Part 36

1.2K 121 4
                                    

Καθομαι και τον κοιταω .Το μυαλο μου παιρνει μπρος και τον προσπερναω.Κουτουλαω απο εδω και απο εκει απο το ποτο.Βγαινω εξω και βλεπω οτι βρεχει.Αρχιζω και γελαω με τον ευατο μου που ειμαι τοσο χαζη και τοσο μεθυσμενη.Μετα απο λιγο το γελιο σταματαει και γινετε κλαμα.Βγαινω στην βροχη και περπαταω σαν να μην συμβαινει τιποτα.Καταριεμαι την ωρα και την στιγμη που τον γνωρισα.Γυρναω πισω μου και δεν τον βλεπω.Κανονικα δεν επρεπε να με ειχε ακολουθησει;Ο μαλακας!Η βροχη δυναμωνει και πλεον γινετε καταιγιδα.Δεν με νοιαζει εγω τωρα ειμαι πιο πληγωμενη απο οτι ημουν πριν το δω.Δεν εκανε τιποτα.Απλως με κοιτουσε.Μου ειχε υποσχεθει οτι δεν θα με ξανααφηνε και το εκανε.Και τωρα μονη ειμαι.Αυτοκινητα περνουν απο διπλα μου και με κοιτανε σαν καμια τρελη που βγαινει στους δρομους και κλαιει ενω βρεχει.

Περπαταω για δεκα λεπτα ενω σκευτομαι ποσο μισω τον Σταθη.Με παρατησε και εφυγε ενω εγω τον αγαπουσα.Ακομα τον αγαπαω αλλα και τον μισο ταυτοχρονα.Παλια διαβαζα βιβλια που οι πρωταγονιστες ελεγαν οτι αγαπανε τα ταιρια τους αλλα και τα μισουνε.Ποτε δεν μπορεσα να το καταλαβω αυτο.Πως γινετε δυο τοσο δυνατα συναισθηματα να συνηπαρχουν.Ομως τωρα το καταλαβαινω.Αγαπας ενα ατομο με ολη σου την καρδια για οτι καλο σου εχει κανει και το μισεις για οτι κακο σου εχει κανει.Ποιο υπερισχυει ομως;


ΣΤΑΘΗΣ P.O.V


Μαλακα,μαλακα,μαλακα,μαλακα! Ποσο δειλος παιζει να ειμαι; Γιατι την αφησα να φυγει; Εφυγα τοτε για να μην την πληγωσω κι αλλο.Την εσπρωξα και χτυπησε.Οπως ακριβως εκανε και ο πατερας μου.Ενα τερας κι εγω που πληγωνω μια γυναικα.Δεν το ηθελα ομως.Και τα λογια που ειπα ουτε αυτα τα εννοουσα αλλα ο Μαλακας ο Νικος με προκαλεσε.Επρεπε να φυγω να της δωσω χωρο.Βασικα δεν θελω να την ξαναπληγωσω...για αυτο εφυγα.Οταν ειμαι κοντα της μονο κακο κανω.


Οταν ο Κυρ.Στελιος με πηρε τηλεφωνο και μου ειπε οτι κοιμηθηκε στην βαρκα μου η καρδια μου ξεριζωθηκε.Εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου.Σκευτηκα οτι ισως με το να ειμαι μακρυα της της εκανα μεγαλυτερο κακο.Ξεκινησα κατευθαιν απο Καβαλα.Και να ειμαι εδω εξω απο το μπαρ κοιτοντας περα δωθε.Πρεπει να την βρω.

Μπαινω στο αμαξι γρηγορα και ξεκιναω προς το σπιτι της.Η βροχη εχει δυναμωσει για τα καλα.Αποκλειεται να περπαταει μονη χωρις ομπρελα με τετοιο καιρο.Οδηγαω προς της πλευρα του πεζοδρομιου για να βλεπω καλητερα.Οδηγαω πιο γρηγορα.Δεν ειναι τοσο χαζη για να ειναι εξω με τετοιο καιρο.ΟΤαν την βρω δεν ξερω τι θα της πω.Προσπερναω μια φιγουρα στον δρομο γρηγορα.Κοιταω τον καθρεφτη και μοιαζει αρκετα με την Ελινα.Κανω οπισθεν και προσπαθω να καταλαβω μεσα απο τα μουσκεμενα τζαμια του αυτοκινητου αν ειναι αυτη.Κορναρω δυο τρεις φορες.Η κοπελα γυρναει το κεφαλι της και βλεπω οτι ειναι η Ελινα.Ειναι καταβρεγμενη.Η μασκαρα εχει φυγει απο τα ματια της και το προσωπο της ειναι γεματο μαβριλες.Σταματαω απευθειας το αυτοκινητο.Εκεινη με κοιταει σαν να μην πιστευει οτι ειμαι εδω και αρχιζει να περπαταει γρηγορα.Γαμωτο γιατι με αποφευγει;Θελω να την σφιξω στην αγκαλια μου.Βγαινω απο το αμαξι και την ακολουθω.


''Ελινα.''Φωναζω μεσα στην βροχη αλλα φαινεται πως δεν με ακουει αρχιζω και τρεχω για να την προλαβω.Την πιανω απο τον καρπο και προσπαθω να την γυρισω ενω αυτη αντιστεκεται.Οχι γαμωτο θα με ακουσει θελει δεν θελει.



