Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 6

Αφου φτανω μιλαμε για 3 ωρες ασταματητα προσπαθω να μην αναφερω το θεμα με τον μπαμπα μου και επικεντρονομαι στο θεμα της Σοφιας και του Νικου.Εκεινη μου μιλαει για το αγορι της και μου λεει οτι η οικογενεια της θα μετακομισει και αυτη εχει δειλλειμα αν θα τους ακολουθησει.Αλλα δεν θελει να χασει τον Δημητρη.Τον αγαπαει και νιωθει ασφαλεια.Το βλεπω στον τροπο που μιλαει για αυτον.Τοσο θαυμασμος.Νομιζω οτι κι εγω μιλαω με τον ιδιο τροπο για τον Νικο.

Μετα απο λιγο ο σερβιτορος ερχεται με 2 ποτηρια κρασι στον δισκο και μας κανει νοημα οτι ειναι κερασμενα απο την παρεα απεναντι.Τα δεχομαστε και χαμογελαμε στα τρεια αγορια.Μας αρεσει και τις δυο αυτο και κανουμε σαν δεκαπενταχρονα.

''Καλησπερα.''Μας λεε ενας απο τους τρεις οταν ερχονται κοντα μας.Δεν αγχονομαι ετσι κι αλλιως και οι δυο εχουμε σχεση.Απλως θα ειμαστε φιλικες.


''Γεια σας.''Λεει η Χριστινα με αυτοπεποιηθηση.

''Θα μας χαρησετε τα ονοματα σας κοριτσια;''

''Ελινα και Χριστινα.''Λεω και μας δειχνω.

''Ενδιαφερον.''Λεει. ''Τα δικα σας;''Ρωταω καθαρα απο ευγενεια.

''Θανος,Πετρος και Κωστας.''Δινουν τα χερια τους.

Ο πετρος μου πιανει την κουβεντα και μου χαμογελαει ολη την ωρα.Ειναι καλο το φλερτ αλλα μεχρι ενα σημειο.


Περναει λιγη ωρα και ειμαστε στο μπαρ γελοντας και πινοντας ασταματητα σφινακια.Δεν ξερω πως θα γυρισω σπιτι και ειναι τεσσερις το πρωι.

Η Χριστινα ειναι πολυ μεθυσμενη για να οδηγηση .Να παρω τους γονεις μου αποκλειεται.Ταξι δεν περνανε καθολου απο αυτο τον δρομο.Θα παρω τον Νικο.

Πληκτρολογω το νουμερο του.Χτυπαει αρκετες φορες αλλα το σηκωνει.

''Ναι;''Λεει με βραχνιασμενη φωνω.

''Η Ελινα ειμαι.Συγνωμη για την ωρα απλως ειμαστε ντιρλα χαχαχαχα και χαχαχα δεν ξεραμε πως να γυρισουμε.''Γελαω χωρις λογο.

''Θα ερθω να σας παρω τοτε.''Λεει με αγανακτηση.

''Στο Kone ειμαστε θα σε περιμενουμε εξω.''Λεω και κλεινω.

Η καινουρια μας παρεα προσφερετε να μας γυρισει αλλα οχι ειναι επικινδινο.Περα απο την μεθη μου μπορω να κρινω τετοιες καταστασεις.

Τραβαω την Χριστινα απο το μαγαζι και βλεπω τον Νικο αναμαλιασμενο με μια κοντη φορμα και ενα ασπρο μπλουζακι να μας περιμενει στην εισοδο.Τι σεξι.

Αφηνουμε την Χριστινα σπιτι της και με πηγαινει στο δικο μου.Του πιανω το χερι και δεν απομακρυνεται.Τα ποδια μου πεθενουν....αυτες οι γοβες φταινε.Σταματαω καθε 2 λεπτα για να ξεκουρασω τα ποδια μου αλλα ματαια ο πονος συνεχιζει.


''Ελα να σε βοηθησω.''Μου λεει και με παιρνει στα χερια του.Εγω γελαω και τσιριζω για να με αφησει κατω αλλα φαινεται να το απολαμβανει οποτε σταματαω τα παιδιαρισματα.Φτανουμε σπιτι μου ανοιγω το τσαντακι και ψαχνω τα κλειδια μου.Ψαχνω...ψαχνω δεν ειναι πουθενα.Οχι ρε γαμωτο ειναι μεσα στο σπιτι.Δεν γινετε να ξυπνησω τους γονεις μου ειναι 5 το πρωι.

''Τα κλειδια ειναι στο σπιτι.''του λεω

''Ελα στο δικο μου τοτε.''Μου προτεινει δεν ειναι κακη ιδεα αλλα δεν ξερω.....

''Πολυς κοπος΄.''Ξεφυσαω.

''Σιγα δεν ειναι τιποτα θα βολευτουμε.''Λεει και με τραβαει απο το χερι.

Δεν ξερω τι θα γινει αν θα παω.Που θα κοιμηθω θα γινει τιποτα;Ειμαι μεθυσμενη για να κρατηθω μακρυα του.

Φτανουμε μετα απο δεκα λεπτα μεσα στο σπιτι του και πεταω τις γοβες στο πατωμα.Μενει μονος οποτε δεν υπαρχει θεμα.Ερχεται και με φιλαει και με τραβαει στο δωματιο του.