34'💔

1K 42 15
                                    

Eniştem elini şıklatıp Çağan'a döndüğünde kaşlarım çatıldı.

"Tam üstüne bastın."

Oturduğum yerden yavaşça kalkarak enişteme öfkeyle baktım. O ise gayet rahat bir tavırla konuşmaya devam etti.

"Cinayeti işleyenler yalnızca ikizlerdi. Kimse onların izini bulamaz ve onlardan şüphelenemezdi. Neden? Çünkü onlar polis."

"Kutlu çetenin lideri Çisem de onun sürtüğü."

"Aynen öyle."

Duyduklarım kanımı dondurmaya devam ediyordu.

"Çisem kimin kızı biliyor musunuz?"

İkimiz de susmuş sadece eniştemi dinliyorduk.

"Bilmiyorsunuz, ben söyleyim. Kutlu'nun patronunun kızı. Bilerek holdinge girdi ve bilerek seninle nişanlandı. İkinizin de bir amacı vardı, senin ki Bahar'ı unutmak onun ki içimize sızmak."

Eniştem koltuğa oturup bacak bacak üzerine atarak yayılmış ve bize bakmıştı.

"Kutlu çeteyi yönlendiriyor, ikizler cinayeti işliyor Çisem ise akıl veriyor. Hepsinin amacı da soyadımı lekeleyip beni yok etmek."

"Peki bunca zaman neden bunlara izin verdin?"

Eniştem sırıtarak bakışlarını etrafta gezdirdi.

"İzlemek hoşuma gitti."

O son söz iliklerime kadar titrememe sebep olmuştu. Adımlarım usul usul geri gitmeye başlamıştı.

"Sizin bulmanızı istedim. Aslında bir nevi sizin de birleşmenize sebep oldu. Yani bir taşta iki kuş vurdular."

"Allah belanızı versin..."

İkisininde bakışları bana öyle bir dönmüştü ki gözlerinden kurşun sıkıyorlar gibiydi. Öldürücü bakışları üzerinde gezinirken mutfağın kapısında durmuş ve korkudan dolan gözlerim boşalmaya başlamıştı.

"Siz... Canavarsınız..."

"Bahar!"

Çağan'ın bir anda bağırmasıyla boğazıma bıçak dayanması bir olmuştu. Çığlık bile atamadan Çağan bana doğru koşmak istemiş ama bıçak daha fazla derime batmıştı. Nefesimi tutarak gözlerimi büyütmüş enişteme bakıyordum.

Eniştem gayet rahat bir şekilde oturduğu yerden olanları izliyordu. O kadar rahattı ki ölmem umrunda değilmiş gibiydi.

"Eğer teninden bir damla kan akarsa yemin olsun ki seni yaşatmam Çisem!"

"Öyle mi?"

Çisem kulağımın dibinde alayla gülerken eniştem parmaklarını koltuğun koluna tek tek vuruyordu.

"Bu anı o kadar çok bekledim ki Koray Şan."

Eniştem rahatlığını hiç bozmadan boğazıma bıçak dayayan kadına cevap verdi.

"Söyle bakalım sende nasıl bir yara açtım?"

"Ne kadar kolay değil mi! Senden hiç can eksilmediği için bizden aldığın canları bu kadar rahat konuşabilmek ne kadar kolay!"

Çağan diken üstünde öfkeden kıpkırmızı olmuş beni izlerken ben... Ölmekten korkan ben şimdi ölmek için daha ne kadar bekleyeceğimi düşünüyordum.

"Ama sıra sende! Can alma sırası bizde ama canından gidecek kişinde sende!"

Bıçağı öyle sert bastırmaya başlamıştı ki boğazımı kesmesini beklerken bir anda Çisem'in nefesinin kesildiğini duymuştum.

GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin