Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 3

 Ειμαι ετοιμη να πατησω ξανα το κουδουνι αφου την περιμενω εδω και ενα 15 κατω απο την χαζη πολυκατοικια της γεματη με κουνουπια που με εχουν φαει....Η πορτα ανοιγει και βλεπω την Σοφια ντυμενη και βαμμενη υπεροβολικα.Ποια νομιζει οτι ειναι; Νομιζει οτι μπορει να με ανταγωνιστει κανει λαθος.Δεν χαιρετιομαστε καν και κατευθινομαστε γρηγορα προς το παρκο κοντα στο σπιτι της.

''Τι ηθελες να πουμε;''Με ρωτα λες και χανει χρονο μαζι μου.

''Για αυτα που ελεγες.Μην κανεις οτι δεν ξερεις.Ετσι κι αλλιως μου το ειχες παραδεχτει και την προηγουμενη φορα που ησουν ετοιμη να με χτυπισεις.''Ξεφυσαω με αγανακτηση.

''Ναι και τι αλλο θες να σου πω δεν σου αρκουν αυτα που σου ειχα πει;''Ααα την σκυλα κακος εκανα και ηρθα μεχρι εδω για να μου την πει η ΄΄φιλη΄΄ μου.

''Γιατι τα εκανες ολα αυτα;Πες μου.''Την πιεζω.

''Δεν υπαρχει λογος και δεν θα σου δωσω λογαριασμο Ελινακι.''Ποσο το μισω οταν με φωναζουν ετσι.

''Πες τι σου κανα γαμωτο;Γιατι τετοιο μισος και κακια ξαφνικα;Στην φιλη σου;''Νομιζω πως εχω βγει εκτος ελεγχου.

''Κανεις πως δεν ξες Ελινακι;''Με ρωτα με ειρωνια

''Μην με ξαναπεις Ελινακι.........''Σηκωνω το χερι μου να την χαστουκισω αλλα ξαφνικα περναει ενα φλας μπροστα απο τα ματια μου με στιγμες των δυων παρελθοντικων κοριτσιων που ηταν ανεμελα και χαρουμενα.Φιλες ΤΟΤΕ.

''Μην κανεις λες και δεν ξες.''Για ποιο πραγμα μιλαει;

''Τι εννοεις;''Περιμενω μια εξηγηση.

''Ηξερες οτι μου αρεσε ο Σταθης και εσυ σαν καλη τσουλιτσα πηγες και εκανες κατι μαζι του.Και μετα ησουν και μαζι του για λιγο διαστημα.''Εχω μεινει με το στομα ανοιχτο.Εγω... εγω δεν ηεξρα τιποτα οτι αυτη τον ηθελε και στην αρχη κι ολας τον ελεγε μαλακα.Τωρα εξηγητε πληγωθηκε το βλεπω στα ματια της ειναι βουρκομενη.

''Εγω δεν ηξερα οτι τον ηθελες...δεν μου ειχες πει τιποτα αφου στη αρχη τον εβριζες το θυμαμαι καθαρα.''Αρχιζω και νιωθω τυψεις αλλα δεν χρειαζετε δεν μου το ειχε πει δεν μπορουσα να το ξερω.

''Θα επρεπε να το ειχες καταλαβει.Ο τροπος που μιλουσα για αυτον.Ο τροπος που τον κοιτουσα.Ο τροπος που του μιλουσα...ολα εδειχναν οτι τον ηθελα και εσυ ησουν η καλητερη μου φιλη εκεινο το διαστημα ημουν σιγουρη οτι το ηξερες.''Βραζει απο θυμο.

''Δεν ηξερα τιποτα στο ορκιζομαι Σοφια.Αν ηξερα πιστευες οτι θα το εκανα αυτο σε εσενα;''Ειμαι ετοιμη να κλαψω.


''Δεν ξερω.''Λεει κοφτα.Φαινεται οτι δεν τον εχει ξεπερασει ακομα.

''Ολη η φιλια μας διαλυθηκε για μια ασυννενοησια.Ολα αυτα τα λογια που ειπες για μενα ηταν τοσο αθλια και τειποτενια.''Τα θυμαμαι και ο θυμος μου ξαναρχιζει.

''Συγνωμη.''Οχι δνε πιστευα οτι θα το ελεγε ποτε.Δεν ξερω και αν μπορεσω να την συγχωρεσω αλλα ολα αυτα που ειπα βασιστηκαν ουσιαστικα σε δικο μου λαθος.Οκ οχι μονο δικο μου κυριως δικο της.Γενικα γιναμε μπαχαλο.

''Δεκτη.''Της λεω κοφτα.Λενε οτι οταν καποιος σου ζηταει συγνωμη δεν πρεπει να πεις δεν πειραζει γιατι πιθανον να το ξανακανει,για αυτο επιλεγω το δεκτη.

Ανοιγει τα χερια της και χωνομαι στην αγκαλια της γρηγορα χωρις να το σκευτω.Μου ελειψε αυτο το κοριτσι και ας μην το παραδεχομουν.

Μετα απο 2 ωρες που μιλαμε...Βασικα μιλαει για τα δικα της αλλα την ακουω μου αρεσει αυτο.Κοιτοντας το ρολοι τρομαζω πλησιαζει εννια και εγω δεν εχω ετοιμαστη καθολου για να βγω με το Νικο.Την αποχαιρετω γρηγορα και τρεχω προς το σπιτι.

Μπαινω μεσα λεω σε ολη την οικογενεια ενα απλο ''Γεια''και τρεχω προς τις σκαλες.Με κοιταζουν καπως αλλα τωρα ειμαι εννηλικη και μπορω να πηγαινω οπου θελω.Δεν ξερω τι να βαλω καθομαι μπροστα στην ντουλαπα και απλως κοιτα τα ρουχα επι δεκα λεπτα.Πιεζω τον ευατο μου να παρει μια αποφαση.Θεε μου μου πως κανω ετσι ...εχω βγει με τον Νικο πολλες φορες αλλα αυτη η φορα ειναι διαφορετικη ειναι λες και τον εχω γνωρισει απο την αρχη.Και μονο που τον σκευτομαι με κανει να ξεχασω ολα τα προβηματα μου που τυχαινει να τα εχω βαλει πισω στο μυαλο μου.

Αποφασιζω να βαλω ενα κολλητο φορεμα μπλε σκουρο.Ειναι αρκετα πανω απο το γονατο και μου αναδικνιει απολυτα την πισω πλευρα μου.Βαζω μπολικη μασκαρα και μολυβι χειλιων, παιρνω το τσαντακι μου και φευγω βιαστικα απο το σπιτι.

Εχω αργησει μονο δεκα λεπτα.Εντοπιζω το μαγαζι και μπαινω μεσα αναζητωντας με κοφτες ματιες τον Νικο.Τον βλεπω επιτελους.Ειναι υπεροχος.Πιο ομορφος απο ποτε.Καθομαι και τον χαζευω μεχρι που με βλεπει να τον κοιταω με ενα σιγουρα χαζο χαμογελο.Ξεκολλαω και πηγαινω στο μπαρ.Τον χαιρεταω απλα και φιλικα και μου μου πιανει τα χερια και με κανει μια στροφη για να με δει.

''Οοοοοοο δειχνεις υπεροχη.''Τα ματακια του γυαλιζουν και με κανει να νιωθω μοναδικη.Ολοι γυρω μας κοιτανε προς το μερος μας.Και κοκκινιζω με αρπαζει στην αγκαλια του και με φιλαει πιο εντονα απο την τελευτεα φορα.Αυτο ειναι ωραιο συναισθημα.Ξεχνιεμαι μαζι του.