TEĞMEN

5

( normalde bunu yarın yayınlayacaktım ama kısa olduğundan benden olsun bu bölüm) bu bölümün şarkısı= YÜKSEK SADAKAT- KAFİLE
- Ulan bi sabah ne kadar kötü olabilir!
Güne Kayra ve İrem'in kaçırılmasıyla başladım çok çok iyi(!)
- Yürü hadi gidip alalım benim Asteğmenle senin pöhü.
İREM ARSLAN
Kafasına tekrar vurdular. Normalde içimin yağları erirdi ama bu sefer canım acımıştı.
- Kolaysa konuştur it herif! Salak! Konuşur muyum lan ben sence?!
O an sırtıma saplanan şeyle yüzüm buruştu ve acıyla inledim.
- İrem.
Gözleri bana döndüğünde sadece acı vardı bana bişey oldu diye korkmuş muydu cidden şaşırdım. Sırtıma saplanan şey çıktı.
- Ah! Hayvan herif!
Tenimde hissettiğim sıvı sırtımdan belime kadar indi. Ordan kıyafetime karıştı. Nefeslerim azaldı.
- İrem bana bak lütfen.
Başımı hafifçe oma çevirdim ardından sırtıma bişey de saplandı.
- Ananı...
Bıçak sırtımda döndü ardından çıktı. Gözlerim kapanırken bi ses çınladı kulağımda..
~~~~~~~~~~
Uyandığımda hastanedeydim ve yanımda yüzünde birkaç yara olan Kayra duruyordu.
- Lan?
- İrem doğrulma sakın daha yeni dikiş atıldı.
Alnımdan öptü ve tekrar yerine oturdu.
- İyi misin?
- Ne kadar iyi olunursa işte.
Dudakları hafifçe kıvrıldı. Buz küpüne bak sen.
- Ne zaman çıkıyorum?
- 1 haftan var.
- Yuh. Hayır olmaz.
- Öyle olacak nokta.
- Noktaymış sıkılırım ya ben!
- Ben kalıcam.
- Desene Allah'ın her günü tartışcaz.
- Yok istemiyorum artık.
- İsteyerek mi yapıyordun Kayra?!
- Belki biraz. Tamam ya evet seninle uğraşmak hoşuma gidiyor ben napayım.
- Ebeni! Ama görürsün bundan sonra.
Elimi elinden çektiğimde elimin avcunda kaybolduğunu fark ettim. Neyse sinirliyim hâlâ. Uyuz. Başımı yastığa koyduğumda sırtımdaki dikişlerin acısıyla yüzüm buruştu.
- İyi misin? Canın mı yandı? İrem dikişlerin mi acıdı? Bişey söyle ya.
- Konuşmama izin var mı.
- Var.
- Allah razı olsun. İyiyim,canım acımadı,dikişlerim biraz acıdı bitti mi.
- Tamam  iyisin ama demi?
- Evet?
Alnımdan öptü tekrar nolmuş lan buna neyse yakında çıkar kokusu.
- Ne düşünüyorsun yine?
- Hiiç. Sırtıma kaç dikiş atıldı?
- 25.
Gözlerim açıldı bi an.
- Sırtımı orda bırakmışım?
- Yani biraz öyle oldu.
Acaba bunu kafasına vurduklarında bunda yan etki mi yaptı. Olabilir. Geceler geldi.
- Napıyorsunuz çifte kumrular.
- Ne kumrusu be? Biz çıkmıyoruz.
- At yalanı neyse.
- Aa bana diyene bak hem sevgilisiniz hemde yoo diyonuz.
- Biz en azından yo diyoruz siz? Daha siz bile bilmiyorsunuz ne olduğunuzu.
- Herkes burdayken sorayım.
Bakışlarımız ona döndü.
- İrem benimle çıkar mısın?
- Acaba kafana çok mu vurdular.
- Ne?
- Bunu kafasına çok vurdular galiba bi baksanıza...
Onlara döndüm.
- ...Bi baktırın kafasına ya.
- İrem benim kafam yerinde.
- Yok yok çok vurmuşlar senin kafaya.
- İrem...
- Biz çıkalım siz konuşun.
Onlar çıktıktan sonra bana döndü.
- Tamam.
- Tamam mı?
- Hıhım.
Bi kolunu diz kapaklarımın altından diğerini de sırtımın altından geçirdi.
- Lan. İmdat! Deli var!
- Kızım ne bağırıyorsun.
İçeri girdiler.
- Dikişlerim acıyor bıraksana ya beni!
Bıraktı.
- Ah! Acıdı lan yavaş.
Güldüler.
- Ne gülüyorsunuz ya. Dikişlerim acıdı. Deli yemin ediyorum deli!
Omuz silkti.
- Sayende.
- Sayemdeymiş tövbe ya.