...Και βαζει το χερι του στα οπισθια μου.Τα ζουλαει απαλα και ενα βογκητο βγαινει αυθορμητα απο το στομα μοθ.Δεν προλαβα να το ελενξω και βγαζει ενα μικρο γελακι.
''Ηρεμα μωρο μου.''Ψιθιριζει στο αυτι μου και τιναζομαι απο την ζεστη του ανασα.
ΣΤΑΘΗΣ POV''Εμ..συγνωμη οι μπυρες σας.''Μας διακοπτει ο καταραμενος σερβιτορος.Χαμογελαει εντονα στην Ελινα και εκεινη κοκκινιζει.Ευχομαι απο ντροπη που μας διεκοψε και οχι γιατι της αρεσει ο σερβιτορος...
''Σε ευχαριστουμε πολυ...''Κοιταει το ταμπελακι πανω στην μπλουζα του.Μα σε ποια καντινα οι υπαλληλοι φρορανε ταμπελες με το ονομα τους.''Θανο.''Κανει μια αναλαμπη και κουναει το κεφαλι της.
''Γνωριζομαστε;''Λενε ταυτοχρονα και γελανε.Εγω αισθανομαι οτι θα παρω τον βρωμοσερβιτορο και θα του χωσω το κεφαλι μεσα στο κουτακι της μπυρας.
''Ειχαμε γνωριστει σε ενα μπαρ ησουν και με μια φιλη σου;''Ρωταει και χαλαρωνει την σταση του.Η Ελινα κοκκινιζει.Τι συμβαινει εδω;Εγινε κατι μεταξυ τους;
''Ναι σωστα.Ειχαμε περασει ωραια.''Εγω καθομαι θεατης διπλα της και ειμαι ετοιμος να παρεμβω υπομονη Σταθη...υπομονη.
''Να το ξανακανουμε μια μερα!''Της λεει και εγω σηκωνομαι ορθιος και τον πιανω απο τον γιακα.
''Δεν βλεπεις οτι συνοδευεται;''Γρυλιζω.Ποιος μαλακας θα εβλεπε μια γυναικα με ανδρα διπλα της και θα της την επεφτε ξερα;Αυτος.
''Δεν βλεπω να εχεις κανα ταμπελακι πανω της που να λεει οτι ειναι δικια σου.''Λεει με υφος.Εεε αυτο ηταν.
Του δινω μια μπουνια και πεφτει κατω με την μια.Παρτα μαλακα.
''Σταθη αστον!!!''Φωναζει η Ελινα και με τραβαει απο το μπλουζακι μου.
''Χαλαρωσε τελειωσα με αυτον τον μαλακα.''Της λεω και της πιανω το χερι για να φυγουμε.
''Κατι ξεχασες...''Ακουω απο πισω μου και γυρναω ενω αισθανομαι μια μπουνια στο προσωπο μου.Αισθανομαι το δερμα μου να τσουζει περνω μια βαθια ανασα και μετραω απο μεσα μου μεχρι το δεκα προσπαθοντας να μην ξεσπασω πανω του.
Του ορμαω και αρχιζω να τον βαραω μεχρι που βλεπω το χερι μου να εχει γεμισει αιμα.Αισθανομαι χερια πισω μου που με τραβανε προς τα πανω.
''Ξεκουμπισου τωρα απο εδω.''Βλεπω εναν μεγαλοσωμα ανδρα να με τραβαει.Κοιταω την Ελινα και το προσωπο της ειναι τρομακρατημενο..Φευγει ενω με κοιταει και τρεχω απο πισω της.
''Μωρο μου.''Φωναζω ενω την ακολουθω.
''Ασε με ησυχη.''Φωναζει πισω σε μενα.
''Λαθος μου συγνωμη απλως με τρελανε.''Την αρπαζω απο το χερι οσο πιο απαλα μπορω.Κοιταει το χερι μου που ακουμπαει το μπρατσο της και περνει μια φατσα αηδιας.Κοιταζω και εγω και βλεπω οτι την εχω λερωσει με αιμα.
''Μην με ακουμπας.''Τραβαω γρηγορα το χερι μου απο πανω της.
''Εχασα τον ελεγχο...δεν αντεχα να σε κοιταει ετσι σαν ληγουρης και να στην πεφτει ετσι μπροστα μου.Μεχρι και να βγειτε στου ζητησε.''Της φωναζω και σταματαει να περπαταει.
''Θα μπορουσες να παρεμβεις ευγενικα και οχι να τον δειρεις.Μακαρι να ειναι καλα ο ανθρωπο.Αν δεν επαθε τιποτα θα ειναι πολυ τυχερος...''Παιρινω μια ανασα.
''Παμε σπιτι μου.''Την διαταζω ευγενικα.
''Οοχι.''Κουναει το κεφαλι της.
''Μου υποσχεθηκες....''Σπαει η φωνη μου στο τελος χωρις να το θελω.Με κοιταει και τα μελι της ματια πλεον εχουν γινει λαδί.
