Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 7

Μπαινουμε στο δωματιο του και αντικριζω ενα αρκετα καθαρο κρεβατι και σχεδον ολα τακτοποιημενα εκτος απο κατω ρουχα στο πατωμα που δεν με ενοχλουν καθολου.

''Δεν πιστευω να θες να κοιμηθεις ετσι;..''Με ρωταει.Φοραω ενα στενο φορεματακι με πουλιες.Φυσικα και οχι ηδη με ενοχλει και απο μονο του αυτο το φορεμα.

''Εμ οχι αλλα δεν εχω κατι αλλο μαζι μου.''Του λεω διστακτικα.

''Μπορεις να φορεσεις κατι δικο μου..ξερω γω.''Γελαω μονο και στην ιδεα. Με πιανουν γελια.Με κοιταει με απορια.Σαν να μου λεει 'Τι στο διαολο;'

''Γιατι γελας;Δεν ειναι κακο να φορεσει κατι δικο μου.Ισως μια μακρυα κοντομανικι;''

''Δεν εχω θεμα φερε κατι μακρυ παντως.''Καθομαι στο κρεβατι και τον βλεπω να ψαχουλευει στην ντουλαπα.Γυρναει επιτελους και μου δειχνει ενα μοβ σκουρο αρκετα μεγαλο κοντομανικο.Μαλλον θα με βολεψει.

Μου το δινει."Σε ευχαριστω.Τωρα...φυγε λιγο να..αλλαξω.''Με κοιταει με απορια.

''Γιατι να φυγω απλως θα γυρισω απο την αλλη.''Μου λεει.

''Πφφ κανε οτι θες.''Του λεω και ευχομαι να μην γυρισει την πλατη του.

Ξεντυνομαι γρηγορα και ειμαι ετοιμη..''Γυρνα.''Με κοιταει απο πανω μεχρι κατω και εμφανιζεται ενα μικρο χαμογελο στο προσωπο του λες και κατι σκευτηκε.

''Ειι μην με κοιτας ετσι.''Του λεω και κοκκινιζω.

''Θες να σου κανω κανεναν καφε γιατι δεν σε βλεπω και πολυ καλα.''Αστιευεται και γελαει.

''Ειμαι καλα απλως θελω να ξαπλωσω.''Του λεω.

''Καλα εγω παω στον καναπε τοτε.'' Λεει.Δεν περιμενα να παει αυτος στον καναπε κι εγω να κοιμηθω στο κρεβατι του.

''Οχι δεν χρειαζεται θα παω εγω στον καναπε.''Του λεω δεν θα τον ξεβολεψω κι ολας.

''Μην το ξαναπεις.Εγω στον καναπε και εσυ στο κρεβατι.''Με προσταζει.

''Αμ..αν θες μπορεις να ξαπλωσεις μαζι μου στο κρεβατι...αισθανομαι ασχημα που σε ξεβολευω.''

Το σκευτεται λιγο.''Καλα τοτε.''Φευγει απο το δωματιο και επιστρεφει με 2 ποτηρια νερο.

''Ενα για σενα και ενα για μενα.''Μου λεει.Αχχ τι γλυκο.Το ποτο φταει.

''Εισαι πολυ γλυκος.''Του λεω και ξαπλωνω στο κρεβατι.Αβολη σκηνη.

Ξαπλωνει και αυτος και μου πιανει το χερι.Κοιταω τα χερια μας αφου αυτος φαινεται να παιζει με τα δικα μου.Κανει τα δαχτυλα μου λες και ειναι ανθρωποι και περπατανε.Με πιανει γελιο πολυ δυνατο.Δεν μπορω να σταματησω.

''Σουςς...θα ξυπνησουμε την Κυρια.Γεροντοκορη απο διπλα και δεν θες ετσι;''Συνεχιζω να γελαω πιο δυνατα.Με αρπαζει και με φιλαει.

''Αυτο το φιλι ηταν για να σταματησεις.''Μου λεει.

Μου δινει ενα ακομα.''Αυτο ηταν γιατι σου παει το μπλουζακι μου.''

Μου δινει ενα ακομα πιο παθιασμενο.''Αυτο ηταν γιατι σε θελω.''Κοιταει τα ματια μου για να καταλαβει τι σκευτομαι.Χωνομαι στην αγκαλια του και του φιλαω τον λαιμο.Καταλαβαινω οτι χαλαρωνει με το αγγιγμα μου.Οι ωμοι του κατεβενουν και τωρα μπορω πιο ευκολα να τον φιλησω.Απο οτι καταλαβα του αρεσει πιο πολυ κατω απο τον λοβο.Εκει ειναι οταν αρχιζει να λεει το ονομα μου.

Ανεβαινω πανω του και τον φιλαω.Απομακρυνεται απο το φιλι μου και πηγαινει στο αυτι μου για να μου πει κατι.Παιρνει βαθιες ανασες μεχρι να ξεκινησει και αισθανομαι να λιωνω απο την ζεστη και την ανυπομονισια....