Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 42

''Σταθη εισαι με τα καλα σου;Ποιο παιδι δεν θελει την μανα του;Και μην μου φωναζεις εμενα...''Τσιριζω και τα ματια μου συνεχιζουν να ειναι βουρκωμενα.Σπανια μου φωναζει..


''Εγω δεν την θελω.Ποτε δεν τα πηγαιναμε καλα.Για αυτο εφυγα απο το σπιτι.Μονο μιζερια και φροντιδα μου εδινε τιποτα αλλο.Οταν ειχαμε ξεφυγει απο τον μπαμπα μου ηταν παντα διπλα μου αλλα μετα αλλαξε.Πως να στο πω...δεν βρησκω την καταλληλη λεξη.Εγινε μιζερη.Κατι σαν καταθλιψη και δεν μπορουσα να βρισκομαι μαζι της.Τσακονομασταν για τα πιο απλα πραγματα.Ξερω οτι σου ακουγεται βλακεια να αφησω μονη την μανα μου που ειχε καταθλιψη αλλα δεν αντεχα να την ακουω να κλαιει στο δωματιο της και να φτιαχνει μηχανικα φαγητο και ολα αυτα.Αρχιζα να καπνιζω και να πινω πολυ μικρος.Με εβλεπε να καταστρεφομαι και δεν ελεγε τιποτα απολυτως σαν να μην υπηρχα.Για αυτο γαμω την πουτανα σου μην με ρωτας γιατι δεν την θελω.''Τσιριζει και βαραει το τιμονι απειρες φωνες.Οταν πλεον το χερι του ειναι ετοιμο να αιμοραγησει το αρπαζω και το φιλαω.

''Παρατα με γαμω.''Λεει σιγανα.Του αφηνω το χερι και το βαζει στα ματια του ενω ακουω τους λυγμους να βγαινουν απο το στομα του.Τον πλησιαζω και τον παιρνω αγκαλια.


''Σωπασε μωρο μου.Εγω ειμαι εδω ολα θα πανε καλα.Συγνωμη.''Τον σφιγγω δυνατα.Ηρθε η ωρα να ειμαι εγω διπλα του . Και να του συμπαρασταθω οπως το εχει κανει αυτος απειρες φορες.Ποσο τον αγαπω...


Καθομαστε ετσι πανω απο 15 λεπτα.Με απομακρυνει.''Ειμαι καλα.''Ψελλιζει.

Βαζει μπρος το αμαξι και αρχιζει και οδηγαει γρηγορα αρκετα γρηγορα.Κανει προσπερασεις και περναει με κοκκινο πανω απο 2 φαναρια.


''Αν συνεχισεις ετσι Σταθη θα σκοτωθουμε για αυτο κοψε ταχυτητητα ή σταματα να κατεβω τωρα.''Προσπαθω να κρατησω την φωνη μου χαμηλη και κρατιεμαι γερα απο το καθισμα.


''Συγνωμη.''Λεει σιγανα.Δεν μπορει να βγαλει μιλια μπορω να τον καταλαβω.Κοβει ταχητυτα και πλεον πηγαινει κανονικα.Φτανουμε αρκετα γρηγορα σπιτι μου.


Μπαινω στο μπανιο φουριοζα.Θελω να χαλαρωσω κατω απο το ζεστο νερο να μπορω να σκευτω λογικα.Στο μυαλο μου παιζουν τα λογια της μαμα του.Ειπε οτι ειχε μπλεχτει... τι εννουσε; Αρκετες φορες λειπει και δεν μου λεει που πηγαινει αλλα δεν νομιζω να κανει κατι κακο.Ξεντυνομαι γρηγορα και μπαινω κατω απο το καυτο χαλαρωτικο νερο.Ακουω την πορτα του μπανιου να ανγοιγει.Πισω απο τις κουρτινες βλεπω τον Σταθη να βγαζει τα ρουχα του.Ανοιγει την κουρτινα του μπανιου και μπαινει μεσα.


''Δωσε μου το σφουγγαρι.''Με προσταζει.Το δινω δυστακτικα.Παιρνει το αφρολουτρο στα χερια του και ριχνει στο σφουγγαρι.Παει να κλεισει το καπακι και το μπουκαλι χινεται ολο μεσα στην μπανιερα.Με πιανουν δυνατα γελια.Και ο ιδιος δεν μπορει να μην δεν γελασει με την απροσεξια του και σκαει στα γελια μαζι μου.


''Ελα τωρα θα συνεχιζεις να γελας μαζι μου για πολυ;''Γελαει δυανατα και ισα που βλεπω το προσωπο του μεσα απο τους ατμους.


''Καλα καλα σκαω...''Κανω μια κινηση οτι και καλα κλεινω το στομα μου με φερμουαρ.


''Γυρνα.''Παιρνει το σοβαρο υφος ξανα.Γυρναω την πλατη μου και αρχιζει και τριβει απαλα τους ομως μου μετα την πλατη μου τους γοφους μου και καταληγει στους γλουτους μου.Νιωθω απιστευτα χαλαρω κατω απο τα μεγαλυτερα χαλαρωτικα μου .Το ζεστο νερο και τον Σταθη.