''Δεν ηξερα οτι θα βαρεσεις εναν σερβιτορο οταν υποσχεθηκα.''Με τρελενει.Με κοιταει με εκεινο το ειρωνικο υφακι και θελω να την αρπαξω και να την βαλω πανω στο καπο του αυτοκινητου και να την αγγιξω.
''Συγνωμη ημουν εκτος ελεγχου.Τι μπορω να κανω για να επανορθωσω;''Πεφτω πολυ...αλλα για την Ελινα θα επεφτα και πιο χαμηλα.
Σκευτεται λιγο και με κοιταει με ενα αυτοαρεσκο βλεμμα..''Να..πας να του ζητησεις τωρα συγνωμη.''Την κοιταω και γελαω δυνατα.
''Γιατι γελας γαμωτο;''Νευρισε πραγματικα τωρα.
''Δεν υπαρχει περιπτωση να το κανω αυτο.''Αποκλειεται!
''Φευγω.''Λεει χαλαρα και τρεχω απο πισω της.
''Οχι γαμωτο μην μου ζητας αυτο.''Προσπαθω να το βρω το βλεμμα της αλλα αυτη κοιταει ευθεια.Θελω να βλεπω τα ματια της..
''Στο ζηταω.Δικια σου η αποφαση.''Λεει με υφος.
Την τραβαω απο το χερι και την κατευθυνω προς της καντινα.Υπαρχουν μερικα ατομα που καθαριζουν τις πληγες του μαλακα.Πρεπει να πονεσε σιγουρα.Δεν το μετανιωνω ολο αυτο.Το κανω ΜΟΝΟ για την Ελινα.
Στεκομαι μπροστα του και ριχνω ενα τελευτεο βλεφαρο στην Ελινα που φαινεται ικανοποιημενη.
''Συγνωμη.''Λεω ψιθιριστα.
''Τι ειπες;''Με ρωταει επιβλιτικα.'Ειπα οτι δεν το μετανιωσα και σου αξιζαν κι αλλες που την επεσες στο κοριτσι μου'Αυτη θα ηταν καλη απαντηση.
''Συγνωμη.''Λεω καθαρα.
''Ετσι μπραβο και προσεχε η Ελινα δεν ειναι ιδιοκτησια σου.''Το συνεχιζει......παιρνω μια βαθια ανασα και γυρναω την πλατη μου προσπερνοντας την Ελινα.Συγνωμη δεν ζητησα ποτε σε καποιον που τον εχω δειρει.Εχω πεσει χαμηλα...ομως μηπως ολο αυτο το αξιζει η Ελινα;
Φτανω πρωτος στο αυτοκινητο και μπαινω μεσα βαροντας την πορτα.Περιμενω μερικα λεπτα μεχρι που βλεπω την Ελινα να ερχεται απο τον καθρεφτη.Ανοιγει την πορτα και την κλεινει αθορυβα.Βαζω μπρος και ξεκιναω.Δεν ξερω που να την παω.Σπιτι μου; ή μηπως θελει να φυγει μακρυα μου;Δεν θελω να φυγει μακρυα μου θελω να την εχω διπλα μου.Με ηρεμη ενω με τρελενει ταυτοχρονα.Θελω να κανω τα παντα για αυτην ετσι ωστε να ειναι χαρουμενη.Η μικρη μου να ειναι χαρουμενη...
''Σ'ευχαριστω.''Σταματαει τις σκεψεις μου.
''Γιατι;''Ρωταω ξερα κοιτοντας τον δρομο.Αισθανομαι τα ματια της πανω μου αλλα μενω με ενα στιφο υφος.
''Που του ειπες συγνωμη.Πιστευα οτι δεν θα το εκανες να πεσεις δηλαδη τοσο χαμηλα για μενα.Αλλα εσυ το εκανες και ξερω οτι δεν το εννουσες και δεν με πειραζει καθολου.Μου αρκει που το εκανες για μενα.''Την κοιταω πεταχτα και δεν ξερω τι να πω.Με διαβαζει ξερει τι νιωθω και τι σκευτομαι.
''Νομιζω ξες τι σημενεις για μενα.Και εισαι δικια μου.Οσο κτητικο και αν σου ακουγεται αυτη ειναι η αληθεια.ΚΑι την ξες και εσυ...γιατι και εγω ειμαι δικος σου.Και θελω να ειμαστε μαζι!''Η τελευτεα προταση την ξαφνιαζει και γυρναει και με κοιταει αυτοματα με γουρλωμενα τα μελλι της ματια πλεον.''Τι εννοεις μαζι;''Ρωταει ενω η φωνη της τρεμει......
YOU ARE READING
Το τέρμα του Παραδείσου.
Teen FictionΗ Ελίνα ειναι 18 χρονων και μετα απο καποια γεγονοτα αναγκαζεται να βγει απο την ροζ φουσκα που βρισκοταν ολο αυτα τα χρονια. Θα καταφερει αραγε να κατανοησει την προδωσια και την κακια του κοσμου ή θα την υπερνικησουν οι κρυφοι τις δαιμονες;