Τον παιρνω τηλεφωνο αμεσως αλλα δεν απανταει.Θα παω να τον βρω να του μιλησω να του εξηγησω οτι το ιδιο ειναι και αυτο για μενα.Ποσο τον θελω...Ντυνομαι μεσα σε πεντε λεπτα και βγαινω στον δρομο.Που θα παω...;; Δεν θυμαμαι που μενει ειχα παει μια φορα στο σπιτι του οταν τα ειχαμε αλλα δεν θυμαμαι τιποτα.Θα παω προς το στεκι του για να δω μηπως ειναι εκει.Τι βλαμενη που ειμαι γαμωτο.Γιατι τον αφησα να φυγει;Αφου θελω να ειμαι μαζι του.
Κατευθυνομαι γρηγορα σχεδον τρεχοντας προς το μαγαζι.Ειμαι τελειως αποροφημενη δεν κοιταω μπροστα μου μονο σκευτομαι τι θα του πω.Και εκει που περπαταω πεφτω πανω σε εναν ανδρα.Τον κοιταω στο προσωπο και βλεπω οτι ειναι ο μπαμπας μου.Αυτο μου ελειπε τωρα σκευτομαι και κανω μια γκριματσα μπροστα στα μουτρα του.
''Τι εγινε αγαπη μου; Που πηγαινεις τοσο βιαστικη;''Με ρωταει και με συνεφερει απο την συγκρουση.
''Δεν εχω χρονο μπαμπα...''Του απανταω και παω να τον προσπερασω.Με σταματαει..
''Θα εχεις χρονο για εναν γρηγορο καφε με τον μπαμπακα σου;''Με ρωταει παλι...Εχει τρελαθει μαλλον εγω του λεω οτι δεν προλαβαινω και εκεινος θελει να παμε για καφε...Και τι θα πουμε ποσο ωραια ειναι να απατας την γυναικα σου;
''Μπαμπα σου εξηγησα δεν...''
''Ειπα θα παμε για καφε.''Με πιανει απο το χερι και με πηγαινει στο διπλανο café .
''Για πες μου μικρη τι εχεις να κανεις;'' 'Οτι γουσταρω'
''Κατι δουλειες!''Απανταω με υφος.
''Αχα ξερω οτι εχουμε απομακρυνθει πολυ.Θελω να αναπληρωσουμε αυτο το κενο.''
''Αυτο να το σκευτοσουν πιο πριν...''
''Γιατι τι εκανα;''Θα του ελεγα τωρα αλλα προσπαθω να κρατηθω.
''Τι κανει η μαμα και ο Αρης;''Αλλαζω θεμα.
''Καλα ειναι και οι δυο.''Μου λεει με σιγουρια και συνεχιζει να μου λεει τα επιτευματα του Αρη στην ομαδα ποδοσφαιρου.Κανω πως τον ακουω κουνοντας το κεφαλι μου καταφατικα.
''Μπαμπα ευχαριστω πολυ για τον καφε αλλα πρεπει να φυγω.''Τον διακοπτω.
''Καλα κοριτσι μου,θελω να το ξανακανουμε αυτο.''Μου δινει ενα φιλι στο μαγουλο.
''Θα δουμε.''Παιρνω την τσαντα μου και σηκονομαι απο το τραπεζι.
Περπαταω για δεκα λεπτα ωσπου φτανω στο μαγαζι.Μπαινω μεσα και σκαναρω τον χωρο.Δεν ειναι πουθενα.Πηγαινω σε εναν σερβιτορο.
''Να σε ρωτησω κατι;''Τον ρωταω ευγενικα.
''Οτι θελετε.''Μου απανταει με ενα χαμογελο μολις με βλεπει.
''Τον Σταθη τον ξες ετσι;Συχναζει εδω με την παρεα του...''
''Ναι φυσικα και τον ξερω ολη μερα εδω καθονται.''
''Ωραια ξες αμα περασε απο εδω;''
''Ηρθε πριν μιση ωρα και εφυγε.''
''Οκ σε ευχαριστω πολυ.''Του χαμογελαω και βγαινω εξω.Θα παρω τηλεφωνο τον Δημητρη.Πρεπει να τον βρω.
Καλω το νουμερο του....''Γεια Δημητρη.''
''Γεια σου Ελινα τι κανεις;''
''Προσπαθω μωρε...Ακου Δημητρη θελω μια χαρη.''
''Πες μου..''
''Μπορεις να μου στειλεις την διευθυνση του Σταθη;''
''Φορας ενα μαυρο σορτσακι και μια ασπρη μπλουζα;''
''Ναι αλλα...''Ενα χερι ακουμπα τον ωμο μου και γυρναω απευθειας.Βλεπω τον Δημητρη να μου χαμογελα κλεινουμε και οι δυο το τηλεφωνο.
''Πως και απο εδω;''Με ρωταει.
''Ψαχνω τον Σταθη.''
''Εγινε κατι;Μου εχει πει καποια πραγματα για σενα αλλα χθες σας ειδαμε να φευγετε μαζι και φανταστηκα οτι ολα ηταν καλα...''
''Ηταν .... αλλα σημερα το πρωι μαλωσαμε για μια βλακεια.Και πρεπει να τον βρω και δεν ξερω που μενει.''
''Θες να σε παω;''
''Ενταξει ευχαριστω πολυ.''
''Τιποτα ειναι πολυ κοντα ετσι κι αλλιως.''
Περπαταμε μερικα λεπτα.Ο Σταθης μενει πολυ κοντα με τον Δημητρη.Χτυπαμε το κουδουνι μερικες φορες αλλα δεν απανταει.
''Μαλλον δεν ειναι εδω αλλιως θα το σηκωνε.''Μου λεει και χτυπαει το κουδουνι αλλη μια φορα.
Δεν ξερω που μπορει να εχει παει...Μα τι λεω ξερω που ειναι.Ειμαι σιγουρη οτι ειναι στην προβλήτα που με πηγε χθες.Ειχε πει οτι εκει πηγαινει οταν θελει να σκευτει.
''Ξερω που ειναι.''Λεω με ενθουσιασμο.
''Που;''Με ρωταει.
''Δεν ξερω που βρισκεται ακριβως αλλα χθες με πηγε σε ενα μικρο λιμανακι και μου ειπε οτι πηγαινει εκει οταν θελει να σκευτει.''
''Ξερω που ειναι θες να σε παω;''
''Δεν ξερω σε εχω ταλαιπωρησει πολυ.Δωσε μου την τοποθεσια και θα παρω ενα ταξι να παω.''
''Μα τι λες;;Ετσι κι αλλιως δεν εχω τιποτα να κανω.Τελος θα σε παω εγω.''
''Σε ευχαριστω και παλι.''
''Μην με ευχαριστεις.Μπες στο αυτοκινητο και παμε.''
Πηγαινουμε προς το λιμανακι.Και ο ηχος του ραδιοφωνου με αγχωνει αρκετα.
''Δημητρη να σε ρωτησω κατι;''......
YOU ARE READING
Το τέρμα του Παραδείσου.
Teen FictionΗ Ελίνα ειναι 18 χρονων και μετα απο καποια γεγονοτα αναγκαζεται να βγει απο την ροζ φουσκα που βρισκοταν ολο αυτα τα χρονια. Θα καταφερει αραγε να κατανοησει την προδωσια και την κακια του κοσμου ή θα την υπερνικησουν οι κρυφοι τις δαιμονες;