''Θελω να αφησουμε το παρελθον πισω μωρο μου.''Λεει αισθησιακα στο αυτι μου.


''Πρεπει να σε ρωτησω κατι πριν το αφησουμε πισω.''Γυρναω την πλατη μου και πλεον τον κοιταω καταματα.


''Πες μου.''Λεει και σφιγγει την λαβη του.

''Τι μπλεξιματα ειχες παλια; Ακουσα την μαμα σου να το λεει.Και δεν θα μπορουσα αν δεν ρωτουσα.''Τον κοιταω βαθια στα ματια περιμενοντας απαντηση.Βριζει μεσα απο τα δοντια του και το βλεμμα του πισω στα πλακακια...


''Αυτα που εκανα τα εκανα επειδη ημουν μικρος και δεν ηξερα.Οπως σου ειπα ... ξεκινησα να καπνιζω απο πολυ μικρος.Μερικες φορες δεν καπνιζα μονο τσιγαρο αλλα και αλλα πραγματα.Με πλησιασαν καποιοι αντρες και μου προτειναν λεφτα πολλα λεφτα μονο αν παρεδιδα και μικρο ποσοτητες.Ελεγαν οτι επειδη ημουν μικρος δεν θα εδινα σε κανεναν στοχο.Και ετσι εγινε.Στην αρχη μου φανηκε πανευκολο...πηγαινα στο μερος που μου ελεγαν αφηνα το 'πραγμα' μου εδιναν λεφτα και εφευγα.Στην συνεχεια ομως οι ποσοτητες εγιναν μεγαλητερες και αυτοι που τα ζητουσαν εμεναν μακρυα οποτε επρεπε να αρχιζω να τα μεταφερω με αλλα μεσα.Θα πηγαινα Ξανθη να αφησω σε εναν Ρωσο μια αρκετα μεγαλη ποσοτητα.Με ενα φορτηγακι οδηγησα μεχρι εκει.Στο δρομο με σταματησαν οι μπατσοι για κατοχη και διακινηση μεγαλης ποσοτητας κοκαινης.Μπηκα φυλακη εκει περασα ποιοτικο χρονο με τον ευατο μου.Αναλογιστηκα τα σκστα που εκανα και πιο ευθινοταν για αυτο.Βγηκα εξω και αλλαξα αρχιζα να δουλευω σκληρα σε διαφορες δουλειες και ο Θειος μου μου εδινε οτι ηθελα απο την στιγμη που ειδε ποσα καλα πλεον τα πηγαινα στην ζωη μου.Δηλαδη μολις ειδε οτι σοβαρευτηκα και ξεκοψα με αυτες τις μαλακιες.Κατα καιρους αυτοι οι τυπο με βρισκουν και με ζητουν να κανω τις βρωμοδουλειες τους ομως προσπαθω να τους αποφυγω και μεχρι στιγμης τα πηγαινω μια χαρα.Θελω να σου δωσω να καταλαβεις ομως οτι αυτα εχουν τελειωσει για μενα.Σου το ορκιζομαι μωρο μου ολα ανηκουν στο παρελθον απλως αυτος ειμαι και δεν γινετε να αλλαξω για το παρελθον εγω τωρα κοιταω το παρον και το μελλον.Και αυτο εισαι εσυ Ελινα.''Τελειωνει και τριβει το μαγουλο μου κατω απο το νερο.Παιρνει ανασες για να ηρεμισει και με κοιταει ψαχοντας αντιδραση.


Ειναι απλο ομως δεν υπαρχει.Δεν ξερω τι νιωθω το παρελθον του ειναι φρικτο.Φυλακη για ναρκωτικα; Ειναι απλως απιστευτο ποσα εχει περασει.Θελω απλως να μαθω κι αλλα για αυτον.Κι αλλα την παραμικρη λεπτομερια.


''Δεν με νοιαζεις ποιος ησουν με νοιαζεις ποιος εισαι τωρα.Και μου αρεσεις Σταθη.''Ορμαω πανω στην μεση του και μπαινει μεσα μου τρυφερα σαν να μην θελει να με βλαψει αλλα μου προκαλει τοσο μεγαλη ηδονη που δεν μπορω ουτε στα ποδια μου να κρατηθω.

.....................................


