Eksik Parça [TAMAMLANDI]

3 - Ev

Yutkunarak Umut'a baktım. Henüz taşlar yerine oturmadan ona heves veremezdim. "Esma Hanım, Umut dinlenmesi için yapabileceği bir yer var mı? Onu yatırıp öyle sizin yanınıza gelsem iyi olur." dediğimde sorunu anlamıştı. Gülümseyerek gözlerini kıstı "gel kızım. Umut için harika bir oda hazırlayacağım ama o zamana kadar senin odanda kalır." Onunla birlikte yukarı, en üst kata evin asansörüyle çıkmıştım. Umut'un uyumasıyla Esma Hanımla aşağı inmiştim.

Oturduğumuz da Esma Hanım oğullarını tanıtmıştı.

"En büyük oğlum; Ekin, aile şirketimizin başında şu anlık o var. 30 yaşında, kardeşler arası bir sorun çıktı mı onunla konuşabilirsin." Dedi. Benim evime gelen kişiydi. Açık kahverengi saçları ve ela gözleriyle babasına benziyordu.

Karşımda oturan kişiyi gösterdi.

"İkinci oğlum; hastanede görmüşsündür. Yakup, 28 yaşında bildiğin gibi doktor." gözlerimiz buluşunca bana gülümsediği gibi bende gülümsedim. Yeşil gözlü, açık kahverengi saçları vardı.

"İkizler, Murat ve Mert. 25 Yaşında biri yazılım mühendisi diğeri Psikolog." İkisi de birbirinin kopyasıydı. Benim gibi mavi gözlü ve açık sarı saçları vardı. Birinin mavi gözleri bana tiksinerek bakana kadar bir sorun yok sanıyordum...

"Serhat abin; 23 yaşında lisede matematik öğretmeni." Gülümseyerek bana bakarken karşılık verdim. Diğerlerine kıyasla esmerdi. Siyah saçlı kahverengi gözlüydü. Ancak keskin yüz hatları, babasının kopyasıydı.

"İkizin, Atakan. Tıp okuyor." Benim gibi mavi gözlü, sarı saçlıydı. Bana baktığında kalbim hızlanmıştı. Herhangi bir duygu içermiyordu bakışları.

"Ve kardeşin Utku. 14 yaşında, lise 1'e gidiyor." bana çekinerek baktığında gülümsedim ona. Açık kahverengi saçları, yeşil gözleri vardı.

"Kendini abilerine ve kardeşine tanıtır mısın kızım?" dedi Esma Hanım. Çekiniyordum ancak bunu yapmalıydım.

"Azra, 18, yaşındayım hazırlık okuyorum." dediğimde Ekin konuştu, "geçen sene sınava girmedin mi?" Ona bakarak başımı iki yana salladım. "Uyuyakaldım." İkizlerden biri hem gülüp hem tiksinerek baktı. "Böyle önemli bir sınavda bile uyuyakalırken ne düşünüyordun?" dediğinde başımı yere eğdim. Tırnaklarımla oynuyordum.

"O aylarda gece kulüplerinde garsonluk yapıyordum. Biraz da hasta olunca kalkamadım. " diyerek gözlerinin içine baktım. Dediğim şeyle iğrenen yüzü, şaşkınlığa bürünmüştü.

"17 yaşında gece kulüplerinde ne işin var senin?" dedi Serhat. Bir şey diyecekken Ekin araya girdi "zorlamayın. Her şeyi zamanla öğrenirsiniz." dediğinde diğerleri de susmuştu.

"Yemeğe geçelim artık. Kızım, Umut'u uyandır istersen. Birde Umut'a bizi henüz anlatmadın sanırım. " dedi Aykut Bey. Haklı daha anlatamamıştım. "İki günde alakam olmayan bir eve getirildim Aykut Bey. Ona ne diyebilirim?" dediğinde düşündü. "Yeni ailesi olduğunu söyle. Bizlere istediği gibi hitap edebilir. Burada güvende hissetmesini söyle tamam mı? Zor biliyorum ama eminim alışacaksınız. Umut bu ailenin bir oğlu ve sende bu ailenin bir kızısın artık." Dişlerimi birbirine bastırarak gözlerimi aşağı indirdim. Neler olacak hiçbir fikrim yok...

Aykut Bey'in dediği gibi Umut'a bir açıklama yaptım. Artık burada yaşayacağımızı ve buna alışması gerektiğini söyledim. Bu evdekileri kısa bir tanıttım. Ona kıyafetlerini giydirdikten sonra bende bir şeyler giymiştim. Esma Hanım bana eşofman takımı, Umut'a da rahat pijamalar getirmişti. Yakın zamanda onunla alışverişe çıkacaktım.

Umut'u kucağıma alarak asansörle aşağı indirmiştim. Gelen çatal, bıçak seslerini takip ederek yemek salonunu bulduğumda içeri girdim.

İçeri girdiğimde uykulu gözlerle etrafa bakan Umut'la boş bir sandalyeye oturdum. Umut'u dizlerimin üzerine oturttuğumda etraftakilere baktı. Gözleri ikizlere takılmıştı. İkizlerden biriyle Umut bakışmaya başladı. Umut kulağıma yaklaşarak konuştu "bunlay neden benziyo?" diye fısıldadığını sansa da bütün ev halkı duyuyordu.