နွမ် (Completed)

Part 10 (Z)

အပိုင္း - ၁၀

မ်ိဳးမင္း ရန္ကုန္ကို ေျခခ်လိုက္တာနဲ႔ ရန္ကုန္ေလထုက ႀကိဳဆိုသည္။ မထိေတြ႕ရတာၾကာၿပီျဖစ္သည့္ ဒီအေငြ႕အသက္။

သူ႔နာမည္က မ်ိဳးမင္း။ ရန္ကုန္မွာ ေမြး၊ ရန္ကုန္မွာ ႀကီးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အသက္ (၂၀) ေလာက္ကတည္းက ရန္ကုန္ကို စြန႔္ၿပီး ရွမ္းျပည္ဖက္မွာ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ ရပ္ခဲ့သူ။ အကိုျဖစ္သူ ျမတ္မင္းက ဒယ္ဒီနဲ႔မာမီတို႔၏ သားအရင္းျဖစ္ကာ မ်ိဳးမင္းကေတာ့ ဒယ္ဒီ အျပင္မွာ ရခဲ့သည့္ သား။ ထို႔ေၾကာင့္ မိသားစုမွာ မ်ိဳးမင္းအတြက္ ေနစရာမရွိခဲ့။

မ်ိဳးမင္း ေနထိုင္ခဲ့ရာက ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္း နယ္ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္သည့္ မိုင္းဆတ္။ နယ္ၿမိဳ႕ေလးဆိုသည္တိုင္ အစစအရာရာ တိုးတက္ေနသည့္ ေနရာေလး။ ထိုၿမိဳ႕ေလးကို မခြဲခ်င္လည္း ခြဲခဲ့ရၿပီ။ အေၾကာင္းရင္းရွိလာသည့္အခါ မ်ိဳးမင္း ရန္ကုန္ေျမကို ျပန္လည္ ေျခခ်ရၿပီ။

"ဦးမ်ိဳး"

လက္ကို တြယ္ခ်ိတ္လာသည့္ ေကာင္ငယ္ေလး။ ထို႔ေၾကာင့္ အေတြးစတို႔ ျပတ္ေတာက္သြားရသည္။

"အင္း.. ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ေပ်ာ္လား လ်ံ"

"လ်ံက ဦးမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ရတယ္"

"ေအးပါကြာ.. ရန္ကုန္က မိုင္းဆတ္လိုေတာ့ ေအးမွာမဟုတ္ဘူး.. ပူလိမ့္မယ္.. ျဖစ္တယ္မလား"

"ျဖစ္ပါတယ္ ဦးမ်ိဳးရဲ႕"

"ေနာက္ေတာ့ ေနသားက်လာမွာပါ"

"ဦးမ်ိဳးရွိရင္ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုဗ်ာ"

"ဟုတ္ပါၿပီတဲ့ဗ်ာ"

ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က လ်ံ။ အျပည့္အစုံေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိ။ ကြၽန္ေတာ့္သိတာ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရသည့္ ဦးမ်ိဳးဆိုသည့္ လူသားႀကီး။ ဦးမ်ိဳးက လ်ံထက္ အသက္ ထက္ဝက္ေလာက္ႀကီးသည္။ လ်ံက (၁၈) ႏွစ္။ ဦးမ်ိဳးကေတာ့ (၃၆) ႏွစ္ရွိၿပီ။ သို႔ေသာ္ ဦးမ်ိဳးက (၃၆) ႏွစ္လို႔ မထင္ရေအာင္ ႏုပ်ိဳပါ၏။

"ဗိုက္ဆာေနၿပီလား.. ေလဆိပ္မွာ တစ္ခုခုစားဦးမလား လ်ံ"

"မစားေတာ့ပါဘူး .. လ်ံ အိမ္မွာပဲ နားခ်င္ၿပီ"