Eski Kocam Erkek Başrol Oldu

Bölüm 15 [Beni Kurtarmana İhtiyacım Var]

Aslında bu geç bir farkındalıktı; anlamsız ve boşunaydı.

'…Cüppem, bornozum nereye gitti!?'

Her şey açıkça pencereye yansıyordu. Yani Ashia, Kalligo'nun kendisine saldırdığı andan bu ana kadar kendini tamamen Kalligo'nun önünde ortaya çıkarmıştı.

'Ah!!! Seni aptal!!'

Ashia başını tuttu ve sessizce çığlık attı.

Uyuyakalmış olan Kalligo, onun acısını bilse de bilmese de ertesi gün zar zor uyandı.

* * *
Küçük pencerenin aralıklarından Kalligo'nun yüzüne güneş ışığı acımasızca yağıyordu, Kalligo daha sonra inleyerek gözlerini kapatmak için kolunu kaldırdı.

Odasında olmadığını anlayınca hızla ayağa kalktı. "Ah." Ani hareketi başını döndürdü, bu yüzden etrafa bakarken avuçlarıyla kafasına bastırdı.

Savaş alanında olduğu zamanlar dışında hiçbir zaman başka birinin odasında ya da yatağında uyumamış olması beklenmedik bir yenilikti.

Bilinmeyen bir yer ama tanıdık bir koku.

Sıcak ve samimi bir atmosfere sahip olan bu yer ona birini hatırlatıyordu. Kalligo sırtüstü yatıyordu ve başını yatağın başlığına yaslamıştı.

'Nöbet geçirdim...'

Kalligo geçen gün yaşananların izini sürdü.

Şafakta başkente vardıklarından beri yoğun bir şekilde hareket etmeye devam etmişlerdi, sonra arabası Ashia'nın mağazasının karşısına, aralarında bir nehir olacak şekilde park edilmişti.

Boşanmayı tercih ederim. Küçük bir çiçekçi dükkanı açıp huzur içinde yaşamak istiyorum.

Renna bir defasında bunu söylemişti ve o da zamanı geldiğinde ona istediği özgürlüğü vereceğine söz vermişti.
Ancak henüz o zaman gelmemiş olsa da o artık yeni hayatını özgürce yaşıyordu. Çiçekçi olmasa da istediği dükkânı aldı.
Ona özgürlüğünü verenin kendisi olmaması ve onun zamanında kendisine yer olmaması biraz acı-tatlı bir durumdu.

'Mağazayı açacak kadar iyileşmedin mi?'

Kapıyı açmasını izlemek için sabah erkenden dükkanının önüne geldi; sadece mağazanın açık olup olmadığını kontrol etti ve geri dönmeyi planladı.

Mağaza çok geçmeden açıldı. Her zamankinden daha erken açıldığını düşünüyordu ama dışarı çıkan kişi Ashia yerine iri yarı bir adamdı.

'Kim o?'

Kalligo, kaşlarını çatarak arabadan atladı ve Ashia'nın dükkânına doğru yürüdü.

Bu sırada Ashia mağazanın içinde belirdi. Ne tür bir konuşma yaptıklarını bilmiyordu ama ortam hızla dostane bir atmosfere dönüştü.

'Evli olduğunuzu ya da bir kocanız olduğunu duymadım.'

Kalligo sabırsız adımlarla ilerledi ve dükkânının kapı tokmağını tuttu.

"Öksürük!"

Yaşadığı yan etkilerden biri de nöbetlerdi. Ondan sonra sanki sürüklenip bir yere taşınmış gibi oldu ve orası onun yatak odasıydı.

Daha sonra anılarını gözden geçiren Kalligo boğuk bir ses duydu.

"Burası benim odam ve bu da benim yatağım."

Başını sesin geldiği yöne çevirdi. Girişin yakınında Ashia, yanında bir sepetle duruyordu.

Elbette geniş, kalın bornozuyla tam donanımlıydı.