Εχουν περασει 5 μηνες.Η ζωη μου μπορω να πω ειναι αρκετα καλη.Πλεον μπορω να το πω με σιγουρια.Εχω ενα αγορι που ειναι ερωτευμενο μαζι μου.Με προσεχει και τον προσεχω.Περασα ψυχολογια Θεσσαλονικης.Οκ μπορεις να μην μπηκα στην σχολη ειδικης αγωγης αλλα η ψυχολογια ηταν η δευτερη μου επιλογη.Τα μαθηματα εχουν αρχιζει και μου αρεσουν πραγματικα πολυ.Οι γονεις μου εχουν χωρισει.Ζουν σε διαφορετικα σπιτια.Με τον μπαμπα μου εχουμε τυπικες σχεσεις και με την μαμα μου ..... με την μαμα μου τα πηγαινουμε αρκετα καλα.Πλεον εχει ξεπερασει το γεγονος οτι ο μπαμπας μου την απατησε και προσπαθει να προχωρησει.Ο Αδερφος μου μεγαλωνει και εχει και κοριτσι την Ολγα ενα μικροκαμωμενο κοριτσακι με καστανα μαλλια και ματια.Ντροπαλη και ιπιων τονων.Αλλα οπως λεει και ο αδερφος μου ειναι υπεροχη.Συνεχιζω να δουλευω στο καφε που δουλευα και ολα πανε τελεια.Ο στριμενος προισταμενος εχει φυγει σε αλλο μαγαζι αλλα χθες γυρισε και ειδαμε παλι τα ξινα του μουτρα.Ο Σταθης ζηλευε τον Γιωργο τον φιλο μου απο την δουλεια αλλα μολις του ειπα οτι ειναι γκει ενα χαμογελο εμφανιστηκε στο προσωπο του και δεν ξαναγκρινιαξε για την παρεα που εκανα μαζι του.Η κολλιτη μου η Χριστινα εφυγε Αθηνα.Μονη χωρις τον Δημητρη.Εχουνε σχεση εξ αποστασεως εδω και εναν μηνα απο τοτε που εφυγε αλλα οπως με ενημερωσε ο Δημητρης θα παει να εγκαταστηθει εκει μονιμα μαζι της αλλα η Χριστινα δεν το ξερει.Ειμαι τοσο χαρουμενη για αυτην αν και μου λειπει αφανταστα.Και για να μην αναρωτιεστε τι εγινε με την Σοφια και τον Νικο... ενα θα σας πω.Ειναι ζευγαρι.Δεν ξερω πως ταιριαξαν αλλα δεν με ενοχλει.


''Τι σκευτεσαι τοση ωρα;''Με ρωταει ο Γιωργος και με σκουνταει ελαφρα.Χαχανιζω.''Τιποτα ασε.''


''Θα σας παρακαλουσα Κυρια Λαμπρου να κοιτατε την ωρα τον διαλλειματων σας.Επρεπε να εισατσαν στο ποστο σας εδω και 5 λεπτα.Ενω εσεις χαζευεται τις γλασρες.Να μην ξαναγινει.Και για να μπαινουν κανονες θα καθησετε μεχρι το κλεισιμο να βοηθησετε.''Λεει αυτοαρεσκα και φευγει.


''Ειναι μαλακας.''Ψιθιριζω ολο αγανακτηση στον Γιωργο.

''Το ακουσα Κυρια Λαμπρου."Ακουω απο το βαθος και γελαω.

................................................


''Δεσποινης Λαμπρου.Ελατε να βοηθησετε.''Φωναζει απο την κουζινα της καφετεριας.Τρεχω μεσα για να μην τα ακουσω.


''Βαλτε τα πιατα στο ντουλαπι πανω.''Μου δινει μια στιβα στα χερια μου.ΚΡΑΚ ολα κατω.


''Δειτε τι κανατε.Μονο ζημιες ειστε Δεσποινης Λαμπρου.''Φωναζει σαστισμενος με το χαλι που εχω κανει.


''Μονο χαζα πραγματα κανω εγω.Ενα καλο δεν εχω;''Του φωναζω πιο δυνατα τον βαρεθηκα αν θελει ας με απολυσει.


''Οχι δεν εχετε.''Λεει ψυχρα.

''Ειστε...ειστε..''Δεν μπορω να βρω τις λεξεις.''Ενα ψυχρος ακαρδος αγενης ανδρας που δεν χαμογελαει ποτε και κανει τους αλλους να νιωθουν ασχημα για τον ευατο τους και την δουλεια του.Και μετα λετε εμενα οτι δεν εχω κανει κατι καλο;''Τα ματια μου βουρκωνουν απο τα νευραΠρωτη φορα μιλαω ετσι σε τοσο ανωτερο μου και το ευχαριστιεμαι.Το βλεμμα του ψαχνει τα ματια μου.Ερχεται προς το μερος μου και με φιλαει.Τι κανει; Προσπαθω να τον διωξω ομως επιμενει.Με κραταει δυνατα.Και τα χειλι του ειναι τοσο τρυφερα.Αντιστεκομαι ακομα λιγο αλλα στο τελος χανωμαι στο αγγιγμα του.Με ανεβαζει στο παγκο και ανοιγει τα μποτια μου......





...............................................



Αυτο δεν το περιμενα ουτε εγω οτι θα γινοταν η συνεχεια και το τελος του βιβλιου συνεχιζουν.Χθες το βραδυ συζητουσα με την κολλιτη μου για τον ερωτα και κατεληξα μεσα απο μια συζητηση να βγαλω το τελος της ιστοριας.Ανυπομονω να δω τι αλλο τρελο θα κατεβασει το μυαλο μου και ανυπομονω..... Love ya so much <3