GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

10'🩸

Çağan sözlerinin hemen ardından elini yumruk yaparak masaya vurmuştu. Bu hareketi ablamın yerinden sıçramasına sebep olmuştu.

Ablam korktuğu için eniştem sinirlenmişti.

"Hareketlerine dikkat et Çağan."

Çisem Çağan'ın koluna dokunup sakinleştirmek istediğinde Çağan eliyle onu iterek Aras'tan bir cevap beklemişti.

Bütün herkes pür dikkat bizi izliyordu. Bakışlarımı yavaşça Aras'a çevirdim. Sanki aklımı okumuş gibi başıyla beni onaylamıştı.

"Aras'ı buraya ben çağırdım. Kendisi benim-"

"Bu kadarı yeter."

Arkamızdan Erhan ağabeyimin sesini duyduğumda sözüm yarıda kesilmiş ve ona dönmüştüm. Kucağında Suna'yla birlikte arka bahçeye girmiş ve ilk defa bu kadar sinirli bir şekilde hepimize karşı konuşmaya başlamıştı.

"Kimin evinde olduğunuzu sakın unutmayın. Burası girdiğiniz herhangi bir restaurant değil."

Suna'yı yengeme verip bakışlarını Aras'a çevirmişti.

"Madem kardeşimin davetlisisin o zaman hoşgeldin kardeşim."

Aras'a elini uzattığında ağabeyimi hiç bekletmeden elini tutmuş ve sallayarak cevap vermişti.

"Hoşbulduk Erhan."

"Evet herkes toplandığına göre mangal yakılsın ve kimse kimseyle münakaşaya girmesin."

Ağabeyimin son sözünden sonra herkes kendi işine dönmüştü. Çağan hariç, Aras'a kitlenmiş sadece bakıyordu. Genellikle eniştem son noktayı koyarken bu sefer ağabeyim yapmıştı.

Eniştemin bu kadar sessiz kalması hiç hayra alamet değildi. Ağabeyim Aras'ı alıp masaya oturtmuşken ben hala ayaktaydım.

Çağan'ın bakışları hala Aras'ın üzerindeydi ve eniştem sanki Çağan'ın herhangi bir hareketini bekliyor gibiydi.

"Müsaadenizle ben üzerimi değiştireyim."

"Bende seninle geleyim."

"Hayır sen otur."

Ablam benimle gelmek istemiş ama eniştem izin vermemişti. Yengem Suna ile birlikte masaya oturmuş ve onunla ilgileniyordu. Annem masayı kurmaya devam ediyor, Burak ve Kutlu da kömürü yakmaya dönmüşlerdi.

Evin içerisine girip sanki dakikalarca nefesimi tutmuş gibi usulca nefesimi bırakarak üst kata çıktım.

Aras ile saatlerce konuşmuştuk. O kadar çok şeyde gözümü açmıştı ki senelerdir cevabını veremediğim soruları tek seferde bir erkek olarak cevap vermişti.

Odama girip hızlıca dolabımdan yeşil uzun yazlık elbisemi giyinerek kalanını öylece bırakmıştım. Aras'ı bizimkilerin içinde çok fazla yalnız bırakırsam kurtlara yem olurdu.

O yüzden bir hızla kendimi koridora atmıştım ki görmediğim biri ile çarpışmış ve bir adım geri çıkarak omzumu tutmuştum.

Fazla sert çarpıştığımız için yaralandığım omzum daha fazla acımıştı. Omzumu tutarak acıyla yüzümü ekşittim.

"Off yavaş ya."

Gözlerimi açıp kime çarptığımı gördüğümde acımı tamamen unutarak kaşlarımı çattım.

"Çisem?"

Yüzünde büyük bir hayal kırıklığı vardı. Ağlamamak için kendini o kadar çok sıkmıştı ki gözleri kızarmış görünüyordu.