Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 10

Το βραδυ δεν κοιμηθηκα καθολου καλα.Οι σκεψεις μου δεν σταματησαν στιγμη απο το μυαλο μου.Προσπαθουσα να ξεχασω ολα τα προβληματα μου αλλα τιποτα αυτα επαιζαν ασταματητα στο μυαλο μου σαν κασετα.Ο μπαμπας μου ο Νικος η Σοφια...ολα.Ο Νικος δεν θελει με τιποτα να κανω παρεα με την Σοφια...ο Νικος δεν θελει να μιλαω με τον Σταθη...ο Νικος μου συμπεριφερεται ασχημα...ο Νικος μου κρυβει πραγματα.Ο Νικος ο Νικος και ο Νικος.Ο Νικος ομως ειναι διπλα μου παντα ειναι διπλα μου οταν τον χρειαστηκα...δεν με εκμεταλευτηκε εκεινη την νυχτα και οταν δεν υπαρχουν προβληματα ειναι ο πιο γλυκος ανθρωπος του κοσμου.Πρεπει να απομακρυνθω να δω τι θα κανω...


..................


Εχει περασει μια μιση εβδομαδα που εχω να τον δω.Πριν μερες σταματησε να μου στελνει μηνυματα και να με παιρνει αμετρητα τηλεφωνα.Ηρθε μια φορα στο σπιτι αλλα κλειδωσα την πορτα του δωματιου μου για να μην μπει.Χτυπουσε την πορτα να του ανοιξω.Με παρακαλαγε να μιλησουμε.Σταθηκε στην πορτα και μου μιλουσε πηγα κι εγω απο την αλλη πλευρα της πορτας σαν να μπορω να τον ακουμπησω να νιωσω το αγγιγμα του.Αλλα οχι επρεπε να ξεκαθαρισω τα πραγματα μεσα μου.Με τον μπαμπα μου αποφασισα τι θα κανω.Θα του μιλησω,θα του πω τι ξερω με τον πιο σκληρο τροπο,θελω να πληγωθει.Ναι αυτο θελω.Να αναγκαστει αυτος να το πει στην μαμα.Να μιλησει για την γκομενα του.Ξερω οτι η μαμα μου θα καταρευση αφου πιστευε οτι εχει την τελεια συζιγικη σχεση αλλα η αληθεια ποναει και βεβαια ειναι καλητερη απο το ψεμα.

Σημερα μετακομιζω και επισημα στο καινουριο μου διαμερισμα.Ειμαι ενθουσιασμενη αλλα κατι με κραταει απο την χαρα μου.

''Αγαπη μου,τι εχεις μιλησε μου.Αυτες τις μερες εισαι χαλια.Εχει σχεση με τον Νικο σου εκανε κατι;...Αν σου εκανε...''Την διακοπτω..''Οχι μαμα δεν μου εκανε κατι απλως ηθελα λιγο χρονο να σκευτω.''Της λεω με αυτοπεποιθηση προσπαθω να την καθησηχασω.

''Απλως εκεινη την μερα που ηρθε ηταν χαλια..φαινοταν μετανιωμενος...Ισωςς θα πρεπει να το ξανασκευτεις.''

''Αν ειναι θα το σκευτω μονη μου.''Της λεω και την προσπερναω πηγαινοντας στο αυτοκινητο οπου με περιμενει ο μπαμπας και ο Αρης.Περνανε πεντε λεπτα και βλεπω την μαμα μου να τρεχει προς το αυτοκινητο για να μπει μεσα.Παλι αργησε ....της τελευετας στιγμης.

''Παμε;''Ρωταω με ανυπομονησια.

''Γκάζοσετο''Λεει ο Αρης στον μπαμπα μου και ξεκιναμε.Στην διαδρομη πιανω τον μπαμπα μου να προσπαθει να κανει κατι και κοιταει με γρηγορες ματιες την μαμα μου.Πιανει το χερι της μαμας μου και η μαμα μου το τραβαει πολυ γρηγορα και κανει μια εκφραση αηδιας.Μηπως η μαμα μου γνωριζει για αυτα που κανει ο μπαμπας μου και απλως το δεχεται παθητικα;Εγω αν ημουν στην θεση της θα τον εδιωχνα με την πρωτη ευκαιρια.Διακοπτω τις σκεψεις μου οταν βλεπω την πολυκατοικια του διαμερισματος μου.Το διαμερισμα το εχω δει και εγω και η οικογενεια μου πολλες φορες αλλα τωρα ειναι διαφορετικα.Τωρα μου ανικη.

