Eksik Parça [TAMAMLANDI]

28 - Önyargı

Oy ve yorumları unutmayınnn!!! 

İyi okumalar.

-

Azra'nın Gözünden

Abimin uyandığı günden beri iki hafta geçti. Doktorların endişelendiği büyük bir sakatlanma olasılığı Kaan içinde Caner abim içinde gerçekleşmedi. Bu süre içerisinde Kaan'da uyanmıştı ve Furkan abi taburcu olmuştu.

Üç haftalık hastane serüveni sırasında Yakup abim zorla fizyoterapiye devam etmişti. Hastanede yürüme engeli olan hastalar için ayrılan odada her Allah'ın günü fizyoterapi görüyordum. Tabii abim uyandıktan sonra konağa geldiğimde yengem üstlendi fizyoterapiyi.

Ayağım gittikçe toparlanıyor, içtiğim ilaçlar etkisini gösteriyordu. Abim bugün taburcu olacaktı ve ben oldukça sevinçliydim. Umut'a ise abimlerin minik bir kaza geçirdiğini, durumun ağır olmadığını sadece birkaç yerinin çizildiğini söylemiştim.

Bugün abim taburcu olduktan sonra eve geçmeden Mardin'e gidecektik. Doğrusu anne tarafımı merak ediyordum. Anneannem yoktu ve dayımlardan biriyle yakınlaşsam da diğer dayımlarla yakın değildim. Abimlerde benim gibiydi. Yakup ve Serhat abim dışında dayımlarla doğru düzgün konuşan yoktu. Onların bu mesafesini görünce bende ekstradan mesafe katmıştım.

Onlarda bizimle beraber dönecekti. Dediklerine göre Mardin'de hep beraber kalıyorlarmış ve kaldıkları konakta benim fizyoterapim için bir oda ayarlamışlardı. İki teyzemde evli olmasına rağmen konakta kalıyorlardı. Büyük teyzemin kovası 20 yıl önce vefat etmişti ve küçük teyzem ise ailesine fazla bağlı olduğundan farklı bir yerde yaşamak istememiş. Uzun bir konuşma sonrasında teyzem ve kocasının konakta yaşamasını istemiş dedem.

Kadir abimin dedikleri bu kadardı.

Evet Kadir abi...

Aramızda 12 yaş vardı ve ona dayı demem çok tuhafıma gidiyordu. Bu nedenle abi deme kararı aldım. Hastane bahçesinde durmuş sigara içmeye başlamıştım. Annem, Utku ve Umut arabada; babam ve Caner abim hastane çıkış işlemlerini yapıyor, abimler ve Atakan diğer araçlarla hastane kapısının önünde bekliyordu. Ben ise bahçede durmuş sigara içiyordum.

Fizyoterapi de öğrendiğim hareketlerle tek başıma sandalyeden inip - binebiliyor, açıp kapatabiliyordum. Babam arabadan indiği gibi anneme kantini bahane ederek kaçtım.

Yakup abim sağolsun sigara içemez oldum. İçtiğim sigarayı dışarıya üflerken hissettiğim boşluk hissiyle başımı eğdim.

Elimden sigaramın çekilmesine karşılık hiçbir tepki vermedim.

Abilerimden biridir.

"Hayırdır yüzümüze bakmaz olmuşsun." Duyduğum şey ile hızla kafamı kaldırdım.

Giray ve ekibiydi!
(10-11 bölüm arası bizim kız ile konser veren ekip.)

"Hey! Sizi burada görmeyi beklemiyordum." dediğimde gülümseyerek yanıma otururken diğerleri de oturduğum çardakta oturmuştu yan yana. Karşıma oturan kişi ile kaşlarım çağrıldı. Berk...

"Sen..." Berk sözümü kesti.

"Caner benimde arkadaşım. Tamam aramızda bir şeyler geçti ama ölümden döndüğünü duyduktan sonra elim kolum bağlı duramazdım..." Göz devirerek benden sigara alan Giray abiye baktım. O günden sonra birkaç kere konuşma fırsatımız olmuştu.

"Başınızdan çok şey geçtiğini duydum. Geçmiş olsun. Mardin'e gideceğinizi duyduğumda hızlıcana Caner ve Murat'ı görmeye gelmiştik. Caner'le görüştük ama Murat yok sanırım." Dediğinde elim cebimdeki telefona gitti.