Eski Kocam Erkek Başrol Oldu

Bölüm 64.2:Burada uyuyamaz mısın?

Ashia'nın dediği gibi Kaligo bir aptaldı. Onu terk eden bir koca ve sonunda ölen bir koca. Sırf güzel olduğu için affedileceğini ve ona kalbini vereceğini düşündüren neydi ona?

'Yalnızca aptal, acınası ve zavallı bir insan.'

Ama yine de o aptal kişiye sonsuz minnettardı. Ashia'nın dediği gibi Kaligo aptal olmasına rağmen ona minnettardı.

“Hayatımı Tanrı'ya dua ederek geçirmeye değer olduğunu düşünüyorum.”

“…”

“Bana nasıl kefaret dolu bir hayat yaşama şansı verdiğini görüyorum.”

“Gerçekten aptal olmalısın…” diye homurdandı Ashia, kendini onun kollarına daha da gömerken.

"Eğer Tanrı bize gerçekten bir şans verecek olsaydı, o gün ikimizin de ölmesine izin vermemeliydi."

"…Böylece?"

"Evet."

Kaligo da kollarındaki küçük figürü kucaklarken kahkahalara boğuldu.

Zar zor sakinleşen Ashia kollarından uzaklaştı ve bilinçsizce gözyaşlarını öpmek için başını eğen Kaligo'ya baktı.

“…”

“…”

O iyi

Şaşırarak hızla sırtını dikleştirdi. Ashia onun utanmış yüzüne bakarken dudaklarını büzdü.

"…Ne? Buna şaşırmamak lazım. Kirli bile değil."

"Hayır bu o değil."

"Nasıl öpüşüleceğini bildiğine göre buna şaşırmamalısın."

“…”

Kaligo gözlerini kırpıştırarak 'öpücük' kelimesi üzerine bakışlarını dudaklarına indirdi.

“Doğru, bunu nasıl yaptım?”

“…”

"Bunu yalnızca iki kez yaptım."

Tch

Ashia ona çekingen bir ifadeyle baktı ve şöyle dedi: “Bunu birçok kez yaptığımı gördün mü? Sana gelince, o vücutla ilk olan bu değil.”

Kaligo tereddüt ederek yutkundu. "Şey... bu, aklıma açıkça geldiği anlamına gelmiyor."

Vücudunuz nasıl tepki verdi?

"Biraz... farklıydı."

"…Farklı?"

Kaligo elini tuttu ve bahçenin kenarındaki bir banka doğru yöneldi. “İlk başta bunun Kaligo Etous'un anılarından kaynaklanabileceğini düşündüm. Ancak bu anılar o kadar net değildi. Sanki bir sisin içinden bakıyormuşum gibiydi.”

Ah, benzerdi. Ayrıca genç Ashia'nın anılarını da net bir şekilde hatırlamıyordu. Sanki diğer insanların hayat işlerini izliyormuş gibi uyuşmuş hissettiği noktaya kadar bu bir rüya gibi görünüyordu. Belki de Kaligo Etous'un sayısız aşk ilişkisini bir oyundaki sahneler veya geçerken tesadüfen karşılaştığı vasat sahnelerden biri olarak değerlendirdi.

“Ne olursa olsun, bu gidişle gerçekten üşüteceğinden korkuyorum. Önce yukarı çıkalım. Sana sıcak çay getirmelerini söyleyeceğim.”

"Peki."

Kaligo onu taşıdı.

"Kaligo!"

"Böyle bir şey yapamaz mıyım?"

“…”

Ashia'nın minyon bir vücudu olmasına rağmen tüy kadar hafif değildi. Ortalama bir yetişkin kadının vücudunun ağırlığına sahip olmasına rağmen, herhangi bir zorluk ya da titreme belirtisi göstermeden ileri doğru yürüdü. Bu alışılmadık bir şeydi.

Dayanıklılığı artık Renna olduğu zamanlardaki gibi canı sıkıldığında çökecek durumda değildi. Onun yardımı olmasa bile merdivenlerden kolayca atlayabilir ve yere düşmeden antrenman salonunun etrafında onlarca kez koşabilirdi. Ortalamanın biraz üzerinde bir dayanıklılığı vardı.

Şimdi nasıl görünüyordu? Kaligo'nun yardımı olmadan tek bir adım bile atamayan, tüm vücudunu zorlayan ve boynuna yapışan zayıf bir kadın gibiydi. Renna hiç bu şekilde sarılmamıştı, bu yüzden bunun alışılmadık ve tuhaf olacağı kesindi. Ashia Kaligo'ya baktı.

'Eğer şimdiyse...!'

Ashia erkekler hakkında pek bir şey bilmiyordu. Hafızasındaki erkekler, kızını kendi çıkarları için satabilen ve evlendikten sonra soğuk davranan erkeklerdi. İlk etapta erkeklerle iyi anıları olamazdı ve Ashia Bliss olarak bir aşk yaşamayı göze alamazdı.

Manavdan Melinda birçok gün onun dükkânına gelir ve endişelerini kocasına anlatırdı. Yine de ona pek sempati duyduğunu ya da onu kıskandığını düşünmüyordu. Çünkü bir kez evlendikten sonra iki kez evlenmesine gerek kalmayacağına dair daha güçlü bir düşünceye sahipti.

Ancak şimdi Ashia'nın kalbi biraz farklı bir yöne dönmeye başlıyordu.

'Şu anki Kaligo'yla olsaydı… Geçmişteki yalnız evlilik hayatımdan farklı olmaz mıydı? Sıradan çiftler gibi çok fazla sorun yaşamadan aşk dolu bir hayat yaşayıp çocuk doğurmak mümkün olmaz mıydı?'

Düşünceli bir şekilde Kaligo'ya baktı.

"Aç değil misin?"

"Evet…"

Kaligo Büyük Düşes'in odasına girdi ve Ashia'yı yatağa yatırdı. “O zaman onlardan sana biraz içecek getirmelerini isteyeceğim.”

"HAYIR."

Ona bakmak için eğildi. "…Yorgun musun?"

"HAYIR."

“…”

Ashia ince kollarını gerdi ve yavaşça onun elbisesinin eteğini çekiştirdi. “…Bugün burada uyuyamaz mısın?”

“…”

Kaligo'nun gözleri hafifçe büyüdü. Dün gece bunun bir rüya olmadığını anladığında olduğundan daha da şaşırmış görünüyordu.

Ashia onun şaşkın ifadesine baktı ve tekrar ağzını açtı, "Birlikte, aynı yatakta."

Ne? Tekrar sordu ve başını salladı.