλός στα προκαταρκτικά κι απ' όσο θυμόμουν ο πούτσος μου ταίριαζε απόλυτα μέσα της. Τραβήχτηκα από τη ρόγα της και σταθεροποίησα το κεφάλι της απέναντι από το δικό μου. Ακόμα κι αν εκείνη τη στιγμή δεν είχα σκοπό να της σερβίρω το πλήρες μενού ήταν θέμα δευτερολέπτων να τελειώσει με το όνομά μου.

«Όταν θα έχεις καύλες θα έρχεσαι σε εμένα. Κατανοητός;»

«Σε παρακαλώ, συνέχισε».

Γαμώντας τη χωρίς έλεος σφίχτηκε γύρω μου με τις συσπάσεις του κορμιού της να συσπειρώνουν την ένταση στο άνοιγμά της. Παραδομένη ολοκληρωτικά στα χέρια μου την ένιωσα να καίγεται και να λυγίζει. Να λιώνει τη στιγμή που η θερμοκρασία της είχε ενεργοποιήσει κάθε πόρο της επιδερμίδας της στέλνοντας με κάθε τρόπο επάνω μου τον οργασμό της. Την είδα να τελειώνει κι αν δεν είχα εκκρεμότητα, θα γονάτιζα να τη γλύψω. Να ολοκληρώσει ξανά αυτή τη φορά με τη γλώσσα μου.

Της έφτιαξε το ρούχο κι αφού της έδωσα ελάχιστο χρόνο να συνέλθει έδειξα κοφτά το κινητό της.

«Τηλεφώνησέ του και βάλε ανοιχτή ακρόαση».

Το έκανε και όταν το ακούμπησε στον πάγκο δίπλα μας άνοιξα τα χέρια και στηρίχτηκα στο κρεμαστό ντουλάπι πάνω από το κεφάλι της. Χωρίς να σταματήσω δευτερόλεπτο να την κοιτάζω περίμενα να απαντήσει ο βλάκας.

«Σε ένα τέταρτο θα είμαι εκεί».

Το σαγόνι μου σφίχτηκε στο άκουσμα της φωνής του.

Καρφωμένος επάνω της και μιλώντας σε εκείνον, είχα σκοπό να της περάσω ένα ακόμα μήνυμα. Εκείνη τη στιγμή δεν είχε τον Αρχάγγελο απέναντί της. Τον στρατιώτη της Βι.Εμ.Έι. που ακολουθούσε εντολές για την ολοκλήρωση οποιασδήποτε αποστολής. Είχε τον άντρα που διεκδικούσε μια μόνιμη θέση δίπλα της.

«Μόλις την έκανα να χύσει Στιβ. Κάνε αναστροφή και φύγε. Τελευταία προειδοποίηση» του είπα. Με το δάχτυλο που την είχα φέρει σε οργασμό, απενεργοποίησα την κλήση και την έδειξα. «Είμαι εδώ μόνο για εσένα. Όταν μου ζητήσεις να σε γαμήσω, θα το κάνω γι' αυτό κόψε τις μαλακίες τριγύρω».