Vertrouw Niemand

Hoofdstuk 27

'Kom, we moeten snel weg hier,' fluisterde Nila lichtjes in paniek en ze beet op haar onderlip.

Ze knikte instemmend.

De vriendinnen slopen nog stiller dan een muis dat kon naar de achterdeur, toen ze de voordeur hoorden dichtgaan. Ze hoorden Enna zuchtten, en het deed hen even stilstaan.

'Wat een gedoe,' hoorden ze haar mompelen.

Rue maande Nila geluidloos aan om verder te lopen, en zo kwamen ze uit in de keuken. Ze lieten hun blikken glijden langs de scherpe messen die er wel uitzagen alsof ze tentoongesteld waren. Die vrouw leek echt gevaarlijk, of misschien draaiden ze gewoon door. Nila was de eerste die een stap naar buiten zette, waarna Rue de deur achter zich sloot, alsof ze er nooit waren geweest. Ze klommen ongezien het hek over en dumpten de gebruikte latex handschoenen in een vuilnisbak ergens verderop. Pas toen ze aan het einde van de straat waren, durfden ze weer iets te zeggen.

Nila was degene die het woord nam: 'Dat scheelde niet veel.'

Rue knikte, nog bijkomend van wat ze zojuist hadden gedaan. Het leek alsof het nu pas tot haar doordrong. Ze hadden bij iemand ingebroken. En ze had Nila erbij betrokken. Ze was veel te roekeloos geweest, besefte ze zich nu, maar ze had informatie. Ze had iets; iets heel belangrijks. Haar missie was geslaagd en dat was voor nu het belangrijkste.

'Het was wel leuk.' Ze lachte. 'Dit doe je niet elke dag.'

'We hebben het er niet meer over, nooit meer.' Pas toen de woorden Rues lippen verlaten hadden, leek ze te beseffen van wat ze had gezegd. 'We gaan het er nooit meer over hebben, oké? Alleen ik was dat huis binnengegaan. Jij niet.'

'Dat is onzin, ik was daar net nog.' Nila's glimlach leek langzaam maar zeker te vervagen.

Ze schudde haar hoofd. 'Je begrijpt het niet Nila. Ik wil niet dat jij medeplichtig bent. Ik had je er nooit in mee moeten slepen, en het spijt me.'

'Nee, ik was degene die meewilde. Dus,' en Nila glimlachte weer, 'wat hebben we gevonden?'

~❅~

Toen de twee vriendinnen thuiskwamen, zat Asher hen al op te wachten. Hij leek een beetje verward toen hij Nila zag. 'Is het gelukt?'

Ze knikte, en ze pakte haar aantekeningen erbij. Ze hadden haar geholpen, dus ze zou hen een beetje erover vertellen, maar lang niet alles. Zeker het document zou ze voor zichzelf houden.

'Wie is nou eigenlijk je hoofdverdachte?' vroeg Nila. Ze leek erg nieuwsgierig te zijn in deze zaak, en Rue wist niet of ze daar wel helemaal blij mee was.

'Enna Slotenhaar, natuurlijk, ik breek niet bij mensen in zonder een goede reden.'

Asher lachte. 'Ik had eigenlijk nooit gedacht, dat jij durfde in te breken, niet gemeen bedoelt, maar je bent een beetje te braaf soms,' zei hij.

Rue lachte om hem. 'En jij bent dan wel een badboy, wilde je dat vertellen?' vroeg ze spottend.

Hij lachte weer. 'Ik ben dat inderdaad niet, maar ik ben niet onschuldig,' antwoordde Asher met een beetje te veel trots.

'Dat wisten we al hoor!' zei Nila lachend. 'En trouwens je zus is ook niet zo onschuldig als ze lijkt,' vervolgde Nila. 'Dus dat hebben jullie met elkaar gemeen.'

Rue glimlachte, en staarde naar de foto's die ze een tijdje terug had genomen. 'Er is een tweede persoon betrokken.' Dat was de eerste conclusie die ze had genomen toen ze de vliegtickets zag. 'Enna gaat niet alleen. Ze vlucht, en dan neemt ze iemand mee.' Ze had niet eens door dat ze hardop aan het denken was. 'Het kan Bethany's stiefvader zijn, maar eerlijk, wat doet die met een vrouw als Enna? Dus die valt af.'