YILDIZLARIN MELODİSİ

38. BÖLÜM: YILDIZLARIN MELODİSİ 2 DÖNENCE 🌟GERÇEKLERİN AYRIMINDA

Medya: Sana Güvenmiyorum  (Aleyna Tilki & Dedublüman)

Belleğimi yıkıp geçen tüm gerçekleri kalbimden, ruhumdan ve beni Güney'den uzaklaştıran her şeyden saklıyordum. Yanımdaydı. Eşsiz bir düğünün ardından hayatımı anlamlandıracak bir geleceğin hayaliyle yola çıkmıştık. Bu gün uzun zaman sonra yeniden korkularımla yüzleşecek ve onu bedenime kabul edecektim. Neler hissettiğini bilmiyordum. Olayların bu şekilde gerçekleşmesi duygularını anlamamı zorlaştırıyordu. Güney baba olmayı gerçekten istiyor muydu? Yoksa beni yanında tutmak için mi bu kararı vermişti bilmiyordum. Gerçeklerden kaçmak daha kolay geldiği için bu işi kurcalamıyordum. Yolun sonunda kendime duyduğum saygıyı kaybetme ihtimalim vardı. Bunu kaldıramazdım.

Sıcak dudaklarını ensemde hissettim. Soluğu ürpertili ve kesik kesikti. Başımı geriye doğru bıraktım. Ona kapılmamak öyle zordu ki aramıza işlenen duygu geçişlerinden etkilenmeden edemiyordum. Parmak uçlarını boynumda hissettim. Sanırım yüz görümlülüğü olarak ismimizin yazılı olduğu pırlanta bir kolye almıştı. Öyle heyecanlıydım ki ona bakmayı aklımın ucundan bile geçirememiştim. Yarın onu incelemek için fazlasıyla zamanım olacaktı. Bu gün tam da bu anda böyle bir şeyin hiç lüzumu yoktu.

"Beğendin mi?" Hiç düşünmeden "Evet!" Dedim. Külliyen yalandı. O kadar heyecanlıydım ki kolyeye bakmak aklıma bile gelmemişti. Gövdemi zarif bir şekilde kendisine çevirdi. Yüzüne bakamıyordum. Sadece korkuyordum. Eğilip alnıma zarif bir öpücük bıraktı. Dudakları benden biraz olsun uzaklaşınca gözlerimi yeniden açtım. Odada loş bir ışık vardı. Etrafımdaki çiçeklerin enfes kokusu duygularıma her ulaştığında tüm bu çabanın bizim için olduğunu biliyordum. Yüzünde dikkate değer bir endişe vardı. Sanki bana her dokunmak istediğinde aramıza büyük bir ateş düşüyor ve ikimizi birden küle çeviriyordu. Sağ yanağımı kavrayıp sevgiyle dokundu. Ona yakınlık göstermek istediğim halde yapamıyordum. Yeni bir krizin eşiğine düşmekten korkuyordum.

Yapacağı ilk şeyin üzerimdeki gelinliği çıkarmak olacağını düşünüyordum. Öyle bir girişimde bulunmamıştı. Sanki aramızda geçebilecek anları erteliyormuş gibiydi. Hiç değilse ceketini çıkarsaydı diye düşünmeden edemedim. Bu şekilde nasıl bir araya gelecektik ben de bilmiyordum. Elleri davetkar bir şekilde beni kavrayıp bedenine yasladı. Parmak uçlarımın titrediğini bacaklarımdaki dermanın bedenimden çekilip gittiğini hissettim. Karşısında put gibi kaskatı kesilmek şu an asla isteyeceğim bir şey değildi ama bundan fazlasını yapamıyordum.

Alınlarımız buluşmuştu. Onu durduran şeyin geçmişte yaşadıklarım olduğunu biliyordum ama bunun için elimden hiçbir şey gelmiyordu. Onun benle ilgili tüm bu detayları bilmesini istemezdim. Kader ağlarını öyle bir örmüştü ki bana sadece susup rıza göstermek kalmıştı. Dudakları dudaklarımın üzerine kapandı tim bedenimi sarsacak kadar sürtündü. Sıcak bir arzunun içini kavrulduğumu hissettim. Gömleğinin altından hissettiğim ten bir lav kütlesi gibi tenimin hemen üzerindeydi. Kararsızlık yaşadığını biliyordum!

Neden bu kadar durgunlaşmıştı? Ona bana dokunması konusunda izin vermiştim işte! Hal böyleyken bu tereddüt de neyin nesiydi? Dudakları dudaklarımın üzerinde dolaşıp küçük baskılar yaptığında nihayet kararını verdiğini düşündüm. Bu anların ne kadar önemli olduğunu biliyor ve ona göre davranıyordu. Elleri belimi kavradı. Ve yavaşça yatağa uzanmamı sağladı. Bedeninin ağırlığını üzerimde hissediyordum fakat yaşadığımız şeyi gerçek bir ilişki ismini vermek zordu. Sanki sınırlarımı aşıp aşmayacağıma ölçmeye çalışıyordu. Çok ileri gitmeden bu an hazır olup olmadığımı duyumsama derdinde olduğunu hissediyordum.