Aria Evans - piękna 20-latka z długimi włosami w kolorze różowego ciemnego blondu, 170 cm wzrostu i szczupłą sylwetkę. Jest znaną miliarderką dzięki swojemu ojcu, który wszystko przypisał przed śmiercią dla Arii chodź do ukończenia studiów się ukryw...
Wstałam z rana wypoczęta przy boku Ivan'a. Patrzyłam się na niego i podziwiałam jego urodę. Jest bardzo przystojny. Musiał spostrzec, że nie śpię, bo się uśmiechnął.
- Zrób zdjęcie, będziesz miała na dłużej. - powiedział i się razem zaśmialiśmy.
- Haha. Wstajemy. Ja mam do pracy, a ty na praktyki swoje?
- Tak kochanie. Ale ty też masz na praktyki.
- Tak tak, ale to też moja praca. Dobra się ubieramy i idziemy na śniadanie.
- Okej.
Wyszłam z łóżka i poszłam do łazienki. Przebrałam się w ten strój.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Wyszłam z łazienki. Po mnie poszedł Ivan. Pomalowałam się lekko i włosy zrobiłam w koka. Po chwili Ivan wyszedł z łazienki. Był odziany w granatowy garnitur i białą koszulę.
- Pięknie wyglądasz. - pochwaliłam Ivan'a.
- Dziękuję. Ty również ładnie wyglądasz. Chodźmy na dół.
Wyszliśmy z pokoju i poszliśmy do salonu. Tam już siedzieli wszyscy oprócz Bena.
- Gdzie Ben? - zapytałam.
- Na górze z jego dziewczyną. - powiedział pan Kevin.
- Co? Wczoraj nie widziałam aby jakaś dziewczyna przychodziła.
- Bo przyszła po tym jak poszliście na górę. - powiedziała pani Anna.
- Aha. To ja pójdę po niego.
- Okej.
Ruszyłam na górę. Weszłam do jego pokoju, ale się zatrzymałam widząc co się tu dzieje. Ben na moich oczach dochodził z nie kto inny jak Diano. Byłam zdumiona. Śmiać mi się chciało. Teraz będzie zabawnie. Wyszłam po cichu tak jak weszłam i zamknęłam po cichu drzwi. Żeby nie było iż go przyłapałam zawołałam.
- Ben chodź na śniadanie! - zawołałam.
- Dobrze. Za moment będę.
Wróciłam do salonu z bananem na twarzy. Wszyscy się spojrzeli na mnie zdziwieni.
- Co cię tak śmieszy? - spytał Ivan.
- Nie uwierzysz co widziałam.
- Co dokładnie?
- Przyłapałam twego brata jak się bzykał z dziewczyną.
- Poważnie?
- Tak.
W tym momencie zeszli na dół. Gdy się Diana spojrzała na mnie była zdziwiona. Nie spodziewała się zobaczyć tu mnie.
- Witaj Diano. - przywitałam się.
- Dzień dobry panno Evans. - powiedziała zestresowana.
- Tłumaczyłam ci na temat tego panno? Mów po imieniu.
