သားရွှေဥ [Complete]

Chapter-38 Uni&zaw

သားရွှေဥ .....38

                       အပိုင်း-၃၈

ကျောင်းဆရာကမနက်လင်းတာနဲ့သူတို့သားအမိစားဖို့သောက်ဖို့ ထွက်ဝယ်ရသည်။ အရင်ကကွက်လုပ်တာကို အခုသူလုပ်ရပေသည်။
" ဘာစားမှာလဲ၊ မုန့်ဟင်းခါးလား ထမင်းကြော်လား"
" သားကမုန့်ဟင်းခါးနဲ့ အီကြာကွေ့ နော်ဖေကြီး..."
" အေးပါကွာ...မင်းအမေကကော.."

" ကျုပ်ကထမင်းကြမ်းပဲစားတော့မယ်၊ မေပြုံးကို ပန်းကန်ထဲငပိရည်လေးစမ်းပြီးထည့်ပေးလိုက်လို့..."

ကွက်ကလှမ်းပြောပေမယ့် သူကထွက်သွားပြီး မုန့်ဟင်းခါး၊လက်ဖက်ရည်နဲ့အီကြာကွေ့အကုန်ဝယ်လာခဲ့သည်။
" ဘာလို့အများကြီးဝယ်လာတာလဲ..."
" သနားစရာကောင်းအောင်လုပ်မနေနဲ့...၊ စားစရာရှိတာမစားပဲ ဘာကိုထမင်းကြမ်းလဲ
မင်းဘယ်တုန်းကစားလို့လဲ..."

" ဘာလို့မစားရမှာလဲ ၊ ကျုပ်ငယ်ငယ်ကတည်းကနတ်စင်ကစွန့်တဲ့ဟာကော၊ မသာအိမ်ကဟာကောအကုန်စားတယ်..."
" မင်းက အစုံစားသတ္တဝါလား..."
" ဟုတ်တယ် ဘာဖြစ်လဲ..."

အီကြာကွေးကိုမုန့်ဟင်းခါးနှစ်စားနေတဲ့သားချစ်လေး
ကနားထောင်ပြီး...
" မေကြီးက အဲ့လိုလျှောက်မစားရဘူးလေ..
မသန့်ရှင်းတာတွေစားရင် ဗိုက်ထဲကနာလို့ အား အား
ဆိုပြီးအော်နေရမှာပေါ့..."

" တွေ့လား ခလေးတောင်သိတယ် .."
ပညာရှိသားအဖကပေါင်းပြီးနှိပ်ကွပ်ပြန်သည်။
ဟင်းနော်.....

" ဒါနဲ့ ကျုပ်ဘယ်တော့ဟိုဘက်အိမ်ပြန်ရမှာလဲ
ဒီအိမ်မှာတစ်ရက်‌တောင်နေချင်တာမဟုတ်ဘူးနော်"

သူခေါ်လာတုန်းကလည်းကွက်ကအကြောက်အကန်
ငြင်းပါသေးသည်။‌ယောက္ခမအိမ်မှာလုံးဝမနေချင်ဘူးတဲ့...
" မနေချင်လည်းနေအုံး၊အခြေအနေကြည့်လိုက်အုံးမယ်..."
" တော်ကြာခင်ဗျားမရှိတုန်း ခင်ဗျားအမေရောက်လာရင်ကျုပ်နဲ့နပမ်းလုံးနေရအုံးမယ်.."

" လာရအောင်နီးနီးလေးမှမဟုတ်တာ...
အစ်ကိုမပါပဲ အမေတစ်ယောက်ထဲဘယ်လိုမှမလာနိုင်ဘူး။ အစ်ကိုကလည်း ငါမရှိတုန်းအချိန်ခေါ်လာပေးမှာမဟုတ်ဘူး...
အိမ်မှာစိတ်ချလက်ချနေ..."