Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 18

''Θα εχει και επομενη δηλαδη;''Ανασηκωνεται λιγο για να με κοιταει στα ματια.

''Αν θες.''Λεω παιχνιδιαρικα  και με κοιταει με βλεμα γεματο ελπιδα.

Δεν απανταει απλως σηκωνεται με τραβαει πανω και μου πιανει το χερι.Προχωραμε.

''Που με πας παλι;''Ρωταω και του χαμογελαω.

''Μην εισαι ανυπομονη..''Μου σφιγγει πιο δυνατα το χερι και τα βηματα μας μεγαλωνουν.Φτανουμε μπροστα σε μια βαρκα και τον κοιταω με περιεργεια.

''Ανεβα.''Διαταζει...

''Μα...''

''Ειπα ανεβα.''Ξαναλει αυστηρα.Με σπρωχνει απαλα και εγω βρισκομαι μεσα στο βαρκακι.

''Εισαι σιγουρος οτι δεν θα βουλιαξει;''Τον ρωταω ενω κοιταω το μισοκατεστραμενο βαρκακι.

''Σιγουρος..Εχω ερθει πολλες φορες δεν χαλαει.''Γελαει και ανοιγει τα χερια του.''Σειρα μου.''Λεει και μου κλεινει το ματι.Χουρνιαζομαι στην αγκαλια του γρηγορα και η βαρκα κουνιεται.Κοβετε η ανασου μου για λιγο.

''Μην φοβασαι.''Πιανει το κεφαλι μου και το βαζει μπροστα στο προσωπο του.

''Μου εχουν λειψει τα χειλι σου.''Λεει και τον αρπαζω και τον φιλαω παθιασμενα.Μεσα μου κανω την συγκριση με τον Νικο.Οχι πρεπει να τον ξεχασω αυτη την στιγμη.Ειμαι εδω για μενα και τον Σταθη μονο.

Με φιλαει απαλα στο λαιμο και εγω χαιδευω τα μαλλια του πιο δυνατα.Σιγα σιγα και οι δυο γερνουμε προς τον πατο της βαρκας.Σηκωνετε και βγαζει μεσα απο ενα συρταρακι ενα σεντονι το αφηνει κατω και με τραβαει μαζι του.Ξαπλωνω πανω στο στηθος του και τα ποδια μας ενωμενα.Ισως απο την ελλειψη χωρου αλλα το προσπερναω αυτο.

Ολα ειναι μαγικα.Αυτη την στιγμη δεν θα την ξεχασω ποτε στην ζωη μου το πιστευω.Ολα τα αστερια πανω μας και εγω στην αγκαλια του να με ζεστενει απο την καλοκαιρινη ψυχρα.Εχω ξεχασει ολα τα προβληματα μου το μονο που θελω ειναι αυτο να κρατησει για παντα.

Μιλαμε για τρεις ωρες ασταματητα ο καθενας για τις δικες του εμπειριες.Το κινητο μου δονειτε.Ειναι ο Νικος.

''Ποιος ειναι;''Ρωταει ο Σταθης;

''Ο Νικος...''

''Γιατι δεν το σηκωνεις;''

''Τωρα ειμαι μαζι σου και με κανεναν αλλο.''Του λεω και κοιταω τα αστρα.Το τηλεφωνο σταματαει να χτυπαει και κοιταω τα μηνυματα που μου εχει στειλει.
*Που εισαι;;* , *Εχω ανησηχησει πολυ μολις τα δεις παρε τηλεφωνο αμεσως.*  ,  *Ανησηχω ...να παρω τηλεφωνο τους γονεις σου;*

Μολις βλεπω το τελευτεο μηνυμα τιναζομαι.Δεν θελω να μαθουν οι γονεις μου πως βρισκομαι μεσα σε μια μισοκατεστραμενη βαρκα με ενα αγορι, καπου που δεν ξερω ουτε εγω που ειμαστε.Ασε που θα ανησηχησουν.

Στελνω γρηγορα στον Νικο οτι ειμαι καλα απλως δεν θελω να μιλησω και να μην με ξαναπαρει τηλεφωνο και προπαντων μην ανησυχησει τους γονεις μου.

''Εισαι οκ;''Με ρωταει ο Σταθης καθως σηκωνομαι απο την αγκαλια του.

''Ναι απλως θελω να φυγω ειναι σχεδον πεντε το πρωι.Και ηθελα αυριο να ψαξω για καμια δουλεια.''Σηκωνετε και αυτος και μου πιανει παλι το χερι.

''Μμμ τι δουλεια θελεις;''

''Κατι απλο ετσι κι αλλιως ακομα δεν εχω παει σε καποιο πανεπιστιμιο.''

''Τι θελεις να κανεις Ελινα;''

''Λογοθεραπεια κατι τετοιο με ενδιαφερει αρκετα.''Γελαει μολις τελειωνω την προταση.

''Γιατι γελας;''Τον σκουνταω απαλα στο μπρατσο.

''Απλως εχω και εγω ενα θεματακι με τον τροπο που μιλαω θα μπορουσες να γινεις η γιατρος μου..εμ εννοω να με βοηθησεις.''Μου λεει παιχνιδιαρικα δινοντας εμφαση στην λεξη γιατρος.

''Λες αληθεια ή  μου φαινεται οτι ψαχνεις την ευκαιρια να εισαι διπλα μου;''Χαχανιζω και κοκκινιζω παραλληλα μονο και στην ιδεα.

''Το δευτερο.''Λεει και με μια του κινηση βρισκομαι στην αγκαλια του.Με σηκωνει με τα χερια του και βρισκομαι να αιρουμε.

''Ασεε με.''Φωναζω και η  βαρκα κουνιεται.

''Κανε ησυχια δεν θες να βουλιαξει η βαρκα ετσι;''Με ρωταει και με σηκωνει πιο ψηλα βαζωντας με αναποδογυρισμενη πανω στον ωμο του βλεποντας την πλατη του.

''Καλα απλως βγες απο εδω μεσα αρχιζω και φοβαμαι.''Τσιριζω παλι.Εκεινος κανει ενα μεγαλο βημα και βγαινει απο την βαρκα.

''Οταν εισαι διπλα μου δεν χρειαζεται να φοβασαι.''Αχχ ηρεμω με τα λογια του και το καταλαβεινει.

''Θα κανουμε μια βολτα ακομα και μπορεις να φυγεις.''Ανακοινωνει και μου χαιδευει την πλατη.

''Ενταξει κυριε Σταθη θα ειμαι φρονιμη εδω πισω.''

''Καλο κοριτσι..''Λεει και χαχανιζω για χιλιοστη φορα μεσα σε λιγες ωρες.


Κανουμε την βολτα και επιτελους με κατεβαζει.

''Θα με πας σπιτι μου;''Ρωταω......