Eski Kocam Erkek Başrol Oldu

Bölüm 34: Yine Sıra Sizde

Kaligo bir anlığına ağzını sıkıca kapattı.

Ashia bir bardağa soğuk su doldurup onu önüne iterken, "İç," dedi.

"…Teşekkür ederim." Kaligo sessizce bir bardak suyu alıp tek nefeste içti ve tekrar masaya koydu. Zaman geçtikçe kırmızıya çalan kulak uçları yavaş yavaş normal rengine kavuştu.

Ashia ona bakarken konuşmaya devam etti. “Yani… bu kaçınılmaz bir seçimdi. Anlıyorum."

"Evet."

“Yani beş yıldır süren mutsuz evliliğimizin sebebi benim hayatım mıydı?”

Ashia'ya doğru düzgün bakamadı ve bir bardak suyla oynadı. Alışılmadık ifadesi bir şekilde canlandırıcı ve sevimliydi, neredeyse kahkahalara boğulacaktı.

Ağzının kenarlarını zar zor bastırarak ona baktı. “…Söyleyecek başka bir şeyin var mı?”

“Yine sıra sende değil mi?”

"Ah…"

Kaligo'ya güvenmesi gereken kişinin yalnızca kendisi olmadığını söyleyen kişi Ashia'ydı.

“Şey…” Ashia sandalyesinden kalktı ve Kaligo'ya uzandı. "Önce barışsak nasıl olur?"

Uzattığı eline boş boş baktı ve yavaşça ağzını açtı. "Beni affediyor musun? Bu kadar kolay mı?”

“Affetmek mi? Seninle barışıyorum. Yanlış anlaşılmayı çözmeye çalışmamak kısmen benim hatamdı.”

Zamanın yaptığı da buydu. Bu, birinin her şeyi tamamen unutmasına neden olmuyordu, aksine kırgınlığın ve öfkenin bozulmadan kalmasına izin vermiyordu. Bu dengesiz ve karanlık duygular yavaş yavaş kayboluyordu.

Bağışlama ve uzlaşma – Renna'nın Ashia olarak yaşadığı dönem olmasaydı bu imkansız olabilirdi. Ancak zaman geçti ve Renna, Ashia olarak hayatını sevmeye başladı. Artık onun için Renna olarak yaşadığı hayatla ilgili şeyler anılardan başka bir şey değildi.

Kaligo yavaşça uzandı ve oturduğu yerden kalkarken onun elini tuttu. "Senin ölümüne sebep oldum. Beni yine de affedecek misin?"

“Ah... doğru. Doğru yaptın?" Gözleri farkındalıkla yuvarlaklaşmıştı. “Ben de bunu merak ediyordum. Neden isyan ettin…?”

Bang! Bang!

Kapının yüksek sesle çalınması dikkatlerini çekti.

“Aşia! Ashia!!!”

“Vershia mı?” Ashia hızla kapıya koştu. “Vershia mı?! Neler oluyor!"

“A-Ashia! Mm... Bay Derek, o! Ağla. Ağla. diye kesti nefes nefese. "Kara Orman! Kara Orman'a gitti…”

"Ne?! Sana oraya gitmemeni söylemiştim!"

Ashia hemen mağazanın raflarındaki iksir şişelerini süpürdü ve çantasına koydu.

"Ne oldu?" Kaligo, Ashia'nın yatak odasının bulunduğu koridordan çıktı. Vershia'nın yerde oturduğunu gördü.

“Ah, şu anda meşgulüm o yüzden yarın Kaligo… Ah, hayır. Bir şövalye için bir iksir yapacağım ve önce onun malzemelerini bulmam gerekiyor, o yüzden şimdi geri dönebilirsin.”

"Evet?"

"Tekrar görüşürüz, tamam mı?" Ashia, Vershia'yı kaldırdı ve dışarı çıkıp onu dışarı çıkardı; konuşmalarını tamamen bıraktı.

“…”

Orada yalnız kalan Kaligo, Asha'nın kaybolan sırtına bir sırıtışla baktı. Sonra hâlâ sıcak olan eline baktı ve az önce söylediği sözleri hatırladı.