ថ្ងៃបន្ទាប់
ជារាងរាល់ព្រឹកជុងហ្គុកតែងតែក្រោកមុនថេហ្យុង ហើយថ្ងៃនេះក៏ដូចគ្នា ជុងហ្គុកគេងផ្អៀកខ្លួនយកដៃម្ខាងទ្រចង្កាកែវភ្នែកទាំងគូរកំពុងគយគន់សម្រស់ដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ទម្រង់មុខវីធម្មជាតិ គ្មានMakeup ជាមួយបបូរមាត់សិចសីុផ្អែមស្រទន់អត់មិនឲនាយអោនទៅថើបលើមួយខ្សឺតមិនបា ។
"អូនសម្លាញ់"ជុងហ្គុក ទាញភួយទម្លាក់ចុះឈ្មុលមុខចូលទៅដើមទ្រូងពើងៗដែលកំពុងបង្អួតរាងដាក់នាយ អោយអោនចូលទៅបឺតជញ្ជក់ខាំញេញតិចៗឲសមីខ្លួនដែលកំពុងគេងលក់ស្កប់ស្កល់ភ្ញាក់ឡើងទាំងមមីមមើអោនឈ្ងោកមុខសម្លឹងមើលរាងកាយមនុស្សមាឌធំដែលកំពុងបឺតជញ្ជក់ច្របាច់ដើមទ្រូងគេទាំងចងចិញ្ចើម។
"លោកម្ចាស់ហា៎ អ្ហា៎~បឺតពេញមួយយប់ហើយមិនឆ្អែតទេហ្ហេស៎"ថេហ្យុង ចាប់ក្រសោបមុខនាយទាញយកមកខាងលើវិញមិនអញ្ចឹងនាយបឺតមិនឈប់ទេ យប់មិញគេបណ្ដោយឲបឺតជញ្ជក់មិនដឹងថាស្មាលណាឈប់នោះទេ។
"មិនឆ្អែតទេហឹ្ហម!ម្ទេសតូច"ជុងហ្គុក ពេបមាត់ដាក់គេបន្តិចនៅពេលរៀបនិងអោនចុះទៅវិញគេក៏ចាប់មុខនាយជាប់។
"កុំអីអូនស្រគៀណាស់"
"ហ្ហឹម ជុប៎ៗ"
ជុងហ្គុកអោនមុខចុះមកថើបលួងលោមវាបន្តិចសឹមទាញថេហ្យុងមកអោបដោយក្ដីស្រឡាញ់។
"ថ្ងៃនេះលោកម្ចាស់មិនទៅធ្វើកាទេហ្ហេស៎"
"យើងមិនចង់ទៅសោះ ព្រោះអូនបែបនេះតែ ថ្ងៃនេះមានការប្រជុំធំជាមួយCEOមកពីប្រទេសអីុតាលីយើងមិនអាចអវត្តមានទេ"ជុងហ្គុក បើត្រឹមCEOធម្មតានាយមិនខ្លាចនិងមិនទៅទេ តែនេះគេមកពីខ្សែរាជវង្ស ចឹងហើយនាយគឺត្រូវផ្ដល់ការគោរពនិងរៀបចំទទួលស្វាគមន៍គេឲបានកក់ក្ដៅ។
"អូនមានអីឯណា អូយ៎ហិហិគេហា៎ឈឺណា"ថេហ្យុង សម្លឹងមើលនាយភ្លឹះៗ អោយជុងហ្គុកខ្នាញ់អោនមកខាំថ្ពាល់គេមួយម៉ាត់ដូចនំប៉ាវ។
"មិនអីល្អហើយ តោះបងនាំអូនទៅងូចទឹក"ជុងហ្គុក ក្រោកបីថេហ្យុងទាំងពីររាងកាយននោគក ព្រោះតែយប់មិញវាពិសេសពេក ពួកគេមិនអាចរំលងពេលវេលាដ៏អស្ចារ្យមួយនេះទេ។
