TEĞMEN

11

bu bölümün şarkısı: KOLPA - NASIL ÖĞRENDİN UNUTMAYI speed up
Arabaya bindim. Mardin belki sen bana iyi gelirsin. Arabada müziğin sesini açtım.
-Kuru sıkıymış, anladım, bizim tüm hikâyemiz
Öldürmedi, bu mudur en kuvvetli darben?
Bu sefer acıtmadı özenle seçip söylediğin sözler
"Hayır" dedim, "Şimdi değil"
Hiçbir sözü eskitmeden ağlamak gerek bazen
Hani durup dururken, hani hiçbir sebep yokken
Aşkların ismi vardır, sayıklanır, elbet unutulur
Ama "Hayır" dedim, "Şimdi değil"
Ama "Hayır" dedim, "Şimdi değil"
Yalnızlığı demledim hep avuçlarımda
Ne gelir ki elimden kimse tutmadıkça?
Söyle, sen nasıl öğrendin unutmayı?
Birikti her acı içimde, kendime yer kalmadı
Yalnızlığı demledim hep avuçlarımda
Ne gelir ki elimden kimse tutmadıkça?
Söyle, sen nasıl öğrendin unutmayı?
Birikti her acı içimde, kendime yer kalmadı
Kuru sıkıymış, anladım, bizim tüm hikâyemiz
Öldürmedi, bu mudur en kuvvetli darben?
Bu sefer acıtmadı özenle seçip söylediğin sözler
"Hayır" dedim, "Şimdi değil"
Diye eşlik ettim. Seviyorum şarkı söylemeyi yani bazen.
~•~
Mardin'e gelmiştim.
PARS KORKMAZ
- Gitti. Bu sefer komple gitti.
- Lan sizin mallığınız! Oğlum niye kıza söylemiyorsunuz?!
- İrem tamam bir de seni çekemem şuan.
- Mardin'e gitti.
Hepimiz ona döndük.
- Ve bunu şimdi mi söylüyorsun?!
- Senin ses  tellerini koparırım! Bana sesini yükseltme!
-  Tam olarak nereye gitti?
- Derik.
- Beyler ben gidiyorum.
- BİZDE!
- Biz zaten arkasından gidicez.
- Tamam haberleşiriz.
GECE KARACA
Alışverişten sonra koltuğa oturdum. Pek açlığım yoktu. Televizyonda gezinirken kapı çaldı. Oflayarak ayağa kalktım ve kapıyı açtığımda ela gözlerinde acı vardı sadece.
- Seni almaya geldim.
- Gitmiyorum.
- Evet geliyorsun Gece tayinin iptal edildi.
- Yıllık izindeyim gelme gibi de bir niyetim yok teğmenim.
Son kelimeyi vurguladım.
- İyi madem gelmiyorsun sen gelene kadar burda beklerim.
- Sonra b.. neyse. İyi napıyorsan yap.
Diyip kapıyı kapattım. Saat 7 gibi acıkıp birşeyler hazırladım ve çöpü alıp kapıya koydum. Başımı sağ tarafa çevirdim.
- Niye hâlâ burdasın?
Sırtını duvardan ayırıp bana döndü.
- Seni almadan gitmiyorum derken şaka yapmıyordum.
Terliğimi giyip önünde durdum ve kolundan çekiştirerek içeri soktum.
- Ne o dayanamadın sanki(!)
- Kes sesini.
Yemekten sonra balkona çıktım ve o uyuyana kadar balkonda oturdum.
•~•
Akşam İremler de gelmişti. Sabah uyandığımda mutfaktan sesler geliyordu. İçeri girdiğimde Alpay,Süleyman,İsmail,Ali,Kayra,Pars ve bizim kızlar bişeylerle uğraşıyordu.
- Günaydın!
Odama geçip üstümü değiştirdim. Hepsine ufak bi göz gezdirmeden sonra evin anahtarını masaya koydum ve arabanın anahtarını alıp çıktım. Öfkeyle arabaya bindim. İlerlerken fazla hız yaptım ve direksiyon sanki ellerimden kayıp gitti. O an bi ağaca çarptım ardından da gözlerim kapandı.
~•~
Uyandığımda hastanedeydim ve yanımda biri oturuyordu.
- Lan!
Hızlıca doğruldum.
- Sakin teğmenim.
- Sen kimsin ya?
- Üsteğmen Giray YILDIRIM.
- Komutanım?
- Araba kazası. Hızına dikkat et biraz.
- Emredersiniz.
- Sivildeyken böyle konuşmana gerek yok. Hakkari karakolundaki timine geri dön.
- Hayır.
- Evet teğmen onlar seni önemsiyor.
- Bok yesinler.
Diye mırıldandım.
- Teğmen Generalin de emri var.
- Allah kahretmesin.
- Gece!
İçeri dalan kişilere döndüm.
- İyi misin?
Başımla onaylamakla yetindim.
~•~
- Gece iyi misin? Bir yerin ağrıyor mu susma.
- Yeter ! Çek lan sağa.
- Ne?
- Çek sağa!
- Ko....
- Kesin sesinizi! Yeter ya! Yeter çok doldum artık yeter! Ulan siz niye sürekli peşimdesiniz! Yalnız kalmak istiyorum geliyorsunuz! Lan onca şeyden sonra yeter artık! Dönüyorum lan Hakkari'ye! Sizin ananızdan emdiğiniz sütü burnunuzdan getirmezsem neyse! Dur sende!
Arabadan indim ve etrafa mal gibi bakınarak ilerledim.
- Yok öyle küçük hanım.
- Sıçarım küçük hanımına!
- Bin.
- Yoo. Zorla mı?
- Gerekirse evet.
- Oldu canım başka(!)
- Bu bi emirdir.
- Teğmen...
- Değil Üsteğmen PARS KORKMAZ.
- Lan ne ara rütbeni aldın?
- Sen gitmeden hemen önce. Bin şimdi. Önemli.
Duralım biraz. Şarkı bitiyor bana şarkı önerseniz ne mutlu olurum.
Bir sonraki bölümde görüşürüz canlar..