Ανεβαινουμε με το ασανσερ στον δευτερο οροφο.Ανοιγω το διαμερισμα με τα κλειδια μου και μπαινουμε μεσα.Ειναι κανονικο σε μεγεθος και λιγο παραπανω απο το φυσιολογικο αν υποθεσουμε οτι ειναι μονο για ενα ατομο.Ομως ηθελα χωρο δεν μου αρεσει να στριμοχνω τα πραγματα μου.Καθομαστε στον καναπε ολοι με ανακουφιση και τους δινω ποτηρια νερο αφου το ψυγειο ειναι αδειο.Πλεον τους φιλοξενω στο δικο μου σπιτι.Στην αρχη η ιδεα ισως με τρομαξε αλλα τωρα αυτη η ιδεα δειχνει τελεια.Οι γονεις μου με τον Αρη φευγουν μετα απο ωρα χαζων συζητησεων και μενω μονη.Τακτοποιω λιγο τις κουτες με τα βιβλια μου και ξαπλωνω στο κρεβατι με τα ακουστικα οπου και με παιρνει ο υπνος.

Βρισκομαι στο σπιτι της γιαγιας μου ειναι σιγουρα περασμενα μεσανυχτα και κατι με τραβαει στην αυλη.Κοντοστεκομαι στην βεραντα αφου δεν βλεπω τιποτα.Ξαφνικα μικρα κοκκινα ματια εμφανιζονται στο σκοταδι και ακουω την γιαγια μου να φωναζει.Προσπαθω να κουνηθω αλλα δεν μπορω κατι με κραταει...θελω να μιλησω αλλα δεν βγαζω κραυγη φωναζω απο μεσα μου να αφησουν την γιαγια μου ησηχη.Κοιταω στην βεραντα και βλεπω κοιλιδες αιματος που κατευθηνονται απο τα σκαλια στον κηπο.Αυτο που με κρατουσε κολλημενη στο πατωμα με αφηνει και αρχιζω να τρεχω στον κηπο.Εκει αρχιζει να πιανει βροχη και βλεπω την γιαγια μου να την καταπινει το χωμα.Τρεχω και αρχιζω και σκαβω προσπαθοντας να την βρω.Σκαβω σκαβω αλλα τιποτα.Κοιταω τα χερια μου και ειναι γεματα με αιμα.Και ουρλιαζωω γιαγιααααα


Ξυπναω και φωναζω ενα δακρυα βρισκονται στα ματια μου.Το ιδιο ονειρο καθε φορα που περναω αγχος.Φαινεται ολο αυτο με την μετακομιση με αγχωσε και με κουρασε ταυτοχρονα.Πηγαινω στο μπανιο και ριχνω παγωμενο νερο στο προσωπο μου.Ειναι πεντε το πρωι και δεν θελω να ξανακοιμηθω με τιποτα.Κανω βολτες στο σπιτι καταληγοντας στον καναπε οπου με παιρνει ο υπνος.


Σηκωνομαι και ειναι εντεκα το πρωι.Ντυνομαι παιρνω τα κλειδια του σπιτιου και το κινητο μου και πηγαινω να βρω ενα μερος να φαω πρωινο πειναω σαν τρελη.Τα ποδια μου με οδηγουν απο μονα τους στο στεκι που ειχα ή εχω ακομα με τον Νικο.Μπαινω μεσα και παραγγελνω ενα κρυο σαντουιτς και καφε.Για αυτο μου αρεσει αυτο το μαγαζι εχει τα παντα οποιαδιποτε ωρα και να ερθεις.Αφου τελειωνω πληρωνω και σηκωνομαι απο το τραπζει...Νιωθω ενα αγγιγμα στον ωμο.

''Ελινα τι κανεις εδω;''Γυρναω και βλεπω τον Νικο.....