HEMŞİR (bxb)

34

Son bakıştaki o gözler kaldı aklımızdaaa...

Şaka şaka kskksks bu replikler burda olmayacak az kaldı

Smut içerir ona göre okuyun..

....

"Takma kafana uyanamamıştır bir şey olmaz. Sinirlenme boşuna ben ne güne duruyorum?"

Arkadaşı yan tarafından kendisine gülerken kaşları daha çok çatıldı. Son gececi olduğu için onun gelmesini istemişti ama o kadar aramasına rağmen Orhan telefona bakmamıştı. Uyuyor olabilirdi çünkü o da işe gitmiyordu ama akşam inatla ben gelip alacağım dediği için sinir oluyordu. Kendi arabasını almasına da izin vermemişti. Ama bir yandan da uyuduğuna seviniyordu.

"Neyse uyusun daha iyi oldu. Kusura bakma sabah sabah seninde yolunu uzattım" dedi mahçup şekilde. Onun da yorgun olduğunu biliyordu.

"Saçmalama Buğra. Turan ne durumda? Daha gitmiyor mu eve?"

"Bilmiyorum ne zaman gideceğini. Ama iyi anlaşıyoruz. Yanlış düşündüm belki de en başından. Güldürüyor beni bazen" dedi. O adamla artık bir sorunu yoktu.

Arkadaşı o sırada evin önüne geldiğinde Buğra direkt sevgilisinin arabasını gördü. Kesin uyuyordu yoksa bakmamazlık yapmazdı biliyordu. Kerim tam evin önünde durduğunda Buğra minnetle ona teşekkür etti.

"Görüşürüz kardeşim dikkat et"

Buğra ona başını sallayıp arabadan indiğinde hissettiği yorgunlukla kollarını gerdi. Gidip bir an önce üstündekilerden kurtulmak ve duşa girmek istiyordu. 2 gün evde kalacağı için uyumasa da olurdu. Arkadaşına el sallayıp onun gitmesini beklediğinde kendisi de kapıya yürüdü.

Onları uyandırmak istemiyordu o yüzden cebinden anahtarı çıkarıp yavaşça kapıyı açtı. İçeri girdiği anda burnuna gelen tanıdık güzel koku ile hafifçe gülümsedi. Birilerinin varlığını hissetmek güzeldi. Kapıyı kapatırken sessizce spor ayakkabısını çıkarıp direkt odaya yürüdü. Sevgilisini uyurken görmek istiyordu.

Evin içindeki sessizliği bozmadan odanın önüne geldiğinde kapıyı açıp direkt yatağa baktı. Gördüğü manzara ile yüzünde bir sırıtış olurken içeri girip kapıyı kapattı. Onun gibi kendisi de kilitledi. Orhan yüz üstü yatmıştı ve Buğra ilk kez kalçalarını bu kadar net şekilde gördü. Şerefsizin fiziği çok güzeldi.

Belki biraz onunla eğlenip sonra üstünü değiştirebilirdi. Yavaşça yatağa doğru ilerleyip yanındaki boşluğa oturdu. Uyurken bile güzel görünüyordu. Kendisini böylesine seven bir adam olduğu için kalbi daha çok hızlanıyordu. Turandan bile deli gibi kıskanması bazen rahatsız etse de hoşuna gidiyordu.

Ona doğru eğilip dudaklarını yanağına bastırdı. Çok güzel kokuyordu. Orhan öpüşü ile anında kıpırdanırken Buğra sırıtıp tekrar tekrar öptü. Gelmediği için kızgındı ama onu görünce sinirli kalması çok zor oluyordu.

Dudaklarını çektiğinde sevgilisi bir anda gözlerini açıp "hassiktir geç kaldım" Diye bağırdı. Onun panik dolu haline istemsizce gülerken Orhan şaşkın şaşkın yüzüne baktı. Bir an kalkacak gibi oldu ama Buğra omzundan itip tekrar yatmasını sağladı.

"Ne zaman geldin sen?" Dedi boğuk sesiyle. O sırada hemen başının yanında duran telefona uzanıp ekrana bakmıştı.

"Şimdi geldim. Seni aradım o kadar. Neyse ki Kerim gitmeden yetiştim de o getirdi hallettim sorun yok yani"

"Hassiktir ya. Alarmı da kurdum uyanırım sandım kusura bakma yavrum. Gece uyuyamadım yine sen yoksun diye. 2 gün tatilsin artık değil mi?"

Onun sorusuna hızla başını salladı. Orhan yatakta sırt üstü dönüp kısık gözlerle yüzünü süzüyordu.