35

189 31 5
                                    

ΛΟΥΑΝ

«Ο Βίκτορ σε χρειάζεται» είπα προσπαθώντας να μην λυγίσω απ' όσα είχα ακούσει. Ο Ραμόν ήταν τίμιος. Δεν άνηκε στη Βι.Εμ.Έι. και γι' αυτόν τον λόγο ο αδερφός μου τον είχε ανάγκη δίπλα του. «Μου έδωσε το γράμμα σου. Ήξερα πώς ένιωθες και...»

Δεν πρόλαβα να συνεχίσω. Με τράβηξε κοντά του καιμε φίλησε. Ένωσε τα χείλη μας κόβοντας την ανάσα μου. Με μια ένταση που τα χώρισε στα δύο και βάθυνε την επαφή με διάθεση να απλώσει όλα του τα συναισθήματά μέσα μου. Τον θυμό που τον έπνιγε για ό,τι είχε περάσει, το πάθος που ήταν αδύνατο να ελέγξει και ό,τι μπερδεμένο είχε προστεθεί σε όλα αυτά ικανό να τον γεμίσει αμφιβολίες από μια πρόταση που δεν είχε αφήσει να ολοκληρωθεί. Τα ένιωσα και τα είδα σταδιακά να σβήνουν όταν με έγδυσε και μπήκε μέσα μου, επιλέγοντας να ηρεμίσει με αυτόν τον τρόπο από μία ιστορία που μόλις είχε αρχίσει να ξετυλίγεται.


ΡΑΜΟΝ

Της κατέθεσα την ψυχή μου και δεν ζήτησα εξηγήσεις. Ό,τι είχε γίνει άνηκε στο παρελθόν κι αν κάθε κίνηση ήταν επηρεασμένη από τον Βίκτορ δεν θα τον άφηνα να ανακατευτεί στο μέλλον μου.

Η εβδομάδα που ακολούθησε κύλησε με κύριο παρονομαστή το σεξ. Η κατάσταση μεταξύ μας ήταν άψογη. Σε κάθε επαφή ένιωθα όλο και περισσότερο να τη θέλω κι εκείνη τη στιγμή, η μέρα μου ξεκινούσε με τον καλύτερο τρόπο. Με το στόμα μιας θεάς ανάμεσα στα πόδια μου να με διαλύει καθώς με ικανοποιούσε.

Ρουφώντας τις δυνάμεις μου, με στέγνωσε και με άφησε στο κρεβάτι να προσπαθώ να ανασάνω. Αυτό το πλάσμα ήταν ικανό να με ξεκάνει κι εγώ τόσο γαμημένα πρόθυμος να εκτελέσω κάθε της επιθυμία πριν καν τη ζητήσει.

Επιστρέφοντας από το μπάνιο το πουλί μου ήταν ακόμα σημαία κάτω από το σεντόνι.

«Μπορώ να πεθάνω μέσα σου».

Δεν είχε ιδέα πόσο βαθιά το εννοούσα. Πως αν μπορούσα να επιλέξω αυτό θα ήθελα να ήταν το τελευταίο κεφάλαιο της ζωής μου. Να είμαι μέσα της, να την ακούσω να τελειώνει με το όνομά μου.

«Είσαι έτοιμος για δεύτερο γύρο;»

«Δεν θυμάμαι να σε γάμησα».

Βρέθηκα επάνω της την έγλυψα στον λαιμό κι όπως κατέβαινα στο στήθος της χτύπησε το κινητό μου. Έκανα το λάθος και κοίταξα την οθόνη. Σκατά. Ήταν η τρίτη συνεχόμενη κλήση του Λέιτον. Έπρεπε να απαντήσω. «Δωσ' μου λίγο χρόνο» είπα στη Λουάν και ενεργοποίησα την κλήση σε ανοιχτή ακρόαση.

«Τι θες, Κρος;»

«Έλα κάτω. Τώρα» είπε και το έκλεισε.

