သားရွှေဥ .....25
အပိုင်း-၂၅
နောက်ရက်ကူးသွားပေမယ့် ရောင်နီကသတိရတစ်ချက်၊မရတစ်ချက်ဖြစ်နေတော့ ICUထဲမှာထားသည်။သူနာပြုသာဌားထားရပြီး လူနာစောင့်ကိုပေးမဝင်ပါ။
" အာရုံကြောဆရာဝန်ကြီးတွေကိုယ်တိုင်စောင့်ကြည့်ပေးနေတယ်။
အခုချိန်လူနာကို ဘာမှပြောလို့မရသေးဘူး...
လူနာက သတိကောင်းကောင်းရသေးတာမဟုတ်ဘူး"ရန်ဖြစ်တုန်းက တဖက်ကတုတ်တွေပါလာပါသည်၊
အဝတ်လျှော်ရင်ရိုက်တဲ့တုတ်မျိုးပါ...
သစ်သားကကြီးပြီးတော့ထူသည်၊ အဲ့တာကိုယောက်ျားအားနဲ့ရိုက်တော့ ခေါင်းကိုထိပြီး ဦးခေါင်းခွံပါအက်ကွဲသွားခဲ့ရသည်။
ဦးခေါင်းခွံနဲ့ဦးနှောက်ကြားထဲမှာ သွေးယိုစိမ့်ပြီးသွေးခဲလို့ ၊ကျောင်းဆရာက တတ်ပြီးသတိလစ်သွားရတာပါ။
အခုကြခွဲစိတ်ပြီး ဆရာဝန်ကြီးတွေက သူ့ကိုစောင့်ကြည့်နေကြသည်။အပြင်မှာသာစောင့်နေရတဲ့ကွက်သည် ရင်ထဲအတော်
မောဟိုက်၍မွန်းကြပ်နေခဲ့သည်။
တကယ်တော့ ကွက်လည်းကျောနဲ့လက်တွေကို ရိုက်မိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူ့ဒဏ်ရာကိုသူလုံးဝသတိမရပေ။တစ်ချိန်လုံး ကျောင်းဆရာလို့ရေရွတ်လိုက်တာနဲ့မျက်ရည်ကအလိုလိုစီးကာ မကုန်နိုင်မခမ်းနိုင်ရှိလှသည်။
မနက်ကြဆေးရုံကို လမ်းထဲကလူတချို့လိုက်လာကာ
သတင်းမေးသည်၊ ပြီးတော့ပိုမွန်းကြပ်စရာသတင်းတစ်ခုပါသယ်လာသေးသည်။" ဒီအချိန်ကြီးမပြောသင့်ဘူးဆိုပေမယ့်လည်း သိထားရအောင်လို့ပါ၊ မနေ့ညကပဲကျောင်းဆရာအဖေဆုံးသွားပြီ..."
" ဟင် ဘာ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ..."" ဒေါ်ဌေး ပြောတာတော့ မနေ့ကသူ့သားအကြောင်းကြားပြီး ညနေစောင်းမှာလေစဖြတ်တယ်
တဲ့ ၊ ညသန်းခေါင်မှာဆုံးတာပဲ...ဒီနေ့အသုဘချပြီး၊ မနက်ဖြန်ရက်လည်ရမယ်ထင်တယ်။
သက်ြန်တွင်းမို့ နှစ်မကူးပဲအဲ့လိုလုပ်ရမှာလေ..."ကွက်လည်း ယောက္ခထီးသတင်းကြားပြီးနောက် ခန္တာ
ကိုယ်ထဲကအားအင်တစ်စက်မှမရှိတော့သလိုခံစားရ
သည်။
YOU ARE READING
သားရွှေဥ [Complete]
Romance" အရင်းရှင်ခေတ်လည်းမဟုတ်ပဲနဲ့.." " ဘယ်ခေတ်ဖြစ်ဖြစ် ကြွေးရှင်ကတော့သူလုပ်စရာရှိတာလုပ်မှာပဲ..." " ကျွန်တော့်ကိုဘာလုပ်မှာလဲဗျ..." " ချစ်တီးတွေဆီကြွေးနဲ့သိမ်းခံရရင် ဘာလုပ်တတ်ကြသလဲ..." " ဗျာ...." သူအတည်ကြီးပြောနေတာလား။ " မင်းကကျွန်တော့်ကို.... ကျွန်တော့်က...