GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

7'🩸

"Ne?" dedim şaşkınlıkla.

Bu söylediği çok kırıcıydı ve beni daha tam tanımadan böyle bir şey söylemesi çok yanlıştı.

"İstanbul ikinizi bir araya getirmekten çekinmez Bahar. Bu şehir ya sana ya ona fazla gelecek. Çünkü siz birbirinizi gördükçe eskide kalan bütün duygularınız gün yüzüne çıkacak. Kendi hayatına bakmak için gittin öyle değil mi? Ama döndüğünde her şey yine eskisi gibi oldu. Yok evlenmekmiş yok unutmakmış geçin kardeşim bu işleri. İkiniz de bu şehirde olduğunuz sürece başkaları duygularınızı bastıramayacak."

"Bu kadar emin konuşmamalısın."

Aras güneş gözlüğünün altından bana bir bakış atmış ve sözlerine devam etmişti.

"Senden daha fazla görmüş geçirmiş bir olarak emin konuşuyorum küçük hanım. Birbirinizi görmediğiniz sürece her şeyin normal devam edeceğini düşünüyorsunuz ama sürekli bir arada olacaksınız. En başta siz artık bir ailesiniz sonra aynı holdingde çalışıyorsunuz."

"Tamam bu konuları kapatabilir miyiz artık."

"Geldik zaten, istesen de seninle ilgilenemeyeceğim küçük hanım."

Bir kez daha güneş gözlüğünün altından bana bakıp göz kırpmıştı. Hemen ardından çalışacağım bölgeye gelmiştik.

Etrafa bakmadan arabadan indiğimde ceketini düzelterek yanıma gelmiş ve etrafa bakmıştı.

"Biliyorum benimle daha fazla vakit geçirmek ve numaramı almak istiyorsun ama ben yoğun bir adamım. O yüzden sadece numaramı verebilirim."

Şaka yaptığını bildiğim için gülmüş ve telefonumu çıkartıp söylediği numarayı girerek kaydetmiştim.

"Sonunda geldin Aras."

Aras'ın ikizi Ayaz yanımıza geldiğimde telefonumu yeniden çantama koyup yüzüme ciddiyetini yerleştirdim. Çünkü canı baya sıkkın görünüyordu.

"Ölen adamı birinin ittiği kesinleşti ama sorguya çektiğimiz herkes nerede olduğunu kanıtıyla gösteriyor."

Aras az önce ki mutlu tavrından çıkıp polis kimliğine bürünmüştü.

"Bir de ben sorgulayım bakalım."

Ayaz sonunda beni fark ederek başıyla selam vermişti.

"Hoşgeldiniz Bahar hanım." diyerek elini uzattığında gülümseyerek uzattığı elini tutup sıktım.

"Hoşbuldum Ayaz bey."

"Odan şurada ve çalışacağın ortam tamamen orada. İçeride seni bekleyenler var."

"Tamam... O zaman ben gideyim."

İkizler beni onayladıklarında odamın olduğu binaya uzaktan bir bakış atarak içeriye girdim. Girişte beni tanımadığım bir kaç adam karşılamıştı.

Beni gördüklerinde kaşlarını çatarak birbirlerine bakmışlardı.

"Yanlış yere geldiniz sanırım hanımefendi."

"Ne? Hayır tam olarak doğru yere geldim."

Bir kez daha birbirlerine bakmışlardı. Hepsinin yüzünde kendini beğenmiş bir ifade vardı ve bana küçümseyerek bakıyorlardı.

"Kim olarak geldiniz?"

"Yeni mühendisiniz Bahar hanım olarak geldi."

Arkalarından ses geldiğinde hızlıca önümden çekilmişlerdi. Seslenen kişiye baktığımda Çağan'ı görmüş ve ciddiyetimi bozmadan devam eden konuşmasını dinlemiştim.