«Πρέπει να-»

«Πήγαινε» με έκοψε η Λουάν πριν δικαιολογηθώ.

Ετοιμάστηκα σφαίρα και πέντε λεπτά αργότερα τον βρήκα να κόβει βόλτες στο γραφείο μου.

«Που στον διάολο είχες το τηλέφωνό σου, Σιέγκα;»

Τον προσπέρασα και κάθισα στη θέση μου. Αντί να γαμάω την κοπέλα μου ήμουν αναγκασμένος να διαχειριστώ τις μαλακισμένες εκρήξεις του με το πουλί μου σημαία.

«Δώσε μου ένα τσιγάρο». Μου πέταξε το πακέτο και συνέχισε τσιτωμένος τα πέρα-δώθε. «Τι τρέχει Κρος;»

«Τίποτα δεν τρέχει κι αυτό είναι το θέμα. Είμαι μέσα δύο μήνες. Τι στον πούτσο παίζει με τα οικονομικά, αδερφέ; Αν δεν πληρωνόμουν από το μαγαζί δεν θα είχα ούτε για βενζίνη».

Τι έλεγε;

«Κάν'το λιανά».

«Λιανά, λοιπόν» σταμάτησε τις βόλτες και με έδειξε. «Αν εξαιρέσω τις αρχικές καταθέσεις στον λογαριασμό μου, ο Μαξ και ο Άντερσεν τον παίζουν με τις υποχρεώσεις τους. Δεν έχω ρευστότητα, στριμώχνομαι ακόμα και με τα βασικά».

Σφήνωσα το φίλτρο στα δόντια, άνοιξα τον υπολογιστή και μπήκα στα οικονομικά αρχεία της Βι.Εμ.Έι. Επιβεβαιώνοντας πως δεν είχε γίνει καμία κατάθεση σε κανέναν μας, τηλεφώνησα στον Ντέιμον. Ήταν στην Κορύφωση οπότε του είπα να με περιμένει.

«Το θέμα δεν είναι ο Κολτ αλλά οι ιδρυτές» γρύλισε ο Λέιτον όταν το έκλεισα.

«Θέλεις λεφτά, θα τα έχεις. Μην με πρήζεις». Πήρα κινητό-κλειδιά και κινήθηκα προς την έξοδο.

«Έχετε χάσει την μπάλα» μουρμούρησε και φρέναρα.

«Τι είπες;»

«Αυτό που άκουσες. Σας τρέχουν από τη μύτη ένα μάτσο γκόμενες και από τύχη δεν έχουν πάει όλα κατά διαόλου. Όμως κατά 'κεί πάει κι αν συνεχιστεί έτσι δεν υπάρχει σωτηρία».

Εγώ ήμουν μισοκαυλωμένος, εκείνος μαλακιζόταν.

«Θύμισέ μου πόσο συχνά γαμάς την κόρη του Μαξ;» Έσφιξε τις γροθιές του αλλά δεν μίλησε γιατί είχα δίκιο. Η αλήθεια ήταν κάπου στη μέση. «'Μας τρέχουν', λύκε, πληθυντικός κι αν δεν μπορείς να ισορροπήσεις τα προσωπικά σου με τη δουλειά, ναι, είναι πρόβλημα και, ναι, θα έχουμε θέμα».

«Τι στα κομμάτια λες στη γυναίκα σου;»

Η πόρτα πίσω μου άνοιξε από τη Λουάν.

«Συγγνώμη, δεν ήθελα να ενοχλήσω».

«Τι γυναίκα μου γαμάω» ξεκαθάρισα στον Λέιτον πριν στραφώ στη γυναίκα μου. «Ποτέ δεν ενοχλείς, άγγελέ μου». Τη φίλησα και την πήρα μαζί μου. Δεν είχα πρόθεση να τον μπερδέψω περισσότερο αλλά στη τελική δεν μου καιγόταν καρφί τι εντύπωση θα έδινα σε εκείνον ή σε οποιονδήποτε άλλο.

VMA_ΠΑΘΟΣ #4Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora