Mürdegân: Yeni Bir Dünya
İki asırdır gizliliğini ve bağlılığını koruyan Teşkilat-ı Mürdegân, Payitaht-ı Kadim olan Dersaadet'te arza çıkıp büyük ve gelişmiş teknolojileriyle korumaya çalışırken aniden karşılarına çıkan bir grup insanüstü kahramanlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Leonardo
#Sehhar
"Leocuğum, buraya gelir misin?"
"Buyurun Efendim..."
"Buraya giren birini görmedin değil mi?"
"Buraya doğru gelen sarışın bir kız vardı. Üzerinde kırmızı bir ceket siyah bir pantolonu vardı."
"Teşekkür ederim, sen şu aletleri al da işkence odasına götür." Yerdeki aletleri toplayıp kucağına aldı. Kısa bir süre durup hücreye sonra da bana baktı.
"Efendim, affınıza mağruren bir şey soracağım. Oradaki işkence odasını kullanıyor musunuz?"
"Hayır, Leonardo... kullanmıyoruz. Lazım olduğunda kullanırız." Gülümseyip elindekilerle beraber işkence odasına gitti. Ardından bakıp Nâsır'a döndüm koruma kalkanını açıp elimle bana yaklaşmasını işaret ettim. Başı öne eğik vaziyette yaklaşıp göz ucuyla bana baktı. Sessizce: "Seni bırakacağım ama kendine dikkat edeceksin. Sadece kendi görevini ve sana verilen görevleri yerine getireceksin." Hafifçe başıyla onaylaması üzerine: "Ve bir daha hata görmeyeceğim..." Kapıyı açıp elindeki kelepçeyi çözdüm. "Düş önüme..." Nâsır önümden yürürken Leonardo'ya yüzüğü, kulağımdaki kulaklığı ve Layna'nın bulunduğu tarafı gösterdim. Başıyla anladığını işaret edip ellerini önünde bağlayarak olduğu yerde bekledi.
Cebimden çıkardığım Mürde kartını ekrana koyup kapının açılmasını sağladım. O önden çıkınca ben de arkasından yürüdüm. "Layna seni kurtarmaya mı geldi?.." Tereddüt etse de başıyla onayladı.
"Ona zarar vermeyeceksin değil mi?"
"Hayır... ben önüme gelene zarar vermem. Ama yaptığı hata için küçük bir ikaz olacak." Başını eğip konağın ön tarafına yürüdü. Nemir onu görünce koşarak ona sarıldı. Uzun zaman görmediğine sarılır gibi. Konağa giderken Şahin, kolumdan tutup durdurdu.
"Layna nerede, gördün mü? Bir saati geçti hâlâ ortalarda yok. Elinde senin verdiğin kitap vardı."
"Görmedim... O akıllı bir kız, kaybolacak değil ya. Çıkar bir yerden..."
"Ona bir şey yapmadın değil mi?"
"Öğrencime ne yapabilirim ki?" Kolumu elinden kurtarıp içeri geçtim. Merdivenden hızla çıkıp odama yöneldim. İçeri girip kapıyı kapatarak kilitledi. Yüzüğümü kendime yaklaştırıp turanın üstündeki gizli düğmeye bastım. "Leonardo, kızı al ve hücrelerden birine kapat, orada olduğu müddetçe büyü ya da sihir kullanamaz."
"Anlaşıldı Efendim." Kapatıp çalışma masasına doğru ilerlerken Semum ellerini göğsüme koyrak durdurdu. Yaklaşıp gözlerimin içine bakarak:
