VMA_ΠΑΘΟΣ #4

31.2

Ραμόν

Πέταξε το τσιγάρο και διασχίζοντας κάθετα το παρκινγκ φτάσαμε απέναντι από τον πάγκο του.

«Μάζεψε τα και κάν' την» μίλησα πρώτος.

«Άργησες» είπε ο τύπος με θράσος.

Φορούσε μια τραγιάσκα που μετακίνησε ψηλά στο μέτωπό του λες και ήταν σημαντικό να δω τη φάτσα του.

Έσμιξα τα φρύδια με απορία γιατί με τους ηλίθιους που έμπλεκα, ακόμα μια φορά έπρεπε να γίνω συγκεκριμένος.

«Τα μαζεύεις και παίρνεις τον πούλο».

Ο τραγιάσκας έριξε μια κοφτή ματιά στον Λιόν.

«Μη με κοιτάς, βλάκα, κάνε ό,τι σου λέει» μουρμούρισε ο Λιόν με τα χέρια στις τσέπες.

«Υπάρχει πρόβλημα, Τίκι;»

Η ερώτηση ήρθε από τον τραγιάσκα νούμερο δύο. Μια παρεμβολή που πήρε θέση δίπλα στον νούμερο ένα.

«Αντί να πληρώσει, βγάζει γλώσσα» είπε ο Τίκι στον συνεργάτη του.

Ο Λιόν χασμουρήθηκε.

«Κάντε την» επανέλαβα.

«Αλλιώς τι;» με ειρωνεύτηκε ο Τίκι.

«Αλλιώς θα σε σαπίσει στο ξύλο» πετάχτηκε σφήνα ο Λιόν.

Η προσοχή του Τίκι επέστρεψε σε εμένα και δεν κρατήθηκα. Ήθελα να λήξει το θέμα χωρίς δράματα, μόνο που το γαμημένο δράμα ήταν καθημερινότητά μου.

«Αρκετά με τις καλησπέρες» έδωσα σήμα στον Λιόν, πάτησα πάνω στον πάγκο και πηδώντας στη μεριά του Τίκι τον έπιασα από τον λαιμό. Ο κεντρικός προβολέας του πάρκινγκ έσβησε κατάλαβα πως ο Ντέιμον ήθελε να κρατήσει την εμπλοκή μακριά από τα μάτια των περαστικών. Ό,τι θα ακολούθησε έπρεπε να γίνει γρήγορα.

Με τον Λιόν να αναλαμβάνει τον τραγιάσκα νούμερο δύο, έσπρωξα πίσω τον Τίκι μέχρι που τον έριξα στο έδαφος και άρχισα να τον χτυπάω. Η συμφωνία με τον Τζίμι Ντέκερ είχε οριστεί και τηρούταν τίμια από την πλευρά μου. Ήταν περιττά τα τσιράκια του. Στο μεταξύ ο Τίκι δεν ήταν φλώρος κι έτσι όταν κατάφερε να απεγκλωβιστεί και να με χτυπήσει πρόλαβα να σφίξω τους κοιλιακούς απορροφώντας λιγότερο πόνο. Πήρε για λίγο προβάδισμα ώσπου εξαντλήθηκε και τον έπιασα κεφαλοκλείδωμα. Με την πλάτη του κολλημένη στο στέρνο μου και τον πήχη μου να τον πιέζει στον λαιμό, τον ακινητοποίησα στο έδαφος.

«Έχω τακτοποιήσει τις οφειλές μου, βλάκα».

Τον άφησα να σηκωθεί, μου επιτέθηκε με σουγιά.

Η λεπίδα πέρασε ξυστά από το μάγουλό μου και από τύχη δεν καρφώθηκε στο μάτι μου. Κατάφερα να τον πιάσω από τον καρπό, ο σουγιάς έφυγε από τη λαβή του, τον κλώτσησα στα αρχίδια. Ο Λιόν είχε ήδη ρίξει στο έδαφος τον τραγιάσκα νούμερο δύο όταν ξάπλωσα ξανά τον Τίκι δίπλα του.

