Eski Kocam Erkek Başrol Oldu

Bölüm 22 [Renna]

Ashia da yere yatana kadar ikisi konuşmadı. Sırt üstü yatarak iyi bir pozisyon bulmak için biraz dönüp durdu, sonra hareket etmeyi bıraktı. Belli ki aralarında oldukça mesafe olan iki kişiydiler ama yan yanaymış gibi görünüyorlardı.

Hatta kalp atışlarını bile duyabiliyordu.

'Hayır... bu benim kalbim mi?'

İlk başta sadece kalp atışının çok yüksek olmasından endişeleniyordu ama sanki nefesinin sesi bile normalden farklıymış gibi görünüyordu.

'Böyle nefes almanın bir sakıncası var mı?'

Her şey tuhaf ve yabancıydı. Daha hızlı uykuya dalmak için de olsa neredeyse bayılmak istiyordu. Gözlerini sımsıkı kapattı, uyuma kararlılığını güçlendirdi. Kendini sakinleştirirken arkasındaki Kaligo da kısa bir süreliğine savrulup döndü, sonra yerine oturdu. Sessiz çadırda zaman çok yavaş geçiyordu.

'Ne kadar zaman geçti?'

Kesinlikle yorgundu ama uyuyamadı. Sessiz alanda kulakları daha hassas tepki veriyordu. Onun doğum nefesini ve dışarıda olduğunu bile bilmediği çadırın dışındaki çekirgelerin sesini duyabiliyordu.

'Bu beni deli ediyor... Keşke sabah bir an önce gelebilseydi...'

Normalde başını yastığa koyar koymaz uykuya dalardı. Ama şimdi güneşin doğmasını bekliyordu. İşte o zaman kafası birdenbire her türlü düşünceyle doldu.

"Keuk!"

Arkasından kısa bir nefes sesi geldi. Ashia'nın sıkıca kapalı gözleri aniden açıldı. Neydi o?

"Kaligo mu?"

Acı çekiyormuş gibi geliyordu. Bir kabus muydu? Uyku felci?

'...Nöbet mi geçiriyor?!'

Şaşırarak yataktan fırladı. "Kaligo mu?!"

"Keuu!"

"Kaligo!!"

Ashia hızla yataktan kalktı ve Kaligo'nun cesedinin üzerine tırmandı. Nöbet geçirmesi yerine vücudunu acı verici bir şekilde kavrayan, uzun siyah dokunaçları olan bir canavardı. Canavarın bir kısmı çadırın küçük aralığından kaçmayı başardı ve uzuvlarına ve boynuna dolanıyor, onu dışarı çekmeye çabalıyordu.

'Bu ne?!'

Peri Ormanı'nın daha önce hiç görmediği hayvan ve bitkilerle dolu olduğundan emindi ve elbette canavarların varlığını da fark etti. Ancak Ashia'nın karşısına nadiren çıkıyorlardı, bu yüzden durum daha da kötüydü. Başlangıçta var olan ama saldırmayan canavarların uysal olduğunu düşünüyordu.

Vücudunu sürükleyen canavar bir anlığına duraksadı ama gücünü kullanarak tekrar sürüklendi.

'Şimdilik bağla.'

Aceleyle vurduğunda yerden kökler filizlenmeye başladı. Dokunaçlarının arasını kazdılar ve Kaligo'yu bırakana kadar canavarı bağlamasına yardım ettiler.

"Haa! Haa... haa."

"İyi misin?!"

Tam o sırada Kaligo şiddetle nefesini tuttu.

Ashia, yüzünün orijinal rengine kavuştuğunu görünce rahat bir nefes aldı. Kısa bir süre sonra azı dişlerini sıkarken öfkeyle bornozundan bir kolye çıkardı. "Luke... cesedi bul."

Daha sonra hâlâ sessiz olan Luke renkli ışıklarla parıldadı.

'Ve? Ah, bir düşününce, Luke'u o kadar uzun süre kilitli tutmuştum ki.'