My Husband Professor (Professor Series 2)

48

Chapter 48

Sobra ang kaba ko ng makarating ako sa hospital. Tumakbo ako papalapit sa receptionist at tinanong kung nasaan ang room ng parents ko.

B-bakit dalawa sila? Ano bang nangyari?

Hindi ko na nasabi kay Jake ang nangyari dahil nagmamadali nakong pumunta dito.

Mabilis kong binuksan ang pintuan at agad akong napaiyak sa itsura ng mga magulang ko.

Mapuputi na buhok nila at halatang namamayat na. Tumatanda na nga sila.

Lumapit ako kay Mommy na natutulog ngayon sa kama.

"M-mommy, what h-happened?" Tanong ko kahit na alam kong hindi masasagot.

Lumapit ako kay Daddy at hinawakan ang kamay nya. Lalo akong napaiyak dahil namumutla siya.

Tumingin ako sakanilang dalawa at napahagulgol. Please don't leave me...

Biglang bumukas ang pintuan at paglingon ko ay ang doctor ang pumasok.

Lumapit kaagad ako sakanya.

"Doc, what happened to my parents?" Tanong ko dito.

He smiled at sadly that made me nervous.

Sana hindi malala, h-hindi ko pa kayang wala sila sa buhay ko. Buhay ko sila. I love my parents so much. Kaya nga ako pumayag sa kasal na toh para din sakanila eh.

"I'm gonna be honest. Your parents condition are critical, they're not getting any younger. And your parents have Heart Cancer, stage 4." Sabi nito.

Bigla akong nahilo sa sinabi nya kaya muntikan na akong matumba, buti nalang ay naalalayan nya ako kaagad.

"I'm sorry, Ms. Sanmonte. But, the only thing we have to do now is to pray and make more memories with them. They knew that they have cancer, but I think they didn't tell you. They don't want any medications, they said that their daughter is in good hands now that they know that their daughter will never be hurt." Lalo akong napaluha sa sinabi ng doctor.

Ayaw ko. Ayaw kong iwanan nila ako, hindi ko kaya. I-i can't think my life without them. They gave me everything I need, from love, attentions and needs.

"I'll just come back later when they're awake." Tumango nalang ako dahil hindi ako makapagsalita. Masyado akong nagulat na ganito na pala ang nangyayari sa mga magulang ko.

Kaya pala nung last ko na punta ko sakanila namamayat sila. Ang sabi kasi ni Mommy nagdidiet daw sila ni Daddy. Also, their face are happy. Masyado akong naniwala sakanila. Not knowing na tumatanda na nga pala ang parents ko.

Now ang kailangan ko nalang na gawin is to pray for them, na humaba  pa buhay nila. I want them to see me graduating, malapit nako makagraduate oh. Gusto kong kasama sila sa stage.

Tinignan ko sila ulit na natutulog at niyakap sila bago ako lumabas ng kwarto nila. I need God right now. Alam kong minsan lang akong humiling sakaniya pero sana pakinggan nya ako ngayon. K-kasi parents ko na toh eh, mahal na mahal ko sila. That's why I didn't want the marriage to happened. Sila lang, kuntento na ako.

Pumasok ako sa chapel dito sa hospital at lumuhod sa harap ng altar. Tumingin ako sa altar at pumikit.

Lord, I need you right now. Alam kong hindi ako naging perpektong anak pero mahal na mahal ko ang mga magulang ko. I can't live without them. Ayaw ko pa silang mawala, please let them live more for a longtime. Hindi pa ako nakakabawi sakanila, I want to shower them with all my love too. Gusto kong ibalik sakanila ung mga paghihirap na ginagawa nila saakin para maibigay ang mga pangangailangan ko. I-i just don't see myself not growing up successful without them. Please lord, I'm begging you. Let them live. I love them.