ထကြွပူလောင်လာသောရမ္မက်စိတ်ကြောင့် မဟာ ၏သည်းခံနိုင်မှုတို့မှာအဆုံးစွန်းမဲ့လာရသည်။
"baby ကိုယ့်ကိုလွှတ်ပေးတော့ကွာ...ကျစ်!"
"........."
မေးကြောကြီးတွေထောင်ထနေသည်အထိအံကြီးကြိတ်ကာ မဟာ ပြောရင်းသည်းခံအားမဲ့စွာဖြင့်ချည်နှောင်ထားသောလက်ကိုအတင်းဆောင့်ရုန်းလိုက်ရာ
"ဂလောက်...ဂလောက်"
".........."
သံကြိုးရိုက်သံမှအပသူ့လက်ကြီးမှာချည်နှောင်မှုမှအရာမယွင်း။
"အဟင်း...ဟင်း...ဟင်း...ခင်ဗျားကြီးကိုတော့တကယ်မနိုင်ချင်တော့ဘူးကွာ"
".........."
ညှင်းသွဲ့သွဲ့ရီသံလေးဖြင့်သူ့မေးရိုးကြီးကိုဆွဲပင့်ခြင်းခံလိုက်ရတာကြောင့် မဟာ ရဲ့တင်းတောင့်နေသောမျက်နှာကြီးမှာမော့ရက်သားကြီးဖြစ်သွားရသည်။
ထို့နောက်သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးထဲထိုးခွံ့လာသောနူးနူးညံ့အရာလေးကြောင့်သားရဲကြီးအစာဟပ်သလို မဟာ အငမ်းမရထိုးဟပ်လိုက်မိတော့သည်။
"ပြွတ်...ပြွတ်...ပြွတ်"
"........."
နှုတ်ခမ်းချင်းအငမ်းမရစုပ်ရှိုက်သံကြောင့်တိတ်ဆိတ်နေသည့်အခန်းကြီးမှာရမ္မက်မီးတို့တမဟုတ်ချင်းတောက်လောင်ကုန်ရသည်။
"အွန့်...ပြွတ်...ပြွတ်...ဟာ့"
".........."
အသည်းအသန်စီးချင်းထိုးနေသောနှုတ်ခမ်းနှစ်စုံကြောင့်ဝင်သက်ထွက်သက်တို့မှာရှူရှိုက်ခက်ရင်းမောရင်းဖြင့်ကမ်းမမြင်နိုင်တော့။
မေးရိုးကြီးကိုလက်ဖြင့်ခပ်တင်းတင်းပင့်ကိုင်ရင်းထူပြည့်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းသားကြီးကို စိတ်တိုင်းကျစားသုံးခံနေရတာကြောင့်ကျားရိုင်းကြီးမှာတလူးလူးတလွန့်လွန့်ဖြင့်ညည်းညူသံပေးရင်းဆာလောင်သထက်ဆာလောင်လာရတော့သည်။
"ကျွတ်...baby...အာ့...အွန့်"
".........."
တရကြမ်းခရီးဆက်နေတဲ့အနမ်းများအပြီးမှာတော့ရမ္မက်ဇောတို့ဖြင့်အုံကြွနေသောရင်ပြင်ကြီးကို ခြွေ ဆောင့်တွန်းလိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းလေးကိုလျှာလေးဖြင့်သပ်လျှက်ကြောင်မျက်ဝန်းလေးနှင့်ညုကြည့်လေးကြည့်လိုက်လေ၏။
CZYTASZ
🔥ခြွေ🔥
Romansမင်းမျက်ရည်တွေကငါ့ရင်ကိုအေးချမ်းစေတဲ့မိုးဘဲ ငယ်ဆူးခက် တုနှိုင်းမဟာ နာကျင်မှုကြောင့်ကျတဲ့မျက်ရည်စက်တိုင်းမှာအငြိုးတွေသိုဝှက်ထားတယ်ဆိုတာခင်ဗျားကိုသိစေချင်တယ် ငယ်ဆူးခက်
