GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

42'🩸

O sahte acı çeken gözleriyle gözlerime bakarken yanından geçip hızla arabaya doğru yürüdüm.

Ben nasıl birini sevmiştim? Masum, saf ve tertemiz bir kızı sevdim sanarken şeytanın bile aklına gelmeyecek şeyler yapan birini sevmiştim...

Gözyaşlarımı hırsla elimin tersine silerek arabaya binip son kez ona baktım. Düşürdüğüm yerden kalkmaya çalışıyordu.

Benim için kendini öyle bir öldürmüştü ki kralı gelse diriltemezdi.

Bir senemi şeytan bir kadın için heba etmiştim ve kendime o kadar öfkeliydim ki.

Hiçbir ışığı umursamadan gücümün yettiği hızla sürmeye devam etmiş ve kendimi Şan'ların evinin bahçesinde bulmuştum. Ani frenle durup kornaya tüm gücümle basarak ikisini de dışarı çıkarmıştım.

Arabadan inip kapıyı tüm gücümle kapatarak ikisinin karşısında dikildim. Koray Şan kendime geldiğim için gururlanırken Alev ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Kutlu'dan başlayacağım."

Koray Şan dudağını kıvırarak Alev'e dönmüştü. Alev dehşete düşmüştü.

"Çağan Şan geri döndü."

.......

Arabayı evin bahçesine park ettikten sonra dirseklerimde kuruyan kana yüzümü ekşiterek baktım. İlk defa bana zarar vermişti ve bu beni şaşırtmaktan daha çok üzmüştü.

Amacım sadece onunla konuşmakken konu nerelere gelmişti. Eve girip kapıyı arkamdan kapatarak üst kata çıktım. Kutlu kollarımı görse kıyameti kopartırdı.

Odama geçip odamda ki banyoya girerek hızlıca soyunup ılık bir duş aldıktan sonra bornozumla odama yeniden dönüp ışıkları yaktım.

Kutlu'yu yatağıma oturmuş gördüğümde yerimden sıçrayarak elimi kalbime koydum.

"Korkuttun beni."

"Bu gece ikizler bize gelecek hazırlan kardeşim."

Diyerek oturduğu yataktan kalkıp bana şüphe içerisinde bakarak gelmeye başladı.

"Tamam ama en son onlardan haber alınamıyordu. Ne zaman ortaya çıktılar?"

İri parmaklarını yanağımda gezdirirken sırıtmıştı. Bu normal bir sırıtma değildi.

"Sen ve diğerleri haber alamıyordu ben değil."

Bu korkutucu hallerini en son çete lideri olduğunu öğrendiğimde görmüştüm ve şimdi korkutucu davranıyordu.

"Kollarına yara bandı yapıştırmayı unutma miniğim."

Son cümlesi iliklerime kadar korku sararken neşeli haline geri dönmüş ve odamın kapısına kadar gitmişti.

"Ben bir şeyler hazırlayacağım sende kendini hazırla. Müstakbel kocan geliyor."

"Ne?"

Hiçbir şey söylemeden kapıyı arkasından kapattığında gözlerimi büyüterek bıraktığı boşluğa bakakalmıştım.

Müstakbel kocam derken kimden bahsetmişti? İkizlerden mi? Aras'tan mı!

"Hayır, hayır, hayır..."

Beni Aras ile evlendirecek miydi? Peki ama neden? Hayır bunu yapamazdım. Bir çözüm bulmam gerekiyordu. İstemediğimi söylersem kıyameti kopartırdı.

Kutlu'nun bu yapacağına izin vermezdim. Onun için canımı verirdim ama bunu yapmazdım. Hızlıca üzerimi giyinip ıslak saçlarımı umursamadan aşağıya indim.