Eksik Parça [TAMAMLANDI]

29 - Tanışma...

OY ve yorumları unutmayalımm
-

"Sorun yok Umut..." diye arkada Atakan, Umut'u sakinleştirmeye çalışırken ben karşımda serserilerle tartışan teyzem ve Kadir abiye baktım.

Biz önden gidiyorduk. Annem, babam, Metehan ve Ekin abilerim en az on dakika uzağımızdaydı. Atakan kucağına aldığı Umut'a sarılarak görmesini engelliyordu.

Olay şöyle gerçekleşti:

Üç aracın bir anda drift atması sonucu teyzem son anda frene basarak aracı sürtmüştü ve indiği gibi serserilere doğru yürüyüp onlarla tartışmaya başladı. Tabii dayımda onu yalnız bırakmayarak yanına gitti. Ve yaklaşık on dakikadır oldukça gergin bir tartışma geçiyordu...

Babamı demin arayıp ulaşamadığımdan annemi aradım. Bir süre çaldıktan sonra açıldı.

- Alo?

+Alo kızım, ne oluyor?

- Anne neredesiniz? Hızlıca gelmeniz lazım.

+ Kızım **** kavşağı yakınındayım. Biraz arkamda Polat dayın var. Hayırdır ne oldu güzelim?

- Zehra teyzem ve Kadir abi birkaç serseriyle tartışmaya başladılar. Dediğin kavşaktayız şu an.

+Tamam güzelim geliyorum hemen.

Yaklaşık iki dakika geçmişti ve teyzemlerin tartışması kavgaya dönüşmüştü şu an. Birbirleriyle bağıra çağıra kavga ediyorlardı. Bir anda serserinin birinin kadir abiyle yumruk atmasıyla Atakan'a baktım. Benim kadar gergin görünüyordu.

Umut'a sıkıca sarılmış, görmemesi için uğraşıyordu.

Annemin arabasını görmemle rahatlamıştım. Teyzem, Kadir abiye yumruk atan herifin bacak arasına sertçe geçirmiş, yere düşmesini sağlamıştı. Diğerleri teyzemin üzerine yürürken annem hızla arabayı durdurup arabadan çıkarak serserilere doğru yürüdü.

Bir dakika...

SADECE ANNEM VAR ORADA!

Hızla Atakan'a baktım. "Atakan, anneme yardım et." dediğimde Umut'u kucağından indirmiş arabadan inmişti. Serserilerden biri annemin saçını tutmuş sertçe kendine yaklaştırırken bütün bedenim titremeye başladı.

Anne!

"ABLA, ANNEM!" Diye bağırdı Umut. Atakan onlara doğru koşarken Umut'ta Atakan'ın peşinden indiğinde hızla kapıyı açtım. "UMUT KAL ARABADA." diye bağırsam da hızla koşmuştu Atakan'ın arkasından.

Atakan'ın oraya gelmesiyle serserilerin arabasından üç kişi daha çıkmıştı. İkisi Kadir abiye, değeri teyzeme, diğeri anneme ve ikisi de Atakan'ı hırpalıyordu. Umut, Atakan'ın yanına gittiğinde Atakan onu korumak için sarılırken iki serseri onu yerde tekmeleye başlamıştı.

"Hayır Atakan, Umut!" Arabadan inmeye çalışsam da vücudumla bağını kesmiş bacaklarım çalışmadığından yere düşmüştüm.

Acınası, iğrenç, korkak bir insansın Azra.

Gözlerimden yaş süzülürken yanımdan bir araba hızla geçti. Gelen arabayı incelediğimde Polat'ın arabası olduğunu fark ettim. Arabadan indiğinde sinirle kapıyı kapattığında çıkan ses boş olan yolda yankılanmıştı.

Hızla belinden tabanca çıkararak yukarı iki el ateş ederek serserilere doğrulttu.

"HANGİ HAYSİYETSİZ PEZEVENK BAZHANLARIN KADINLARINA VE OĞULLARINA EL UZATMAYA CESARET EDER LAN!" Bağırdığı gibi adamlar ellerini çekmişti, annem ve teyzemin üzerinden.