VMA_ΠΑΘΟΣ #4

3.1

ΡΑΜΟΝ

Η Λουάν τον πλησίασε και τον έσπρωξε. «Το θέμα μου είναι πως η Τζόι έχει κόλλημα μαζί σου και εσύ τα έριξες στην ξαδέρφη της επειδή βαριόσουν».

«Έχω κόφτη, Βραζιλιάνε» μουρμούρησε ο Βίκτορ.

«Όπως κι εγώ με τους φίλους σου» συνέχισε την κόντρα η αδερφή του.

«Έχεις περιορισμούς» τη διόρθωσε.

«Σε ποια κατηγορία ανήκει ο Βραζιλιάνος;» του πέταξε.

«Μην το παρατραβάς» την προειδοποίησε.

Του σήκωσε το μεσαίο της δάχτυλο και απομακρύνθηκε.

Αν ο Βίκτορ ήταν καρτούν θα είχε πάρει φωτιά το κεφάλι του.

Γύρισε σε εμένα τσιτωμένος. «Βλέπεις τι τραβάω; Κάθε γαμημένη μέρα είναι πόλεμος με την πάρτη της».

«Είναι λίγο ατίθαση» συμφώνησα.

«Δεν είναι λίγο ατίθαση, αδερφέ. Είναι διάολος».

Έβαλα τα χέρια στις τσέπες κι έριξα μια γρήγορη ματιά προς το μέρος της. Είχε δίκιο να τρελαίνεται. Η μικρή του αδερφή ήταν όμορφη, είχε ένταση και σύντομα αυτός ο διάολος θα τραβούσε όποιον ήθελε στην κόλαση με τη μορφή ενός αγγέλου.

Αφήνοντας τα οικογενειακά του στην άκρη, μου εξήγησε πως είχε πρόβλημα με την μπαταρία του αυτοκινήτου. Έβαλα το τζιπ στο συνεργείο και ξεκίνησα την αντικατάσταση. Καθ' όλη τη διάρκεια με βοηθούσε σε ό,τι χρειαζόμουν και παράλληλα έλεγχε τον άγγελο που περιφερόταν στο προαύλιο.

«Έχεις κάμερες;» με ρώτησε κάποια στιγμή.

«Μία, στην είσοδο».

Μόλις τελείωσα, οδήγησα το τζιπ στον εξωτερικό χώρο και άφησα ανοιχτή την πόρτα για εκείνον. Η Λουάν μας προσπέρασε και έκατσε στη θέση του συνοδηγού, ο Βίκτορ της γύρισε την πλάτη για να μου μιλήσει.

«Σου έχω αφήσει χρήματα στον πάγκο με τα αναλώσιμα».

«Δεν υπάρχει χρέωση, φίλε».

«Βάλε κάμερες, αδερφέ» με συμβούλεψε.

Όταν έφυγαν είχε νυχτώσει για τα καλά. Έχοντας χάσει την ευκαιρία να περάσω λίγο χρόνο με τη μητέρα μου σφράγισα την πύλη, κλείστηκα στο γραφείο και άνοιξα για ακόμα μία φορά τον φάκελο της αποστολής που μου είχε αναθέσει ο Μαξ.

Στόχος, η Κορύφωση.

Το κλαμπ στεγαζόταν σε ένα μεγάλο κτήριο στο τέλος ενός κάθετου δρόμου, στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης. Ο ιδιοκτήτης, Κρίστοφερ Ντε Μίλερ, ήταν χωμένος για τα καλά στο κύκλωμα της νύχτας. Διοργάνωνε πάρτι με διάσημους ντιτζέι με παρονομαστή ναρκωτικά-φασαρίες. Η αστυνομία δεν είχε καταφέρει να το σφραγίσει γιατί η σοβαρή διακίνηση γινόταν στον περίγυρο, σε ουδέτερο έδαφος. Ο Κρίστοφερ είχε στήσει μια έξυπνη επιχείρηση. Διασφάλιζε την ομαλή λειτουργία της Κορύφωσης και μάζευε τα έσοδα από τις παράνομες δοσοληψίες, αποφεύγοντας την άμεση εμπλοκή του με αυτές.

Η δουλειά θα λάμβανε χώρα στο τέλος της εβδομάδας, τη βραδιά που θα διεξερχόταν το μεγαλύτερο πάρτι του καλοκαιριού. Είχα μελετήσει τα ονόματα του προσωπικού, την κάτοψη του κτιρίου, τα πιθανά σημεία διακίνησης και σύνδεσης. Σε πρώτη φάση οτιδήποτε σκέφτηκα το είχε επιχειρήσει ήδη η αστυνομία χωρίς αποτέλεσμα οπότε προσέγγισα αλλιώς το θέμα.

Για να μπει λουκέτο έπρεπε να βρεθούν μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών είτε μέσα σε αυτό είτε σε όσα ανήκαν στους ιδιοκτήτες. Το πάρκινγκ που υπήρχε στα δεξιά της Κορύφωσης ήταν χρεωμένο στο όνομα του Χαγκ, δεξί χέρι του Κρίστοφερ και πρόσφατα μετόχου του μαγαζιού. Αν η διακίνηση ξεκινούσε ή επεκτείνονταν κι εκεί, λόγω σύνδεσης, το σφραγίζαμε.

Την επόμενη μέρα ήρθα σε επαφή με τα τρία μέλη της σχολής που θα συμμετείχανστην αποστολή και όρισα τις θέσεις μας.