Efsun, kendisini istismar eden adamla evlendirilmeye çalışılan kimsesiz bir kızdır. Evlendiği gece hayatını karartan adamı öldürdüğü için hapse düşer. Oradayken oğlu Yiğit'i dünyaya getirir ve teyzesine emanet eder. Teyzesi aylar sonra bebeğin öldüğ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. BÖLÜM: KADER MASASI
Yıllar önce:
Cemal şehir trafiğini yarıp geçen aracını olabildiğince hızlı sürerek gitmek istediği yere bir an önce ulaşmaya çalışıyordu. Aracı içeriyi göstermeyen camlarla kaplı olsa da Efsun'un deli çığlıkları metrelerce öteden duyulacak kadar tiz ve güçlüydü. Küçük, aracın içinde öyle çok tepiniyordu ki Cemal kontrolü sağlamada git gide zorlanmaya başlamıştı. Bir an önüne bakarken bir an gözünü ağlamaktan kıpkırmızı kesilen Efsun'a dikiyor ve onu susturmak için türlü cümleler kuruyordu.
Küçük kız, ayaklarını aracın göğsüne indirip "Bırak beni!" diye bağırdı. Bu adamın yanında olmayı kaldıramıyor, kollarını minik dişleriyle ısırarak canını acıtmaya çalışıyor geçirdiği tırnaklarıyla ona hatırı sayılır çizikler atıyordu.
"Kızım yalvarırım dur! Hata ediyorsun."
"Bana kızım deme!" diye bağırdı Efsun. "Sen bir canavarsın. Kötü bir canavar!" Ona cevap vermeyip direksiyona yapıştı ve tüm trafik kurallarını hiçe sayarak gaza asıldı. Yola bu şekilde devam edemezdi. Er ya da geç birileri tuhaf durumlarını fark edecek ve polisi arayacaktı. Aracı olabilecek en tenha yollardan geçirmeli ve eve ulaşana kadar durumu idare etmeliydi. Efsun'un canını acıtmak istemiyor, onu öfkeyle sindirip üzmekten korkuyordu. Yeni bir sayfa açmak istiyordu. Şu saatten sonra tek amacı Efsun'a iyi bir baba olabilmekti.
"Dur dur arabayı." diye bağıran miniğe sadece endişeli gözlerle bakıyor, onu bayıltmadığı için kendisine kızmaktan da vazgeçemiyordu. Biliyordu. İlişkileri çok kötü başlamıştı. Babasının ölümü ve annesinin başına gelenler Efsun'u Cemal'e düşman etmiş, yolun başında var olacak tüm güzellikleri çıkmaza sokmuştu. "İmdaaaaat!" Bu küçük kız nasıl bu kadar güçlü çığlıklar atabiliyordu? Çocuk değil canavar diye düşünmekten kendini alamadı.
"Kabasakal durdur arabayı!" Cemal göz devirdi. Bu çocuklar neler izliyordu böyle. Safinaz'ı her fırsatta kaçıran kabasakala mı benzetmişti kendisini yani? Acaba Temel Reis kimdi? "İnmek istiyorum. Durduuuuur!"
"Lütfen biraz sabırlı olur musun? Sadece sus! Kaza yaptıracaksın. Sonra ikimiz de öleceğiz." Ölüm kelimesi yutkunmasına sebep olmuştu. Ölmek istemiyordu. Efsun karanlıktan korkardı. O çukura girmek istemiyordu. Orada ip atlayamaz, top oynayamaz çok sıkılırdı. "Sana arabayı durdur dedim." Cemal kaşını kaldırıp küçük kıza yüzünde alayla baktı. "Durdurmazsam ne yaparsın?" Efsun başını öç alacağının sinyalini verir gibi salladı. "Sana korkunç sesimle şarkı söylerim." Cemal'in kasılan yüzünü ve kırışan alnını umursamadan sesinin son perdesi kullanarak şarkı söylemeye başladı.
