MAVERA

32.

Mahi için bi yıldız.

🌠

Rutinler, hayatınızı belirler. Alışkanlıklar. Sabah yedide kalmak. Akşamları ailecek yemek yemek. Her gün iki saat çalışmak. Küçük gibi görünen tüm bu olaylar, aslında daha büyük bir çarkın parçasıdır. O çark benim hayatım. Ve onun arasına sıkışıp kusursuzca dönmesini engelleyen bazı şeyler var. İlk başta abilerim. Sonra Pamir. Behlül de bunların arasına girebilir. Hepsi çoğunluktan farklı, kendi sesleri olan insanlar. Onlara imreniyorum. Her gün abilerimin yüzüne bakıyorum ve düşünüyorum; benim sesim nerede? Bir yerlerde, hayatımın bir döneminde kendi sesimi kaybettim. Sıradanlaştım, herkes gibi oldum. Herkes gibi olmak ölüm gibi bir şey. Ben farklı olmak istiyorum. Mahinev denilince insanların aklında silik bir imgeden öteye geçip parlamak istiyorum. Önemli olmak istiyorum, hatta özel. Böylece ölümsüz olabilirim. Zamana meydan okumak istiyorum, şu iki elimle onu tutmak istiyorum. Yapabilirim. Bunu başarabilirim. Sesimi yeniden bulacağım. Her şeye inat. Sana inat Kuklacı. Benden çaldığın sesimi geri getireceğim.

Kuklacı.

Neden durup dururken seni hatırlıyorum yine?

Ellerimdeki çizgilere baktım. Fal baktırmak istiyordum. Balçiçek tanıdığı bir falcı olduğunu söylemişti bize geldikleri gün. Bu tarz şeylere inanan bir kız değildi, ben de çok inanmazdım ama eğlenceli olduğunu düşünüyordum. Acaba falcı elime bakıp ne görecekti? Geçmişimi mi geleceğimi mi? Geleceğimi görmesini tercih ederdim, geçmişimi unutmak için elimden geleni yapıyordum ne de olsa.

"Mahinev, bahçeye gelmiyor musun?"

"Geliyorum." diye seslendim Atlas'a. "Bana beş dakika ver."

Beş dakika, on dakika, artık Pamir'in mesajıma dönmesi ne kadar sürecekse o kadar.

Gönderilen: 💖Pamir💖

Maçın nasıl geçti?

(16.49)

İki dakika sonra telefonumun ekranı aydınladığında, ışıltılı kalpler içerisine aldığım Pamir'in ismini görmek beni deli dehşet mutlu etti.

Sıkıcıydı.

Sen yoktun.

Ekrana salak salak sırıttım. Behlül bu halimi görseydi bayılana kadar gülerdi herhalde.

İzin alamadım, yazdım hızlıca. Pamir'le o kadar çok mesajlaşıyorduk ki parmaklarım klavyenin üstünde uçuyordu.