Με τα παπούτσια μας στις καρωτίδες τους στράφηκα συνεργάτη μου.

«Είσαι εντάξει;»

«Στα προκαταρκτικά. Μου έχει σηκωθεί αλλά δεν έχω γαμήσει».

Ένας θεός ήξερε πού στα κομμάτια αναφερόταν.

Έβγαλα το κινητό και κάλεσα τον τοκογλύφο.

«Συμφωνήσαμε να μην έχω νταντά, Ντέκερ».

«Δεν στέλνω νταντάδες, Σιέγκα, αλλά εισπράκτορες».

Αντί να σχολιάσω τα ακατάλληλα τσιράκια του, του εξήγησα σε ποιο σημείο του αυτοκινήτου του είχα βάλει τον φάκελο με τα χρήματα της πρώτης δόσης. Είχα τηρήσει την υπόσχεσή μου με βάση την ημερομηνία και την ώρα που έπρεπε να το κάνω. Παράλληλα του έδειχνα πόσο εύκολα μπορούσα να παραβιάσω κάτι δικό του. Μου ζήτησε να βάλω σε ανοιχτή ακρόαση την κλήση όπου έδωσε εντολή στους δικούς του να φύγουν.

Μόλις μας άδειασαν τη γωνιά ο προβολέας φώτισε τον χώρο.

Ευχαρίστησα τον Λιόν με νεύμα.

«Πάντα στη διάθεσή σου, Βραζιλιάνε». Άναψε τσιγάρο και τραβώντας την πρώτη τζούρα, κοίταξε την κάμερα του πάρκινγκ. «Την κάνω».

«Αν σε θέλει;»

«Πες του με σέρνει από τη μύτη η αδερφή του».

Δεν μίλησα. Έκανα μεταβολή και μπήκα στο μαγαζί ελπίζοντας πως η φάση που περνούσε ήταν διαχειρίσιμη κι όχι μια νάρκη ίδια με του Λέιτον και της Ροζαλίν.

Στα επίπεδα της Κορύφωσης ο ντιτζέι έκανε τεστ στον ήχο καθώς οι υπάλληλοι έτρεχαν τις τελευταίες εκκρεμότητες για τα πόστα τους. Σε λίγο θα άνοιγαν οι πόρτες, η λαοθάλασσα θα γέμιζε από άκρη σε άκρη το μαγαζί. Προσπέρασα τα πάντα και πήγα καρφί στο γραφείο του Ντέιμον. Του επιβεβαίωσα πως είχε λυθεί το θέμα αλλά όσο μιλούσα έχωνε στις τσέπες τα πράγματά του κι όταν τελείωσα, μου πέταξε πως για εκείνο το βράδυ θα ήμουν υπεύθυνος για τη ροή στην Κορύφωση.

Δεν ήταν δουλειά μου να ασχοληθώ με τη λειτουργία, ωςαρμοδιότητα δεν άγγιζε καν τις υποχρεώσεις μου. Ωστόσο ούτε ο Ντέιμον ως αρχηγόςέπρεπε να έχει την ευθύνη ενός Κωδικού κι ούτε ήταν υποχρεωμένος να στείλει τονΛιόν να με βοηθήσει σε κάτι εντελώς προσωπικό -με τον Λιόν να το κάνει χωρίςδεύτερη σκέψη. Αυτή η αλληλεγγύη τρόμαζε τους ιδρυτές και συγχρόνως ήταν οστόχος για μια διαφορετική Βι.Εμ.Έι. στο μέλλον. Αυτή την αλληλεγγύη αποδέχτηκακαι πήγα ένα βήμα παρακάτω. Ενημέρωσα τον Μέισον πως ήθελα να επιστρέψει στοσυνεργείο τη Λουάν και να με περιμένει εκεί μέχρι να σφραγίσω το μαγαζί καιφόρτωσα στον Στιβ το πόστο του Λέιτον. Ο λύκος χρειαζόταν ξεκούραση και ο Στιβέπρεπε να μείνει μακριά από την κοπέλα μου.