Το τέρμα του Παραδείσου.

Part11

Δεν ηθελα να τον συναντησω.Η τελευτεα μας συναντηση ηταν πολυ...βιαια....και δεν θελω ξανα τα ιδια.

''Ηρθα για να φαω,υπαρχει θεμα;''Του λεω με υφος και ανοιγωκλεινει μερικες φορες τα ματια του για να συνηδιτοποιησει τι του ειπα.

''Ει χαλαρωσε..''Πιανει τα μαλλια μου και του κατεβαζω το χερι.Πηγαινω γρηγορα εξω σχεδον τρεχοντας.Τον ακουω να φωναζει το ονομα μου και ακουω την φωνη του να καταρρει.

Σταματαω και ακομα δεν εχω γυρισει.Δεν θελω να τον αντικρισω στα ματια γιατι θα λυγησω.Τελικα δεν ειχαμε λυσει τα προβληματα που νομιζαμε πως ειχαμε λυσει.Ειναι εκει και μας περιμενουν να μας διαλυσει.

Ακουω τα βηματα του ακριβως απο πισω μου.''Γιατι με αποφευγεις;''Ρωταει.Τι στο καλο ρωταει;Πρεπει να με κοροιδευει.Γυρναω και σηκωνω το φρυδι μου.

''Δεν θελω τα ιδια παλι.Θα ζητησεις συγνωμη θα με φιλησεις και τελος.Μεχρι εκει παμε.Μετα ξανα τα ιδια θα μου φωναξεις θα κανεις σκηνη και θα κανεις καποια βιαια κινηση και εγω θα πρεπει να ειμαι εκει για σενα παλι...''Του λεω με αγανακτηση.Παντα σε αυτη την καφετερεια μαλωνουμε.Και παντα σε αυτην τα βρισκουμε....


''Δεν ξερω.''Λεει και νομιζω το εννοει.''Ουτε εγω...''Δεν ξερω τι πρεπει να κανουμε τωρα.

''Θες να σε παω καπου πριν φυγω;''Λεει και μενω με το στομα ανοιχτο...

''Που θα πας;''Τον ρωταω.

''Θα κατεβω Αθηνα για κατι δουλειες.''Λεει αοριστα και ανεκφραστα.

''Ποσο θα κατσεις;''

''Περιπου μια εβδομαδα μπορει και παραπανω μπορει και λιγοτερο εξαρταται ποσο θα παρει.''Τι εννοει; Τι θα κανει στην Αθηνα;Γιατι θα με αφησει;Οχ γιατι κανω παλι ετσι;Δεν πρεπει να εξαρτομαι απο αυτον.

''Τι δουλεια ειναι αυτη;''Ρωταω και ο τονος της φωνης μου ακουγεται σαν να ζηλευω.Αλλα οχι.

''Θα σου εξηγησω αλλη στιγμη.Θες να σε πεταξω καπου;''

''Οχι μπορω και μονη.''Του λεω και παω να φυγω ομως με κραταει απο τον καρπο απαλα.

''Και εγω νομιζα οτι θα μου εδειχνες το καινουριο σου σπιτι.''Λεει παιχνιδιαρικα.

''Οταν γυρισεις απο τις δουλειες σου.''Του λεω με υφος.Ομως με κοιταει λες και του εδωσα μπουνια στο στομαχι δεν μπορω να τον αφησω ετσι.''Πφφ καλα ελα μαζι μου.''Του λεω και ερχεται διπλα μου και ξεκιναμε την διαδρομη για το διαμερισμα μου.

Στην διαδρομη δεν λμε τιποτα αλλα αισθανομαι τα ματια του πανω μου.

''Εισαι πολυ ομορφη το ξες ετσι;''Μιλαει μετα απο ωρα.Ξινει τον κροταφο του απο αμηχανια και περιμενει μια απαντηση.

''Δεν το εκτιμας.''Του λεω και βαζω τα μαλλια μου μπροστα.

''Μπορει να εχεις δικιο.Χανω τον ελεγχο μερικες φορες επειδη νομιζω...νομιζω...οτι θα σε χασω και δεν θελω να μου φυγεις.''Λεει και μενω κοκαλο.Σπανια κανει τετοιες εξομολογησεις.

Δεν του απανταω θελω να καταλαβει οτι δεν ειμαι ευκολη στο να με πειθει.Ανοιγω την πορτα της πολυκατοικιας και μπαινουμε στο ασανσερ.Συνεχιζει να με κοιταζει και βαζει μια τουφα πισω στο αφτι μου πριν ανοιξω την πορτα του ασανσερ και προχωρησουμε στο διαμερισμα μου.Ξεκλειδωνω και του κανω νοημα να βγαλει τα παπουτσια.Ευγενικα φυσικα.Καθεται στην πορτα και το παρατηρη.

''Ουαου πολυ καλο.''Λεει και κοιταει με χαμογελο τον χωρο.Μα τι ωραιο χαμογελο.Προσπαθω να ξεκολλησω το βλεμμα μου απο πανω του.Με σκουνταει ελαφρα και συνερχομαι.

''Δεν θα με κερασεις κατι;''Λεει και γελαει.Μου ξεφευγει και μενα ενα γελακι.

''Μονο νερο εχω.Θα πηγαινα να παρω μετα το πρωινο μου αλλα εσυ μου αλλαξες τα σχεδια.''Τον δειχνω σαν να τον μαλωνω και εκεινος κανει μια γκριματσα σαν πενταχρονο.

