Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 39

Το προσωπο του ειναι κοκκινο και κοιταει καρφωμενος τον Γιωργο.


''Εμ οχι.''Κρυφογελαω.''Απο εδω ο Γιωργος ειναι συναδελφος.''Δειχνω τον Γιωργο που εχει ενα χαμογελο.


''Γιωργο απο εδω ο Σταθης...ειναι φιλος.''Λεω και ο Γιωργος χαχανιζει.


''Χαρηκα.''Λεει δυνατα ο Σταθης και με αγριοκοιταζει μαλλον που το αποκαλεσα φιλο....


''Ελινα ερχεσαι να σου μιλησω λιγο ...προσωπικα.''Κοιταει τον Γιωργο.

''Τωρα ειμαι με τον Γιωργο αν θες μπορεις να το πεις μπροστα του αλλιως κατσε μαζι μας.''Του λεω με υφος.


''Ελινα θελω να σου μιλησω ΤΩΡΑ.''Τονιζει ο Σταθης την τελευταια  και λεξη και ξανακοιταει τον Γιωργο.


''Εγω λεω να πηγαινω.''Λεει σιγα ο Γιωργος.


''Μπορεις να καθησεις δεν υπαρχει προβλημα.''Του πιανω τον ωμο.


''Οχι θα φυγω δεν υπαρχει θεμα.''Σηκωνεται με φιλαει γρηγορα στο μαγουλο.''Γεια σου και εσενα Σταθη.''Κουναει το χερι του και χανεται απο μπροστα μας γρηγορα.


''Φιλος; απλως; φιλος....; Και ποιος ειναι αυτος;''Πηγαινει περα δωθε κουνοντας το κεφαλι του πανω κατω προσπαθωντας να επεξεργαστει αυτα που ειπα.


''Πως ηθελες να σε συστησω δηλαδη σαν αυτον που τα παραταει τοσο ευκολα σε μια σχεση και εμφανιζεται ξανα απο του πουθενα χωρις λογο;''Δεν απανταω στο δευτερο καν.


''Δεν ηρθα απο το πουθενα.Ηρθα να δω αν εισαι καλα...Ο Κυρ.Στελιος με πηρε τηλεφωνο για να μου πει οτι εσυ κοιμηθηκες στην βαρκα μου.Εχασα τον κοσμο μου καταλαβα οτι σε θα σε χασω αν δεν γυρισω.Με ταρακουνησε απο την πραγματικοτητα.Εγω θελω να ειμαι μαζι σου Ελινα.Και να προσπαθησουμε να ξεχασουμε τα προηγουμενα.Και ποιος ηταν αυτος ο μαλακας;''Καθεται διπλα μου αποφευγοντας να κοιταξει τα ματια μου.Πηγαινω κολλητα διπλα του.Πιανω τα χερια του και τα τριβω τρυφερα.


''Το μονο που φοβαμαι ειναι να μην ξαναφυγεις Σταθη μονο αυτο.''Ενα δακρυ κοιλα απο τα ματια μου.Το σκουπιζει απαλα και ορμαει στα χειλια μου.Ανταποδιδω χωρις ορια.Μου ελειψε η υφη τους.Η γευση και το αρωμα του.''


''Παμε...παμε σπιτι σου.''Τραυλιζω μεσα στα φιλια μας.''Απομακρυνομαστε για να παρουμε και οι δυο ανασα και με παιρνει γρηγορα στην αγκαλια του.''Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο μου ελειψες μωρο μου.''Λεει τρυφερα στο αυτι και μου φιλαει το μετωπο.


''Κι εμενα.Αντε παμε τωρα.''Λεω ανυπομονα.Με παιρνει αγκαλια στυλ νυφης οπως παλια και με βαζει στο αυτοκινητο του.Στον δρομο οδηγαει αρκετα γρηγορα και βλεπω καθαρα την νευρικοτητα στα ματια του.

''Εγινε κατι;''Ρωταω σιγανα και πιανω το χερι του που ειναι πανω στις ταχυτητες.


''Οχι ολα καλα.''Λεει νευρικα.Δεν συνεχιζω ετσι κι αλλιως μπορει να ειναι η ιδεα μου.

Μπαινουμε βιαστικα μεσα στο σπιτι του σχεδον τρεχοντας.Ορμαω πανω του και τον ξεντυνω γρηγορα.Τον αισθανομαι μεσα μου γρηγορα.Κανουμε σε καθε πιθανιο σημειο ερωτα και νιωθω σιγα σιγα τα ποδια μου να κοβονται.Σταματαμε και καθομαστε και οι δυο στο πατωμα.Οι ανασες ηρεμουν και κοιταζομαστε ταυτοχρονα.


''Τι σκευτεσαι;''Του λεω.

''Ποσο σ'αγαπω.''.....................