Hangi akılla teklifini kabul ettiğimi anlamıyordum. Bir anlık gaza gelerek kabul etmiştim ama pişman olacağıma o kadar emindin ki...
Çağan beni eve bırakmış ve eniştem ile bahçede konuşuyorlardı. Ablam hamileliğinden dolayı hala uyuyor ve bende kendimi odaya atar atmaz yüzümü yastığa bastırarak çığlık atıyordum.
Çok büyük bir hata yapmıştım. Sırf ona kapılmayacağımı söylediğim için dünyanın jestlerini yapacağına emindim. Sonra da defolup gideceğini söylemişti.
Ya o gidene kadar gerçekten ona kapılır ve sonradan kahrolursam o zaman ne yapacaktım?
Başımı yavaşça yastıktan kaldırıp nefesimi toparlamaya çalışırken karşı dolabın aynasından kendime baktım.
"Ya tam tersi olursa? Ya o bana kapılırsa? Oyunu yalnızca ben kaybetmem."
Sadece kendi tarafımdan düşündüğüm için bunu akıl edememiştim. Sadece kapılan ben olmayacaktım, o da aynı şeyleri yaşayacaktı.
Hızla yatağımdan kalkıp dolabıma yöneldim. Daha erken olduğu içim kahvaltı yapılmamıştı. Eniştem eve kahvaltı sipariş verdiğini söylemişti.
Ellerimi belime dayayıp dolaba bakındım. Ablamın resmi kıyafetleri haricinde arada bir giyindiği güzel elbiseleri vardı.
Elbiselere göz gezdirirken dikkatimi çeken o elbiseye gözlerimi kısarak baktım. Daha önce ablamın üzerinde görmemiştim. Belli ki ben üniversitedeyken giyinmişti.
Elbiseyi askısından alıp baştan aşağıya süzdüm. Şortlu bahçıvan tulum mu? Ablam böyle şeyler giyinir miydi? Gerçi iki senede sadece ben değişmemiştim.
Ayrıca bu elbiseler benim odamdaysa ablam özellikle benim için seçip koymuştu. Daha öncesinde burada kaldığım için birkaç eski kıyafetim de vardı.
Tulumu çıkartıp içerisine benim eskilerden kalan beyaz kısa kollu cropu çıkartarak üzerimdekilerden hızlıca kurtuldum.
Seçtiklerimi giyinerek saçlarımı dağınık topuz yapıp beyaz sporlarımı giyindim. Bandalarımdan olmadığı için kendimi eksik hissetsem de elimden bir şey gelmiyordu.
Sessizce odadan çıkarak ablamın giyinme odasına girdim. Eniştem ablamın doğal halini daha çok beğendiği için ablam çoğunlukla makyajsız gezerdi. Lakin özel günler için kullandığı makyajları olmalıydı.
Cam dolaplarla dolu olan odanın ortasında ki masaya gidip çekmecelerini kurcalarken tahmin ettiğim gibi bir kaç malzeme bulmuştum. Hızlıca güneş kremi, maskara ve dudak nemlendiricisi sürerek aynı sessizlikle odadan çıktım.
"Bahar?"
Arkamdan gelen sesle yerimden sıçrayarak hızla arkamı döndüm. Ablam uykulu gözlerle bana bakıyordu.
"Günaydın ablacığım."
"Günaydın da, sana kıyafet bırakmıştım beğenmedin mi?"
Ellerimi önümde birleştirerek gülümsedim.
"Beğendim ablacığım, hatta bak üzerimde ki senin seçtiklerinden biri."
"O zaman giyinme odasında ne işin var?"
"Ha şey... Makyaj malzemelerini kullanmam gerekiyordu."
Uykulu gözlerle başını sallayarak yanımdan geçip banyoya girmişti. Hamileliği onu fazlasıyla yoruyor görünüyordu.
Ablamın uyandığını da gördüğüme göre aşağıya inebilirdim. Koşar adımlarla merdivenlere yönelip zıplaya zıplaya merdivenleri inmeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)
Teen Fiction"Neden o? Neden ben değil de o? Onun değil de benim yapamadığım şey ne Çağan?" Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüp giderken sözlerime devam ettim. "Gör artık beni..." Ciddiyetini takınmaya devam ederek benden bir adım daha uzaklaştı. "Ben mi seni görm...