She's mine (COMPLETED)

Chapter 48: Penderwiks' Graduation Day

Ito na ang huling beses na makikita ko si Alice dahil ngayon na ang graduation day namin at after nito ay aalis na ako papuntang Canada.

Lumapit sa akin si Toubie para batiin ako.

"Congratulations, kuya!"

"Thank you Toubie!"

"Ate Alice want to give you this."

Inabot sa akin ni Toubie ang isang box na nakatali.

"What's this?"

"A box."

"I know, but what's inside?"

"I don't know either."

"Are you sure?"

"Yes."

Binigay ko muli kay Toubie ang box na binigay niya sa akin.

"Give it back to her."

"But, why?"

"Because I don't need anything from her."

Kinalabit naman ako ng nag oorganize. Hudyat para maghanda na ako dahil pmag uumpisa na ang pagmartsa.

Halos magkalapit lang ang section namin at ang section nila Alice. Maganda siya ngayon, suot niya yung dress na binili ko sa kanya noong una kaming magkaaway malaki naman kasi yun noong binili ko kaya siguro nagkasya na sa kanya ngayon kasi kahit papaano ay tumaba din naman si Alice.

Magna cum laude's speech na. Si Alice pala ang magna cum laude ng batch namin.

"First of all I would like to thank God because he has given me so many blessings these past few years but still there were some problems that's challenging us. Second I would like to thank my mom, although i'm just her adopted daughter she never threated me an a adopted daughter but she threated me like her own daughter and to my dad thank you daddy for your unconditional love eventhough your not here now I love you dad. To my professors and staff, all of you are so kind and thank you for teaching us the right knowledge we need to learn and also helping us to grow. To all of my batchmates, we grew inside this campus, we met each other inside the campus, we met our partners and crushes inside the campus we share our talents inside the campus, we have so many memories in here because this is like our second home. Together we grow, together we stand. Once a warrior always a warrior, Penderwicks warriors!"

"Hey! Hey!" Sigaw ng lahat

"Penderwicks College is the best!"

"Hey! Hey!"

"Thank you."

After ng speech niya ay muli nansiyang bumaba sa stage at may mga nagsalita pang iba. Maya-maya'y nagsimula na kaming papilahin dahil bibigyan na ng diploma at mga award. When it comes to awards madalas nahahakot ko lalo na sa mga clubs na sinasalihan ko.

Haaaaaaaaaay! Salamat naman at tapos na, makakaalis na din ako at makakapagtrabaho na sa ibang bansa.

Pagkatapos ng graduation ay umuwi na ako sa rest house namin at doon na lang sumakay ng taxi papunta sa airport.

~×~×~
Canada...
Ilang weeks na din ang nakalipas since lumipat ako dito sa Canada. Nakakamiss ang Pinas lalo na ang kapatid ko. Ano kayang ginagawa niya doon ngayon? Kamusta na kaya siya? Naaalagaan kaya siya nang mabuti doon ni Alice? Siguro naman OO dahil parang kapatid na ang turing sa kanya ni Alice at Levan.

Phone rings

"Hello?"

"Kamusta ka na diyan Brian?"

"Okay lang po tita, eto na nga po eh unti unti na akong nakakapag-adjust."

"Mabuti naman kung ganun. Maiba ako nakausap mo na ba si Toubie?"

"Hindi pa po, bakit?"

"Hay naku! Ikaw bata ka, napunta ka lang dyan sa Canada nakalimutan mo na kaagad ang kaarawan ng kapatid mo."

"Oo nga pala. Salamat sa pagpapaalala tita, magpapadala na lang ako ng regalo sa kanya."

"Sige. Tawagan mo na din siya, namimiss ka na ng kapatid mo. Lagi nga silang pumupunta dito ni Alice eh para magbakasakali na nandito ka."

"Tita, sana naman po wag niyong sasabihin na nandito ako sa ibang bansa."

"Oo sige, makakaasa ka. Paano nga pala ang kapatid mo?"

"Wag niyo din pong sasabihin sa kanya tita. Sigurado ako sasabihin niya yun kay Alice at magagalit siya sa akin sure ako dun tita."

"Kapatid mo yun Brian, karapatan niyang malaman kung nasan ang kapatid niya."

"Opo, alam ko po yun tita kaso kapag nalaman niya po baka malaman ni Alice."

"Ano bang kinakatakot mo kapag nalaman ni Alice?"

"Para mas mapadali po sa amin ang pagmove on."

"Osha. Sige na bahala na kayo malalaki na kayo."

"Thank you talaga tita."

"Sige na. Mag-iingat ka na lang dyan."

"Opo, tita."

End of call.

"Hi!"

"Hello."

"Oh! I'm Karen Lucio."

"I'm Brian Mendoza."

"So your the new employee of my company?"

"Yes ma'am."

"Are you a Filipino?"

"Half Filipino half Spanish."

"Ah, I see."

"Are you a Filipino ma'am?"

"Yes, but i'm a half filipino half brazilian."

"Good to know that my boss is a filipino."

"Why? Are you new here in Canada?"

"Yes, it's been weeks since I got here."

"Well, welcome to Canada! Come on." Hinawakan niya ako sa pulso ko atsaka hinila papalabas ng building ng kumpanya.

"Saan po, i mean, where are we going ma'am?"

"We're going to celebrate and welcome you here." May lumapit sa aming isang lalaking nakapormal na itim na damit na sa tancha ko ay body guard niya. Binuksan nito ang pinto at pinapasok naman ako ng boss ko at sumunod naman siya. Tahimik lang ako habang nasa byahe, awkward kasi hanggang ngayon nakahawak pa din siya sa pulso ko. Maya-maya pa'y nakarating na kami sa isang yacht na nakaparada lang.

"Come on. Let's go." Sabay hila ulit siya sa akin papasok sa yacht.

"Here!" Inalok niya sa akin ang isang champaigne glass na may lamang champaigne. Itinaas niya sa ere ang champaigne glass niya.

"Cheers!"

Itinaas ko na lang din sa ere ang champaigne glass ko atsaka inuntog sa champaigne glass niya tsaka ko ininom.