ΕΛΙΝΑΣ POV


Το χερι του ειναι ζεστο.Καυτο βασικα.Αισθανομαι το ηλεκτρισμο που ειχα εβδομαδες να νιωσω.Σταματαω το υποσεινηδιτο μου.Σκευτομαι τι περασα ολες αυτες τις εβδομαδες που με αφησε.Ολα τα εκανα μηχανικα.


''Ελινα σταματα να αντιστεκεσαι πρεπει να μιλησουμε.''

''Εισαι ενας μαλακας.Σε μισω.''Τσιριζω κυριολεκτικα ενω σπαραζω στο κλαμα και πεφτω στον δρομο.Πεφτει και αυτος κατω μαζι μου και προσπαθει να με πλησιασει.Τον απωθω παλι.Δεν θελω να με ακουμπαει.


''Φυγε.''Λεω αψυχα.Δεν ξερω καν αν το ακουσε.''Δεν φευγω.''Μου λεει.Με πλησιαζει και πιανει τα βρεγμενα μου μαλλια.Τα κανει στο πλαι.

Θελω να φυγω μακρυα του.Προσπαθω να σηκωθω ομως τα ποδια μου δεν με κρατανε και ξαναπεφτω στον δρομο.

''Σηκω.Παμε σπιτι μου.''Σηκωνεται ορθιος και πιανει το χερι μου.

''Γιατι να ερθω σπιτι σου Σταθη; Ασε με υσηχη επιτελους.''

''Σε θελω πισω.''Φωναζει.

''Να μην με αφηνες.''Λεω ψυχρα και σηκωνομαι μονη μου.Συνεχιζω να προχοραω ενω ακουω τα βηματα του απο πισω.Δεν γυρναω να τον κοιταξω συνεχιζω την πορεια μου για το σπιτι.Η Βροχη συνεχιζει ακαθεκτη να κανει το παιχνιδι της και εγω πλεον νιωθω ανυμπορη να κανω το παραμικρο βημα.Σταματαω αποτομα και πεφτει πανω μου.Δεν λεω τιποτα γυρναω και τον κοιταω νευρικα και συνεχιζω.Γιατι στον πουτσο με ακολουθει; Τουλαχιστον ας μου μιλησει.


Φτανω στην εξωπορτα την πολυκατοικιας και αυτος συνεχιζει ακαθεκτος να ειναι απο πισω μου.Βρησκω τα κλειδια μετα απο ωρα μεσα στο τσαντακι μου.Μαλλον η θολουρα και το ποτο φταει.Γυρναω και τον βλεπω λιγα βηματα μακρυα μου.Θελει να μου σπασει τα νευρα ετσι;Με κοιταει με ενα αθωο και ικετευτικο βλεμμα και με πλησιαζει.Ανοιγω την πορτα και μπαινω γρηγορα μεσα στο ασανσερ και κλεινω γρηγορα την πορτα για να μην μπει μεσα μαζι μου.Ανοιγω την πορτα του ανελκιστιρα και τον βλεπω μπροστα στην πορτα του διαμερισματος μου τελειως χαλαρος.Θελει παιχνιδια ο κυριος Σταθης;Τοτε θα παιξουμε αλλα με τους δικους μου κανονες.

Τον σπρωχνω μακρυα απο την πορτα και βαζω το κλειδι στην τρυπα μπαινω μεσα γρηγορα και κλεινω την πορτα πισω μου.Κοιταω απο το ματακι και τον βλεπω να πλησιαζει στο ματακι.Μου βγαινει ενα γελιο αλλα προσπαθω να τον πνιξω.Μοιαζει σαν ψαρι...

''Ελινα ανοιξε.Δεν θα παιξουμε βραδιατικα.''Χτυπαει το κουδουνι απειρες φορες και μετα απο ωρα τα παραταει.Πεφτω στον καναπε και κοιμαμε ησυχα.Δεν ξερω γιατι νιωθω ασφαλεια αλλα τουλαχιστον ξερω οτι ειναι καλα και οτι εχει γυρισει.


Ξυπναω με ενα φριχτο πονοκεφαλο.Κανω ενα ντουζ και εχω μια ωρα για να παω στην δουλεια.Ντυνομαι παιρνω τα σκουπιδια στο χερι μου και ανοιγω την πορτα.Κανω ενα βημα και σκονταφτω.Κοιταω κατω και βλεπω ενα ποδι.Ανεβαζω το βλεμμα μου και βλεπω εναν κοιμησμενο Σταθη να στεκεται στον τοιχο.Αφηνω τα σκουπιδια στο πατωμα και σκυβω για να ειμαι προσωπο με προσωπο μαζι του.Ειναι τοσο ομορφος.


''Μαμα..''Μουρμουριζει και οι κορες των ματιων του κουνουνται μεσα απο τα κλειστα του ματια..Αρχιζω και τον κουναω απαλα.

''Σταθη.''Ψιθιριζω.Τιναζεται και ανοιγει τα ματια του ενω κοιταει αριστερα και δεξια ενω το βλεμμα του επικεντρωνεται σε μενα.....

Το τέρμα του Παραδείσου.Where stories live. Discover now