បន្ទាប់ពីជំនួបជួបគ្នារវាងពាក្យសម្ដីរួច ពេលនេះគ្រប់គ្នាកំពុងស្ថិតនៅក្នុងអង្គប្រជុំដោយមានជុងហ្គុកជាអ្នកឡើងនិយាយនិងបង្ហាញអំពីម៉ូតនៅលើស្លាយ ម្នាក់ៗស្ដាប់និងមើលដោយយកចិត្តទុកដោយមិនយូរប៉ុន្មានការវាយនិច្ឆ័យក៏ចាប់ផ្ដើម ដោយគ្រប់គ្នាបានយល់ស្របនិងចូលរួមក្នុងprojectដ៏ធំមួយនេះ។
ក្រោយរួចរាល់ជុងហ្គុកគឺមានតួនាទី ត្រូវជួនព្រះនាងអេនណា សូហ្វៀរ៍ដើរមើលពីរចនាសម្ព័ននៃក្រុមហ៊ុនទាំងមូលពីជាន់លើដ៏ជាន់ខាងក្រោម ទម្រាំរួចរាល់គឺម៉ោងមួយថ្ងៃត្រង់ទៅហើយ នាយក៏ត្រូវនាំទ្រង់ទៅញាុំបាយនិងបន្តពិភាក្សាការងារបន្ត ដោយមើលទៅពួកគេនិយាយគ្នាចុះសម្រុងនិងគ្នាខ្លាំងណាស់ថ្នាក់បុគ្គលិកខ្លះនាំគ្នាខ្សិបខ្សាវគ្នា។
ចុះមកដល់ជាន់ខាងក្រោមឆ្លៀតពេលរងចាំឡាន ពួកគេបានជជែកគ្នាពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួនបន្តិចដែរ ។
"ខ្ញុំមើលទៅលោកចនជាមនុស្សមានថ្វីដៃខ្លាំងណាស់ មើលទៅមិនខ្វះមនុស្សចង់បាននោះទេ"ព្រះនាងអេនណា បន្លឺឡើងទម្លុះភាពស្ងៀមស្ងាត់ទ្រង់ចាប់អារម្មណ៍នាយឃើញថាគិតតែអោនសម្លឹងមើលម៉ោងនៅលើនាឡិកាប៉ុណ្ណោះ។
"ហ្ហឹម!យើងគឺធម្មតាប៉ុណ្ណោះមិនអស្ចារ្យម្លឹងនោះទេ"
"តើ..លោកនិយាយជាជាខ្សែរាជវង្សដោយប្រើពាក្យ យើង មែនទេ?"ទ្រង់ចង់ចិញ្ចើមនិងសើចហាក់ពេញចិត្តនិងចរិកនាយ។
"យើងមិនចូលចិត្តគោរពអ្នកណាទេ ក្រៅពីប្រពន្ធយើង"
មួយប្រយោគនេះអោយព្រះនាងងាគមកសម្លឹងនាយភ្លាម ប្រពន្ធឬតើមនុស្សដែលល្បីនិងតែងមានមុខមាត់ក្នុងសង្គមមានប្រពន្ធដោយគ្មានអ្នកដឹងបានយ៉ាងដូចម្ដេច?
"ប្រពន្ធ? តើលោកចនមានប្រពន្ធហើយឬ?"
"មែនហើ~"
"លោកប្ដី~"
ជុងហ្គុកមិនទាន់និងឆ្លើយចប់ផង សំឡេងតូចឆ្មាលមួយក៏បន្លឺឡើងក្រោយខ្នងនាយស្របនិងម្ចាស់សំឡេងកំពុងអើត.កចេញពីកញ្ចក់ឡាននៅឡើយ ហើយគ្រាន់តែឡានឈប់ភ្លាមថេហ្យុងក៏ប្រញាប់បើកទ្វារចុះមកដោយខ្លួនឯងមិនចាំអោយណាហត់មកបើកឲទាន់នោះទេ។