''Τοτε ας παμε να ψωνησουμε.''Προτεινει.Εγω θελω να μεινω μακρυα του και θα παω στο super-market μαζι του;

''Δεν ειναι και πολυ καλη ιδεα.Θυμασαι τι σου ειπα πριν ετσι δεν ειναι;''Τον ρωταω και εκεινος ανακαθετα νευρικα.

''Το να παμε για ψωνια νομιζω δεν ειναι κατι που συνηθιζουν να κανουν τα ζευγαρια οποτε...δεν υπαρχει προβλημα.''Προσπαθει να το σωσει αλλα κατα καποιο μερος εχει δικιο.

''Κανε οτι θες.''Του λεω και παιρνω τα κλειδια του σπιτιου ξανα στα χερια μου ενω βαζω τα παπουτσια μου.

''Και τι θα με αφησεις μονο εδω μεσα;Δεν φοβασαι μην σου κλεψω κατι;''Με ρωταει και γελαει.Ο πιο ομορφος ηχος....αχ

''Μονο κουτες εχω..οποτε δεν φοβαμαι.''Του λεω και νευει θετικα.Καθως κλεινω τον βλεπω να ξαπλωνει στον καναπε.Δεν εχω θεμα να τον αφησω εκει μεσα μονο δεν εχει τιποτα πολυτιμο και ετσι κι αλλιως σιγα μην το εκανε ποτε αυτο σε μενα.

Μου παιρνει περιπου μια ωρα και γυρναω απο το super-market γεματη με σακουλες ανοιγω την πορτα κοιταω στο σαλονι και βλεπω στον καναπε τον Νικο μονο με το παντελονι και ενα αλμπουμ φωτογραφιων στα χερια του.Ειναι το δικο μου..πρεπει να ψαχουλεψε τις κουτες μου.Ειναι αποκιμισμενος και ειναι τοσο γλυκος.Πλησιαζω αθορυβα και αφηνω τις σακουλες στον παγκο.Αναβω τον κλιματισμο και καθομαι πανω απο το κεφαλι του Νικου καθως τον χαζευω.Ακουμπαω απαλα το προσωπο του και τα ματια του πεταριζουν.Ανοιγει τα ματια του και προσπαθει να καταλαβει που βρισκεται.

''Σους.''Του λεω και του κανω νοημα να ξαναξαπλωσει ενω εγω πηγαινω μεσα στο δωματιο να αλλαξω.

Βγαζω τα ρουχα μου και τα διπλωνω στην ντουλαπα ενω στρωνω το κρεβατι.Γυρναω το κεφαλι μου και τον βλεπω να καθεται στην πορτα και να με χαζευει.Φοραει μονο την μαυρη του φορμα και τα ματια του ειναι κοκκινα απο τον υπνο.Δεν του μιλαω και συνεχιζω να συμαζευω.Τον προσπερναω και πηγαινω στο σαλονι ενω με ακολουθει.

Πιανω στα χερια μου το αλμπουμ.''Τι εκανες με αυτο;''Τον ρωταω με επικριτικο υφος.

''Ηθελα να δω πως ησουν μικρη.Δεν νομιζω να σε πειραξε ετσι;''Με ρωταει και κατεβαζει το βλεμμα του καθαρα απο ντροπη.

''Γιατι ηθελες να δεις πως ημουν μικρη;''Ρωταω με δισταγμο και κεινος κανει μερικα βηματα προς εμενα.

''Γιατι..ηθελα να δω πως ησουν πολυ πριν απο μενα.Μου αρεσει εκεινη η φωτογραφια με τα κοτσιδακια.Μπορεις να μου την δωσεις;''Μενω με το στομα ανοιχτο κυριολεκτικα τι ειναι ολα αυτα γιατι τον ενδιαφερει τοσο πολυ για μενα;

''Γιατι να στην δωσω;''Επιτελους μιλαω.

''Θελω να την βαλω στο σπιτι μου ειναι κακο;''

''Οχι...φυσικα απλως παραξενευτηκα ειναι κακο;''Επαναλαμβανω τα λογια του και γελαει δυνατα.

''Να φευγω τωρα.''Λεει και πιανη το μπλουζακι του.

''Εσυ δεν ειπες οτι θελεις να σε κερασω;''Δυσταζω να τον κοιταξω στα ματια και καθομαι στον καναπε.Δεν θελω να φυγει..ακομα.

''Καταλαβα οτι δεν ηθελες να μεινω και πολυ.''

''Οχι ειναι εναξει απλως δεν ξερω να μαγειρευω και πολλα κανα αβγο μονο.''Του λεω και του χαμογελαω πλατυα.

''Μην ανησυχεις θα μαγειρεψω εγω σημερα.''Μου λεει και μου κλεινει το ματι.Πηγαινει στην κουζινα και ανοιγει το ψυειο κοιτοντας τι υπαρχει για να μαγειρεψει.Εγω τον παρακολουθω ησυχη απο το σαλονι.


''Ξερω οτι με κοιτας.Μην ανησυχεις ξερω να μαγειρευω καλα.''Μου λεει και εγω γελαω.Μα καλα πως καταλαβε οτι τον κοιταω;

''Θες βοηθεια μωρο μου;''Αυτο μαλλον μου ξεφυγε....

''Τι ειπες....;;''Με ρωταει και γυρναει να με κοιταξει....