GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

73'🩸

Aldığım mesaj iliklerime kadar titrememe sebep olmuştu. Zoraki bir şekilde yutkunarak sakin kalmak istedim. Çağan'ın tersi eskisi gibi değildi ve bu bazen beni çok korkutuyordu.

Odanın içinde bir sağa bir sola giderken tırnaklarımı yemeye başlamıştım. Ne söyleyecektim? Ne açıklayacaktım?

"Tamam... Önce sakin olmam gerekiyor."

Karşımda ki insan ağabeyim ya da babam değildi. Sevdiğim adamdı ve bana zarar vermezdi. En fazla sesini yükseltirdi. Gerçi babam ve ağabeylerim de son olaylardan önce bir kez bile elini kaldırmamışlardı bana.

Kendi kendime düşünürken kapı açılma sesi duymuş ve nefesimi tutmuştum. Çok hızlı gelmişti gerçi ben ne söyleyeceğimi düşünene kadar kim bilir ne kadar zaman geçmişti.

Ayak seslerini önce merdivenlerde duymuş sonra odamıza doğru gelişini hissetmiştim. Telaşa kapılmadığımı göstermek için dağınık yatağı düzeltiyormuş gibi yaparken odanın içine girmiş ve bana seslenmişti.

"Bahar."

Hiç bir şey yokmuş gibi ona dönüp baktım. Ama cevap vermedim. Çünkü telefonda bana karşı davranışını beğenmemiştim. Yeniden yatağı düzeltiyormuş gibi yaptım.

"Hoşgeldin."

"Bana bak." diyerek bana doğru yürümüş ve kolumdan tutup kendine çekmişti.

Gözlerinde ki öfkeyi görsem de sesinde yumuşaklık vardı.

"Ablan neden buradaydı?"

Kolumu yavaşça elinden çekip aklıma gelen ilk şeyi söyledim.

"Telefonlarına cevap vermeyince çıkıp gelmiş."

"Öyle mi? O zaman neden aranız çok iyi gibi görünüyordu?"

Gözlerimi kısarak yüzüne baktım.

"Sen bunu nerden biliyorsun?"

"Ben her şeyi bilirim Bahar. Soruma cevap ver."

"Samimi falan değildik. Ona karşı mesafeli davrandığım için yaklaşmak istedi ve sarıldı. Ayrıca..."

Bir adım geri çekilerek devam ettim.

"Ne zamandan beri ailemle görüşmemin hesabını sana verir oldum?"

Sıkıntıyla nefesini bırakarak yorgun bir bakış attı.

"Bunu dün gece konuştuk sanıyordum Bahar."

Başımı salladım.

"Evet konuştuk ama beni bu şekilde hesaba sokman hiç hoşuma gitmedi. Ne bu böyle? Evli miyiz? Evli olsak bile sürekli sana hesap mı vereceğim?"

"Saçmalama Bahar." diyerek üzerinde ki ceketini çıkarmış ve gömleğinin düğmelerini açmaya başlamıştı.

"Ben sadece senin zarar görmeni istemiyorum."

"Bu şekilde daha çok zarar görüyorum Çağan."

Gömleğinin son düğmesini de açıp üzerinden çıkartırken cevap verdi.

"Fiziken zarar görmenden iyidir."

Sinirle başımı iki yana sallayıp bıkkın bir nefes bıraktım.

"Telefonda bir atarlanmalar, eve gelip hesap sormalar... İlişkimiz bu şekilde devam edecekse..."

Gömleği yatağa atarken son cümlemde kaşları çatılmıştı.

"Evet? Devamını getir."

"Çağan seni seviyorum ama ben ailemle düşman olmak istemiyorum. Ablam bugün geldiğinde çok kötüydü ve tek amacı sizi barıştırmaktı."