Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 22

Δεν απανταει και γυρναει και κοιταει κολλημενος την θαλασσα.

''Σταθη;''Ρωταω διστακτικα περιμενοντας απαντηση.Ειμαι ενα βημα πριν μπω στο βαρκακι.Αλλα θελω να ξερω αν με αφηνει.Η αληθεια ειναι θελω να με βοηθησει να ανεβω για να τον ακουμπησω.

Συνεχιζει να μην απανταει.Γυρναει και με κοιταει.Τα ματια του μαλακωνουν.Σηκωνεται βγαινει απο την βαρκα με κοιταει ανεκφραστα και με παιρνει αγκαλια σε στυλ νυφης.Του χαμογελαω και χωνω το κεφαλι μου στον λαιμο του.Με βαζει στην βαρκα και εγω δεν ξεκολλαω απο πανω του.Μου ελειψε το αρωμα του.Αν και εχω να τον δω λιγες ωρες.Καθεται στην βαρκα και εγω συνεχιζω να ειμαι στην ιδια σταση.

''Θελω να σε μαθω,θελω να σε νιωθω καθε πρωι διπλα μου,θελω να βλεπω το χαμογελο σου,θελω να ειμαι μονο μαζι σου Σταθη.Σε παρακαλω μην με ξαναφησεις μονη.Φοβηθηκα για σενα.''Τον αγκλιαζω πιο σφιχτα και εκεινος μου χαιδευει τα μαλλια.

''Πως με βρηκες;''Αυτο βρηκε να πει;;Παιρνω μια ανασα.

''Με εφερε ο Δημητρης.''Λεω ξερα καθαρα ενοχλημενη απο την αλλαγη της κουβεντας.Περιμενα να μου πει πως νιωθει για μενα και οχι να με ρωτησει αυτη την βλακια.

ΣΤΑΘΗΣ POV

Θελω να της πω οτι ειμαι ερωτευμενος μαζι της.Οτι θα εδινα ακομα και την ζωη μου για αυτην.Αλλα καθομαι δειλα και της κανω χαζες ερωτησεις.Εχει ενοχληθει.Το σχημα το φριδιων της εχει αλλαξει.Μπορω να καταλαβω ποτε ειναι χαρουμενη ποτε κρυβει κατι ποτε θυμωνει.Ειναι λες και την ξερω χρονια.Και το αγγιγμα της ειναι τοσο απαλο.Οσο δεν θελει αυτη να φυγει απο την αγκαλια μου αλλο τοσο δεν θελω κι εγω.'Μιλα ρε μαλακα..μιλα'  ενθαρυνω τον ευατο μου.

Την κοιταω μες στα ματια βλεποντας της ενοχληση της.Ειναι τοσο γλυκια.Μικροσκοπικη σαν μικρο κουταβι που ζηταει την προσοχη απο το αφεντικο του.Την πιανω απο τον λαιμο και την σηκωνω ελαφρα.''Σε θελω.''Λεω αχνα.Πιεζω τα χειλια μου με τα δικα της και αισθανομαι το τσιτομενο της δερμα να χαλαρωνει και ουσιαστικα να λιωνει.Πως γινετε να αντιδραει ετσι με ενα απλο αγγιγμα;Με τρελενει.Νιωθω τα ζεστα της χειλια πανω στα δικα μου.Κανω σκεψεις για να μπορεσω να συγκρατηθω απο το να την πονεσω.Δεν θελω να πληγωθει ειναι 'η δικια μου'.

Ακουω τα βογκητα της μεσα απο το φιλι μας και της τα πνιγω αφου τα δικα μου ειναι πιο δυνατα.Μου πιανει τα μαλλια οσο πιο ευγενικα μπορει.Αυτη η αθοωτητα της....

''Πιο δυνατα.''Την προσταζω και κανει απευθειας αυτο που της λεω.Κατεβαινω στον λαιμο της και πιπιλιζω καθε σημειο που υπαρχει πανω της.Θελω να με νιωσει στο επακρο...Τριβεται πανω μου αργα και βασανιστηκα.Νιωθω το αιμα μου να πηγαινει κατευθειαν στο κατω μερος του σωματος μου.Το αισθανεται και αυτη... γελαει αθωα.Στρωνω οσο πιο γρηγορα μπορω το σεντονι και ξαπλωνω πανω της.....