Το τέρμα του Παραδείσου.

Part 38

''Αλλα αμα ξαναφυγεις ΞΕΧΑΣΕ ΜΕ το λεω και το εννοω Σταθη.''Του φωναζω στο αυτι και σηκωνομαι και φευγω.Τον αφηνω μεσα στο αυτοκινητο μονο.Αισθανομαι μετα απο εβδομαδες χαρουμενη.Περπαταω με ενα χαμογελο στα αυτια περηφανη.Θελω να του δειξω οτι αυτα τα παιχνιδακια δεν θα συνεχιστουν για πολυ.'Η θα ειναι μαζι μου ή δεν θα ειναι...


Η δουλεια περναει γρηγορα και σε λιγο πλησιαζει η ωρα για να σχολασω.


''Σημερα πολλα χαμογελα βλεπω εγινε κατι;''Με ρωταει ο Γιωργος με ενα χαμογελο μεχρι τα αφτια.Ο Γιωργος ειναι και αυτος σερβιτορος στην καφετερια που δουλευω.Ειναι παντα ευγενικος μαζι μου αν και κατω απο τα μελι του ματια βλεπω μια θλιψη.

''Εμ κατι εγινε.''Του λεω αινιγματικα και βαζω κατι ποτηρια πανω στον δισκο.

''Περιμενε με οταν σχολασεις να μου πεις.''Με ακουμπαει φιλικα στην πλατη και πηγαινει γρηγορα στα εξω τραπεζια.Το διαστημα που ξεκινησα την δουλεια δεν ημουν και στα καλητερα μου αφου ειχα το θεμα με τον Σταθη.Ετσι συνηθως χαμογελουσα ψευτικα ή απο ευγενεια.Στην αρχη δεν με πηγαινε καθολου ουτε εγω βεβαια...Μια μερα αρχιζε να μου λεει οτι ειμαι ψυχρη και ψευτικη.Δεν αντεξα και λυθηκα μπροστα του.Αρχιζα να κλαιω και του ψηλοεξηγησα την κατασταση.Απο τοτε κανουμε πολυ παρεα και ειναι παντα διπλα μου.


.....Τον περιμενω εξω απο το μαγαζι ακουμπισμενη στην γωνια.

''Επιτελους''Του λεω χαρουμενα και μου σκαει ενα μικρο χαμογελο.

''Αντε κουνησου.''ΜΕ σπρωχνει χαρωπα.Καθομαστε σε ενα παρκακι.

''Αντε μιλα τι εγινε.''Με σπρωχνει.

''Γυρισε ο Σταθης.''Ενθουσιαζομαι.

''Αυτο ειναι υπεροχο.Να φανταστω τα βρηκατε...''

''Εμ οχι ακριβως το παιζω δυσκολη.''Παιρνω ενα υφος ικανοποιησης.

''Κοψε τις βλακειες και βουρ ρε Ελινα.Ας χαρει κι'αυτος λιγο.''

''Θα δω... θα δω.''Κανω μια γκριματσα και σκαει στα γελια.

''Ενοχλω;''Μας διακοπτει μια φωνη.Γυρναω και βλεπω τον Σταθη.........





Παλιι μικροο:( δεν πειραζει να περνατε καλα... <3 <3 <3 Vote&Comment παιδια θα με βοηθησετε πολυ.